Traduction de «onrechte uitgekeerde tegemoetkoming » (Néerlandais → Français) :

Wanneer de wetgever een onderscheid maakt tussen prestaties die volledig van overdracht en beslag zijn uitgesloten (artikel 1410, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek) en prestaties die slechts gedeeltelijk van overdracht en beslag zijn uitgesloten (artikel 1410, § 1, van hetzelfde Wetboek), onderscheid dat te dezen niet aan de beoordeling van het Hof is voorgelegd, dan is het niet zonder redelijke verantwoording dat hij dat onderscheid eveneens hanteert wanneer hij in de mogelijkheid van terugvordering van ten onrechte uitgekeerde prestaties voorziet en derhalve het volstrekte verbod handhaaft van beslag door een andere schuldeiser dan degene die de betrokken prestatie, in het voorliggende geval de tegemoetkoming aan personen met een handicap, uitkeert.
Lorsque le législateur opère une distinction entre les prestations pour lesquelles une cession et une saisie sont totalement exclues (article 1410, § 2, du Code judiciaire) et celles pour lesquelles une cession et une saisie ne sont que partiellement exclues (article 1410, § 1, du même Code), distinction qui n'est pas soumise à l'appréciation de la Cour en l'espèce, il n'est pas injustifié qu'il fasse également cette distinction lorsqu'il prévoit la possibilité d'une récupération des prestations indûment payées et qu'il maintienne donc l'interdiction totale de saisie par un autre créancier que celui qui paie la prestation en question, en l'espèce l'allocation aux handicapés.

De Staat zelf kan op grond van artikel 1410, § 4, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, wanneer hij ten onrechte prestaties heeft uitgekeerd, ter compensatie een inhouding verrichten, ten belope van 10 percent in beginsel, op iedere latere tegemoetkoming die aan de debiteur van het onverschuldigde bedrag of aan zijn rechthebbenden wordt uitgekeerd, terwijl het O.C. M.W., dat in de onderhavige zaak de schuldeiser van de onterechte prestaties is, op grond van artikel 1410, § 4, derde lid, van hetzelfde Wetboek de terugvordering daarvan niet kan verkrijgen daar het gaat om latere prestaties die niet door het O.C. M.W. verschuldigd zijn, namelijk tegemoetkomingen aan personen met een handicap.
Lorsqu'il a indûment payé des prestations, l'Etat peut, sur la base de l'article 1410, § 4, alinéa 1, du Code judiciaire, lui-même opérer une retenue compensatoire à concurrence de 10 p.c. en principe, sur chaque prestation ultérieure fournie au débiteur de l'indu ou à ses ayants droit, alors que le C. P.A.S., qui est dans l'espèce en cause le créancier des prestations indues, ne peut, sur la base de l'article 1410, § 4, alinéa 3, du même Code, en obtenir la récupération s'agissant de prestations ultérieures qui ne sont pas dues par le C. P.A.S., à savoir des allocations aux handicapés.

De huidige tekst van artikel 1410, § 4, van het Gerechtelijk Wetboek heeft tot gevolg dat ten onrechte uitgekeerde prestaties aan rechthebbenden van de in artikel 1410, § 1, vermelde sociale uitkeringen, waaronder de klassieke socialezekerheidsuitkeringen, en sommige in artikel 1410, § 2, vermelde uitkeringen, waaronder de tegemoetkoming voor gehandicapten en het gewaarborgd inkomen voor bejaarden, teruggeïnd kunnen worden tot beloop van 10 pct.
Le texte actuel de l'article 1410, § 4, du Code judiciaire a pour conséquence que des prestations payées indûment aux bénéficiaires des prestations sociales mentionnées à l'article 1410, § 1, dont les allocations de sécurité sociale classiques, et de certaines allocations mentionnées à l'article 1410, § 2, dont les allocations aux handicapés et le revenu garanti aux personnes âgées, peuvent être récupérées à concurrence de 10 p.c.

- De wet van 22 februari 1998 houdende sociale bepalingen schrijft voor dat de sociale verzekeringskassen die ten gevolge van een onachtzaamheid aan een gefailleerde een sociale zekerheidsuitkering zouden hebben verstrekt, die vergissing op hun beheerskosten zouden moeten aanrekenen als de ten onrechte uitgekeerde tegemoetkoming niet van de gefailleerde kan worden teruggevorderd.
- La loi du 22 février 1998 portant des dispositions sociales prévoit que les caisses d'assurance sociale qui auraient accordé, par suite de négligence, l'assurance sociale à un failli alors qu'il n'y avait pas droit devront supporter cette erreur sur leurs frais de gestion en cas de non récupération de la prestation indûment versée auprès du failli.