Mijn antwoord daarop is als volgt: aan het einde van elke ronde is weer een kans benut, niet alleen een kans om denkbeelden uit te wisselen – wat heel belangrijk is voor onze dialoogpartners, die niet graag worden betutteld – maar bovenal ook een kans voor onszelf om vanuit onze eigen moeizaam opgedane ervaring uit te leggen hoe wij in de Europese Unie wetgeving en bestuurlijke praktijken hebben aangepast om de grondrechten te eerbiedigen, en hoe we van onze partners verwachten dat zij een vergelijkbare weg gaan.
À quoi je réponds ceci: chaque cycle qui prend fin signifie que nous avons saisi l’opportunité non seulement d’échanger des idées - c’est capital pour nos partenaires ne souhaitant pas se faire sermonner -, mais surtout d’expliquer comment nous avons, dans notre Union européenne, grâce à une expérience chèrement acquise, adapté la législation et les pratiques administratives afin de respecter les droits fondamentaux et comment nous escomptons de nos partenaires une démarche similaire.
