Soms faalt men, met name wanneer de kinderen niet kunnen worden opgespoord of die opsporing te traag verloopt, er geen strafmaatregelen zijn bij het niet-naleven van gerechtelijke beslissingen, de procedures te lang duren en in het voordeel spelen van de ouder-ontvoerder, bepaalde landen waar de ouder-ontvoerder zich bevindt, zich verschuilen achter de bewering dat het kind gevaar loopt en dat als rechtvaardiging gebruiken om het kind niet te laten terugkeren.
Des failles existent, notamment l'inaptitude à localiser les enfants ou la lenteur de cette localisation, l'absence de sanction en cas de non-respect des décisions judiciaires, la durée excessive des procédures qui devient un avantage pour le parent « rapteur », l'abus dans le chef de certains pays accueillant le parent « rapteur » de l'utilisation de la notion de danger pour l'enfant afin de justifier le non-retour de l'enfant.
