Traduction de «opsporingsonderzoek zulks » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

indien het dienstbelang of de normen op het gebied der bedrijfsveiligheid zulks vereisen
en raison des nécessités de service ou exigences des normes en matière de sécurité du travail

in de eigen kosten verwijzen indien de billijkheid zulks vergt
compenser les dépens dans la mesure où l'équité l'exige

voorwaarden waaronder personen (...) in aanmerking komen om zulke aanvragen in te dienen
conditions de recevabilité des personnes à présenter de telles demandes

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

opsporingsonderzoek
enquête judiciaire

dossier van opsporingsonderzoek
dossier d'information

opsporingsonderzoek (1) | strafvervolging (2)
poursuite pénale

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Waar zulk een inzagerecht procedureel geregeld is in het raam van het gerechtelijk onderzoek (zie artikel 61ter van het Wetboek van Strafvordering), is dat niet het geval in het raam van het opsporingsonderzoek, ook niet wanneer er onderzoeksmaatregelen werden verricht in het raam van het mini-onderzoek.
Alors que la procédure règle pareil droit de consultation dans le cadre de l'instruction (voir l'article 61ter du Code d'instruction criminelle), il n'en va pas de même dans le cadre de l'information, même lorsque des mesures d'instruction ont été accomplies dans le cadre de la mini-instruction.

Kortom, de vraag rijst of het mogelijk is de rechten die de inverdenkinggestelde op basis van de artikelen 206 en 207 van het voorstel geniet in het stadium van het gerechtelijk onderzoek, zonder meer door te trekken naar het stadium van het opsporingsonderzoek, zulks op basis van criteria in aanmerking genomen door de indieners van het voorstel (89).
En conclusion, la question se pose de savoir s'il est possible de transposer sans plus, au stade de l'information et sur la base de critères retenus par les auteurs de la proposition, les droits ouverts à l'inculpé au stade de l'instruction par les articles 206 et 207 de la proposition (89).

Zo moet het opsporingsonderzoek, bij het Openbaar Ministerie, uitgevoerd worden door een in fiscale zaken gespecialiseerde substituut.en aan zulke witte raven is er nu net een schrijnend gebrek bij de parketten.
Ainsi, plus particulièrement en ce qui concerne le ministère public, l'information doit être menée par un substitut spécialisée en matière fiscale.denrée rare dont les parquets manquent cruellement.

Wanneer dan zulke melding aan de Cel wordt gedaan, mogen de financiële instellingen krachtens artikel 19 van de wet deze melding in geen geval ter kennis brengen van de betrokken cliënt of van derden of deze informeren dat een opsporingsonderzoek wegens witwassen van geld aan de gang is.
Conformément à l'article 19 de la loi, lorsqu'une telle communication est faite à la Cellule, les institutions financières ne peuvent en aucun cas porter celle-ci à la connaissance du client concerné ou de tiers, ni informer ceux-ci qu'une information judiciaire pour cause de blanchiment de capitaux est en cours.

In het kader van het opsporingsonderzoek komt het erop aan te weten wanneer een persoon als verdacht kan worden beschouwd, aangezien zulks rechten doet ontstaan.
Dans le cadre de l'information par contre, la question est de savoir quand une personne peut être considérée comme suspectée, ce qui créerait des droits.

De verwijzende rechter wenst te vernemen of artikel 136 van het Wetboek van strafvordering bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 6.1 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het de aanhangigmaking bij de kamer van inbeschuldigingstelling van een gerechtelijk onderzoek dat langer duurt dan een jaar mogelijk maakt, doch zulks niet mogelijk maakt voor een opsporingsonderzoek (tweede prejudiciële vraag), waardoor de sanctie waarin artikel 235bis van het Wetboek van strafvordering voorziet wel kan worden toegepast in geval van de overschrijding van de redelijke termijn in een gerechtelijk onderzoek, maar niet in geval van de overschrijding van de redelijke termijn in een opsporingsonderzoek (derde prejudiciële vraag).
Le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 136 du Code d'instruction criminelle avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec les articles 6.1 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il permet de saisir la chambre des mises en accusation d'une instruction qui dure plus d'un an mais non d'une information (deuxième question préjudicielle), ce qui a pour effet que la sanction prévue à l'article 235bis du Code d'instruction criminelle peut être appliquée en cas de dépassement du délai raisonnable dans une instruction mais ne peut l'être en cas de dépassement du délai raisonnable dans une information (troisième question préjudicielle).

Art. 63. Na advies van de procureur-generaal of de federale procureur, vraagt de met het opsporingsonderzoek of gerechtelijk onderzoek belaste magistraat vraagt de Minister van Justitie toestemming om kosten in rekening te brengen met het oog op de tenuitvoerlegging van rogatoire commissies of verzoeken om rechtshulp, zulks voor ieder bedrag dat 2.500,00 euro te boven gaat.
Art. 63. Après avis du procureur général ou du procureur fédéral, le magistrat en charge de l'information ou de l'instruction sollicite l'autorisation pour exposer des frais en vue de l'exécution de commissions rogatoires ou demandes d'entraide judiciaire auprès du Ministre de la justice lorsque le montant dépasse 2.500,00 euros.

Met het oog op een coherent strafbeleid moeten de gerechtelijke instanties bij hun opdrachten kennis hebben van de hun dienstige gegevens, inzonderheid van de gerechtelijke antecedenten van betrokkene, zulks ongeacht of zij verband houden met het opsporingsonderzoek, het strafonderzoek of de fase van het vonnis of van de tenuitvoerlegging van de gewezen beslissing.
Une politique pénale cohérente requiert en effet que les autorités judiciaires exercent leurs missions en pleine connaissance des informations qui leur sont utiles, notamment des antécédents judiciaires de l'intéressé, que ce soit au niveau de l'information ou de l'instruction pénale ou au stade du jugement ou de la phase d'exécution de la décision rendue.