Vertaling van "paar onbelangrijke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze kunnen de vorm aannemen van ideeën, denkbeelden of impulsen tot handelen, die bijna altijd verontrustend zijn voor de betrokkene. Soms bestaan de ideeën uit een besluiteloze, eindeloze overweging van alternatieven, samengaand met een onvermogen om onbelangrijke, maar noodzakelijke beslissingen te nemen met betrekking tot het leven van alle dag. Het verband tussen obsessieve ruminaties en depressiviteit is bijzonder nauw en een diagnose van obsessief-compulsieve stoornis verdient slechts de voorkeur indien ruminaties optreden of aanhouden in afwezigheid van een depressieve episode.
Définition: Il peut s'agir d'idées, de représentations ou d'impulsions qui sont habituellement à l'origine d'un sentiment de détresse. Parfois, il s'agit d'hésitations interminables entre des alternatives qui s'accompagnent souvent d'une impossibilité à prendre des décisions banales mais nécessaires dans la vie courante. Il existe une relation particulièrement étroite entre ruminations obsédantes et dépression et on ne fera un diagnostic de trouble obsessionnel-compulsif que si les ruminations surviennent ou persistent en l'absence d'un épisode dépressif.

kerning-paar | kerning-paar van karakters
paire crénée

clausule van afstand van onbelangrijke premie-aanpassingen
clause d'abandon des ajustements de faible importance

bijwerk | onbelangrijk drukwerk
bilboquet

paars
mauve

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Afgezien van een paar onbelangrijke technische verklaringen, zoals het precieze aantal medewerkers van de ECB, zijn er geen geldige redenen: door het euro-optimisme waarmee de introductie van de euro gepaard ging, meende men dat de eenheidsmunt vanzelf sterk zou zijn en dat de kwestie van de reserves dus van ondergeschikt belang was.
En dehors de quelques explications techniques de détail, comme le nombre exact d'agents de la BCE, on ne trouve qu'une seule raison valable : l'europtimisme entourant le lancement de l'euro, selon l'expression qui prévalait alors, conduisait à penser que la monnaie unique serait naturellement forte et que la question des réserves était donc secondaire.