Vertaling van "parlement wel degelijk " (Nederlands → Frans) :

In zoverre de ontworpen heffing wel degelijk afhangt van de hoeveelheid afgenomen elektriciteit, lijkt niet langer te kunnen worden voorgehouden dat die belasting verschilt van de federale bijdrage waarin het in dat advies [nr. 56.739/1/3 van 24 oktober 2014 - Parl. St., Vlaams Parlement, 2014-2015, nr. 132/4, p. 80] vermelde artikel 21bis van de wet van 29 april 1999 ' betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt ' voorziet.
Du fait que la redevance en projet dépend effectivement de la quantité d'électricité prélevée, il semble que l'on ne puisse plus soutenir que cette imposition diffère de la cotisation fédérale prévue par l'article 21bis de la loi du 29 avril 1999 relative à l'organisation du marché de l'électricité mentionné dans cet avis [n° 56.739/1/3 du 24 octobre 2014 - Doc. parl., Parlement flamand, 2014-2015, DOC n° 132/4, p. 80].

Doordat in beide gevallen het verbruik van elektriciteit wordt belast, bestaat er wel degelijk een dubbele belasting van éénzelfde belastbare materie » (Parl. St., Vlaams Parlement, 2015-2016, nr. 544/5, pp. 34-36).
Etant donné que, dans les deux cas, la consommation d'électricité est taxée, il y a bel et bien double imposition d'une même matière imposable » (Doc. parl., Parlement flamand, 2015-2016, n° 544/5, pp. 34-36).

Intussen werd evenwel reeds aan het parlement bevestigd dat Ibrahim El Bakraoui wel degelijk op 14 juli 2015 door Turkije administratief werd teruggedreven naar Amsterdam. 2. De politiële samenwerking met betrekking tot een administratieve procedure in Turkije behoort tot de bevoegdheid van de minister van Binnenlandse Zaken.
Toutefois, il a déjà été confirmé entretemps au Parlement qu'Ibrahim El Bakraoui a bien été refoulé administrativement par la Turquie le 14 juillet 2015 vers Amsterdam. 2. La coopération policière concernant une procédure administrative en Turquie relève du ministre de l'Intérieur.

Tijdens de bespreking in de commissie heeft de Minister voorts gepreciseerd : « Een doelstellingenovereenkomst heeft tot doel, na overleg binnen een directiecomité, de aan elkeen toegewezen taken te verduidelijken. Ter herinnering, hoewel het wel degelijk uitsluitend aan de verkozenen staat de beleidsdoelstellingen te bepalen, is het de administratie die deze moet uitvoeren, in het kader van een middelenverbintenis veeleer dan in dat van een resultaatsverbintenis. Vervolgens staat het aan de directeur-generaal, na overleg met de diensten en met name de financieel directeur en het college, die beleidsdoelstellingen operationeel te maken. [...] Indien geen akkoord wordt bereikt over de middelen wordt het advies van de gemeentesecretaris gevoegd bij de doelstellingenovereenkomst, die toch kan worden goedgekeurd door het college. Daarin zal worden vermeld dat de beleidsdoelstellingen te ambitieus zijn in verhouding tot de in de gemeente beschikbare menselijke of financiële middelen. [...] De politieke kant van de opdracht van de gemeentesecretaris wordt wel degelijk verzekerd door de verkozenen die de strategische doelstellingen bepalen. De rol van het hoofd van de administratie bestaat erin te zeggen hoe hij ze zal uitvoeren en welke menselijke en financiële middelen hij nodig heeft om die te bereiken. Het besluit van de gemeentesecretaris kan luiden dat het door het college vastgestelde doel te ambitieus is en dat die doelstellingen neerwaarts moeten worden herzien. Een verantwoordelijke dialoog wordt ingevoerd en er is duidelijk geen politieke functie voor de toekomstige directeur-generaal » (Parl. St., Waals Parlement, 2012-2013, nr. 744/23, pp. 3, 15 en 16).
Au cours de la discussion en commission, le ministre précisa encore : « Un contrat d'objectifs a pour but de clarifier, après concertation au sein d'un comité de direction, les tâches dévolues à chacun. Pour rappel, s'il appartient bien aux seuls élus de déterminer les objectifs politiques, c'est à l'administration de les mettre en oeuvre avec ce qui s'apparente plus à une obligation de moyens qu'une obligation de résultat. Il appartient ensuite au directeur général, après concertation des services et notamment du directeur financier et du collège, de décliner ces objectifs politiques en termes opérationnels. [...] En cas de désaccord sur les moyens, l'avis du secrétaire communal est annexé au contrat d'objectifs, lequel peut quand même être approuvé par le collège. Il indiquera que les objectifs politiques sont trop ambitieux par rapport aux moyens humains ou financiers présents dans la commune. [...] [Le] côté politique de la mission du secrétaire communal est bien assuré par les élus qui fixent des objectifs stratégiques. Le rôle du patron de l'administration est de dire comment il va les mettre en oeuvre et de quels moyens humains et financiers il a besoin pour les atteindre. La conclusion du secrétaire communal pouvant être que l'objectif fixé par le collège est trop ambitieux et qu'il faut revoir ces objectifs à la baisse. Un dialogue responsable est instauré et il n'y a clairement pas de fonction politique pour le futur directeur général » (Doc. parl., Parlement wallon, 2012-2013, n° 744/23, pp. 3, 15 et 16).

Er zijn naar het Parlement toe ook al briefings geweest om concrete voorbeelden uit de praktijk te geven, waaruit blijkt dat werken met PNR-gegevens wel degelijk resultaten oplevert.
Le Parlement a déjà reçu des briefings pour que soient donnés des exemples concrets issus de la pratique. Et il en ressort que travailler avec des données PNR génère des résultats probants.

Pro memorie, België heeft de kaderovereenkomst wel degelijk ondertekend, maar geen enkel parlement heeft die overeenkomst geratificeerd bij gebrek aan een gemeenschappelijk overeengekomen omschrijving van het begrip nationale minderheid, omdat die notie heel verschillend geïnterpreteerd wordt door de taalgemeenschappen in ons land.
En effet, pour rappel à ce jour, la Belgique a signé la convention mais aucun parlement ne l'a ratifiée en l'absence de définition commune de minorité nationale, la notion étant interprétée très différemment selon les communautés linguistiques de notre pays.

Het verslag van de Commissie voor de Huisvesting en Stadsvernieuwing vermeldt : « De staatssecretaris herinnert er eerst en vooral aan dat de oprichting van een gemeentelijke toewijzingscommissies letterlijk opgenomen is in het meerderheidsakkoord. De autonomie van de gemeenten ter zake is relatief omdat, in de realiteit, de regels voor de toewijzing van de woningen van de gemeenten en OCMW's reeds eenvormig werden gemaakt op gewestelijk niveau, te weten met de ordonnantie van 19 december 2008 (initiatief van het Parlement). Het Gewest is echter gehecht aan die (zelfs gedeeltelijke) gemeentelijke autonomie, omdat het zich uitdrukkelijk heeft laten inspireren door de commissie die bestaat in Molenbeek. Het Gewest versterkt en veralgemeent enkel een goede handelswijze van een gemeente. De fameuze kwestie van de samenstelling (en niet van de aanwijzing van de leden) van de toewijzingscommissies is ongetwijfeld bijkomstig, aangezien de toewijzing van de woningen zelf in ieder geval geregeld wordt door de regels van het Gewest. De Gewestregering wil zorgen voor coherente en homogene commissies, en vooral voor de aanwezigheid van derden : een commissie die enkel leden van het gemeentebestuur of van het college zou tellen, zou niet onafhankelijk zijn van de overheid. De geest van het akkoord houdt wel degelijk in een belangrijke plaats te behouden voor de partners uit de verenigingen en de actoren op het veld, die dagelijks werken naast de betrokken gemeentediensten (huisvesting, schade bijstand, wijkcontracten, enzovoort). Als dat baken is uitgezet, wordt de bevoegdheid inzake de samenstelling van die commissie aan de gemeenteraad gegeven. Wij veronderstellen dat wij de geest van het regeerakkoord aldus trouw blijven » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, pp. 50-51).
Le rapport de la commission du Logement et de la Rénovation urbaine mentionne : « Le Secrétaire d'Etat rappelle tout d'abord que la création d'une commission d'attribution communale est prévue en toutes lettres par l'accord de majorité. L'autonomie communale est relative en cette matière, puisqu'en réalité, les règles d'attribution des logements communaux et des CPAS sont déjà uniformisées au niveau régional, depuis l'ordonnance (d'origine parlementaire) du 19 décembre 2008. Mais la Région est attachée à cette autonomie communale - même partielle - puisqu'elle s'est expressément inspirée de la commission molenbeekoise : la Région ne fait ici qu'amplifier et généraliser une bonne pratique communale. La fameuse question de la composition (et non de la désignation des membres) de la commission d'attribution est sans doute accessoire, puisque l'attribution des logements elle-même est de toute façon gouvernée par les règles de la Région. Ce que souhaite le Gouvernement régional est assurer une cohérence et homogénéité dans ces commissions, et surtout bien sûr la présence de tiers : une commission qui ne serait composée que de membres de l'administration communale ou du Collège ne serait pas une commission indépendante de l'autorité. L'esprit de l'accord est bien de réserver une place importante aux partenaires associatifs et acteurs de terrain qui oeuvrent quotidiennement aux côtés des services communaux concernés (logement, aide sociale, contrats de quartier, etc.). Si une fois cette balise convenue et assurée, la compétence de composer la commission est donnée au Conseil communal, je suppose que nous resterions dans l'esprit de l'accord du Gouvernement » (Doc. parl., Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale, 2012-2013, A-355/2, pp. 50-51).

De door middel van het amendement voorgestelde procedurewijziging sterkt er daarnaast ook toe dat de voorzitter of de aangewezen bijzitter goed opvolgt dat de kiezer zijn stem wel degelijk heeft ingescand alvorens hij het opnieuw dichtgevouwen stembiljet in ontvangst neemt om het in de stembus te deponeren » (Parl. St., Vlaams Parlement, 2011-2012, nr. 1559/2, p. 2).
La modification de procédure proposée par l'amendement vise en outre également à ce que le président ou l'assesseur désigné observe bien que l'électeur a effectivement scanné son vote, avant de réceptionner le bulletin de vote à nouveau plié pour le déposer dans l'urne » (Doc. parl., Parlement flamand, 2011-2012, n° 1559/2, p. 2).

Hij pleit voor realisme maar verzekert dat er wel degelijk voldoende fondsen zijn voor wat voorligt » (Parl. St., Vlaams Parlement, 2011-2012, nr. 1559/3, p. 8).
Il plaide pour une attitude réaliste mais assure qu'il y a des fonds suffisants pour ce qui est proposé » (Doc. parl., Parlement flamand, 2011-2012, n° 1559/3, p. 8).

Met name waar het gaat om de ontslagreden die betrekking heeft op het verlies van het wederzijds vertrouwen tussen een tijdelijk functionaris en een politieke fractie van het Europees Parlement waarbij deze is tewerkgesteld, heeft een tijdelijk functionaris die is tewerkgesteld bij niet-ingeschreven leden er weliswaar belang bij zich ervan te verzekeren dat de verbroken vertrouwensband wel degelijk de band is die hem bindt aan zijn directe administratieve verantwoordelijke, doch wanneer de vertrouwensband is verbroken in het geval van een andere, klassieke politieke fractie dan die van de niet-ingeschrevenen, die wordt gekenmerkt door een veronderstelde gemeenschappelijke politieke overtuiging, bestaat die band niet meer met de groep als geheel, en is de vraag welke personen het vertrouwen hebben verloren, niet langer relevant.
En particulier, s’agissant d’un licenciement justifié par la perte de confiance mutuelle entre un agent temporaire et un groupe politique du Parlement européen auprès duquel il est affecté, si un agent temporaire affecté auprès de membres non inscrits a un intérêt à s’assurer que le lien de confiance rompu est bien celui qui le lie à son responsable administratif direct, dans le cas d’un agent affecté auprès d’un groupe politique classique autre que celui des non-inscrits, caractérisé par une conviction politique présumée commune, lorsque le lien de confiance est rompu, il n’existe plus avec le groupe dans sa globalité et la question de savoir quelles personnes ont perdu confiance n’est plus pertinente.