Vertaling van "parlementen vragen kunnen worden gesteld en parlementaire afvaardigingen kunnen deelnemen " (Nederlands → Frans) :

1. initiatieven te nemen ten gunste van de invoering van een directe politieke controle door de parlementen en de regeringen van de Staten die lid zijn van internationale instellingen (IMF, Wereldbank, Bank voor Internationale Betalingen, Europese Investeringsbank, Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, G22, G10, G8, G7, OESO, Centrale Banken, Groep van Bazel en, op het Europese niveau, Europese Unie, Europese Centrale Bank en instellingen voor bedrijfseconomisch toezicht), wat impliceert dat systematische verslag wordt uitgebracht aan die parlementen, vragen kunnen worden gesteld en parlementaire afvaardigingen kunnen deelnemen aan de algemene vergaderingen van die instellingen;
1. de prendre toute initiative en faveur de l'établissement d'un contrôle politique direct par les parlements et les gouvernements des États membres des organismes mondiaux (FMI, Banque mondiale, BRI, BEI, BERD, G22, G10, G8, G7, OCDE, Banques centrales, Groupe de Bâle et au niveau européen, UE, BCE et organismes de contrôle prudentiels) impliquant des rapports systématiques auxdits parlements, la possibilité de poser des questions et la participation de délégations parlementaires aux assemblées générales de ces organismes;

Die instellingen zouden dus direct gecontroleerd moeten worden door de parlementen en de regeringen van de lidstaten. Dit impliceert dat systematisch verslag wordt uitgebracht aan die parlementen en regeringen, dat vragen gesteld kunnen worden en dat parlementaire afvaardigingen kunnen deelnemen aan de algemene vergaderingen van die instellingen.
Il devrait donc y avoir un contrôle politique direct de ces organismes par les parlements et les gouvernements des États membres impliquant des rapports systématiques auxdits parlements et gouvernements, la possibilité de poser des questions et la participation de délégations parlementaires aux assemblées générales de ces organismes.

Bij de in het derde lid bedoelde verwittiging, brengt de controlearts, in voorkomend geval met de bijstand van de chaperon die hem begeleidt, de gecontroleerde sporter, ook mondeling, op de hoogte van de volgende gegevens : 1° de gevolgen die de sporter zou kunnen ondergaan, als hij zich niet bij de controle binnen de gestelde termijn aanmeldt of als hij weigert het oproepingsformulier te ondertekenen, dit is, naar gelang van het geval, de vaststelling van de overtreding van één van de dopingregels bedoeld in artikel 6, 3° of 5° van het decreet, of van een gemiste controle, zoals bepaald in artikel 42, eerste lid, 2° ; 2° de mogelijkheid, voor de sporter, om te vragen dat de controleprocedure wordt uitgevoerd in aanwezigheid van een persoon naar keuze, alsook, als dit noodzakelijk en mogelijk is, van een tolk; 3° de noodzakelijkheid, voor de minderjarige sporter, te worden begeleid door één van zijn wettelijke vertegenwoordigers of door een persoon die door één van deze daartoe werd gemachtigd; 4° de mogelijkheid, voor de sporter met een handicap, om te worden begeleid en bijgestaan door een persoon naar keuze, overeenkomstig bijlage B.4.4 van de standaard voor controles en enquêtes; 5° de mogelijkheid, voor de sporter, om bij de NADO van de Franse Gemeenschap, elke bijkomende inlichting te bekomen betreffende de dopingcontrole en de later toe te passen procedure; 6° de mogelijkheid, voor de sporter, om één van de hieronder vermelde uitzonderlijke redenen, volgens het vrij oordeel van de controlearts, om een termijn te vragen om zich bij de dopingcontroleplaats te kunnen aanmelden : a) voor de controles binnen wedstrijdverband : i) een protocollaire ceremonie voor het uitdelen van medailles bijwonen; ii) verplichte aanwezigheid vóór de media; iii) aan andere wedstrijden deelnemen; iv) recuperatie; v) een noodzakelijke medische behandeling ondergaan; vi) naar een vertegenwoordiger en/of tolk zoeken; vii) een identificatiefoto vinden of; viii) elke andere ...
Lors de la notification visée à l'alinéa 3, le médecin contrôleur, le cas échéant avec l'assistance du chaperon qui l'accompagne, informe également verbalement, le sportif contrôlé, des éléments suivants : 1° les éventuelles conséquences encourues par le sportif, s'il ne se présente pas au contrôle dans le délai imparti ou s'il refuse de signer le formulaire de convocation, à savoir, selon le cas, l'entame d'un constat de la violation de l'une des règles antidopage visée à l'article 6, 3° ou 5°, du décret ou le constat d'un contrôle manqué, tel que prévu à l'article 42, alinéa 1 , 2° ; 2° la possibilité, pour le sportif de demander que la procédure de contrôle soit réalisée en présence d'une personne de son choix ainsi que, si nécessaire et en fonction des disponibilités, d'un interprète; 3° la nécessité, pour le sportif mineur, d'être accompagné par un de ses représentants légaux ou par une personne qui a été habilitée par au moins un de ceux-ci pour ce faire; 4° la possibilité, pour le sportif porteur d'un handicap, d'être accompagné et assisté par une personne de son choix, conformément à l'annexe B.4.4 du standard pour les contrôles et les enquêtes; 5° la possibilité, pour le sportif, d'obtenir, auprès de l'ONAD de la Communauté française, tout renseignement complémentaire par rapport au contrôle antidopage et à la procédure ultérieure applicable; 6° la possibilité, pour le sportif, pour l'une des raisons exceptionnelles reprises ci-dessous, à la libre appréciation du médecin contrôleur, de demander un délai pour se présenter au poste de contrôle antidopage : a) pour les contrôles en compétition : i) assister à une cérémonie protocolaire de remise des médailles; ii) s'acquitter d'obligations envers les médias; iii) participer à d'autres compétitions; iv) effectuer une récupération; v) se soumettre à un traitement médical nécessaire; vi) chercher un représentant et/ou un interprète; vii) se procurer une photo d'identification ou; viii) toute autre cir ...

Hij vraagt zich af of niet moet worden nagedacht over de organisatie van parlementaire vragen, die door de nationale parlementen rechtstreeks aan de Commissie gesteld zouden moeten kunnen worden.
Il se demande s'il ne faut pas réfléchir à l'organisation de questions parlementaires, à poser par des parlementaires nationaux directement à la Commission.

38. wijst erop dat de rol van de nationale parlementen sinds het Verdrag van Lissabon is versterkt en benadrukt dat zij naast het toetsen van de naleving van het subsidiariteits- en het evenredigheidsbeginsel ook een positieve bijdrage kunnen leveren in het kader van de politieke dialoog en dat ook daadwerkelijk doen; is van oordeel dat de actieve rol die de nationale parlementen kunnen spelen door de Raad van ministers aan te sturen, naast een goede samenwerking tussen het Europees Parlement en de nationale parlementen, ertoe kan bijdragen dat er een heilzaam parlementair tegenwicht tot stand wordt gebracht tegen de uitoefening van de uitvoerende macht binnen de EU; verwijst voorts naar een aantal gemotiveerde adviezen van nationale parlementen (ingediend overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Protocol nr. 2), waarin wordt gesteld dat de ruime opzet van de bevoegdheidsoverdracht overeenkomstig artikel 290 VWEU in een voorstel voor een handeling ertoe leidt dat er niet getoetst kan worden of de feitelijke wetgevingswerkelijkheid al dan niet met het subsidiariteitsbeginsel strookt;
38. souligne le rôle plus important donné aux parlements nationaux par le traité de Lisbonne et souligne qu'en sus du rôle de suivi du respect des principes de subsidiarité et de proportionnalité qui leur incombe, ils peuvent apporter leur contribution de façon positive dans le cadre du dialogue politique; estime que le rôle actif que les parlements nationaux peuvent jouer en guidant les membres du Conseil des ministres et la bonne coopération entre le Parlement européen et les parlements nationaux peuvent contribuer à créer un contrepoids parlementaire sain à l'exercice du pouvoir exécutif dans le fonctionnement de l'Union européenne; renvoie également aux avis motivés présentés par les parlements nationaux au titre de l'article 7, paragraphe 2, du protocole n° 2, selon lesquels la vaste portée de la délégation visée à l'article 290 du traité FUE dans une proposition d'acte ne permet pas d'évaluer si, oui ou non, la réalité législative concrète serait conforme au principe de subsidiarité.

7. wijst erop dat de rol van de nationale parlementen sinds het Verdrag van Lissabon is versterkt en benadrukt dat zij naast het toetsen van de naleving van het subsidiariteits- en het evenredigheidsbeginsel ook een positieve bijdrage kunnen leveren in het kader van de politieke dialoog en dat ook daadwerkelijk doen; is van oordeel dat de actieve rol die de nationale parlementen kunnen spelen door de Raad van Ministers aan te sturen, naast een goede samenwerking tussen het Europees Parlement en de nationale parlementen, eraan kan bijdragen dat er een gezond parlementair tegenwicht tot stand wordt gebracht tegen de uitoefening van de uitvoerende macht binnen de EU; verwijst voorts naar een aantal gemotiveerde adviezen van nationale parlementen (ingediend overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Protocol nr. 2), waarin wordt gesteld dat de ruime opzet van de bevoegdheidsoverdracht overeenkomstig artikel 290 VWEU in een voorstel voor een handeling ertoe leidt dat er niet getoetst kan worden of de feitelijke wetgevingswerkelijkheid al dan niet met het subsidiariteitsbeginsel strookt;
7. souligne le rôle plus important donné aux parlements nationaux par le traité de Lisbonne et souligne que, en sus du rôle de suivi du respect des principes de subsidiarité et de proportionnalité, qui est le leur, ils peuvent apporter leur contribution de façon positive dans le cadre du dialogue politique; estime que le rôle que les parlements nationaux peuvent jouer en guidant les membres du Conseil des ministres et la bonne coopération entre le Parlement européen et les parlements nationaux peuvent aider à créer un contrepoids parlementaire sain à l'exercice du pouvoir exécutif dans le fonctionnement de l'Union européenne; renvoie également aux avis motivés présentés par les parlements nationaux au titre de l'article 7, paragraphe 2, du protocole n° 2, selon lesquels la vaste portée de la délégation visée à l'article 290 du traité sur le fonctionnement de l'Union européenne dans une proposition d'acte ne permet pas d'évaluer si, oui ou non, la réalité législative concrète serait conforme au principe de subsidiarité.