Vertaling van "partijen eraan geven " (Nederlands → Frans) :

Uit de rechtspraak van het Hof van Cassatie blijkt dat het begrip « grief » in de zin van artikel 204 van het Wetboek van strafvordering niet samenvalt met het begrip « middel » in de betekenis die de verzoekende partijen eraan geven.
Il résulte de la jurisprudence de la Cour de cassation que la notion de « grief », au sens de l'article 204 du Code d'instruction criminelle, ne se confond pas avec la notion de « moyen » au sens où l'entendent les parties requérantes.

Gelet op het feit dat de bestreden wet geen betrekking heeft op de wijze waarop informatie betreffende personen wordt ingewonnen, heeft de bestreden bepaling niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven.
La loi attaquée ne concernant pas la manière dont des informations relatives aux personnes sont collectées, la disposition n'a pas la portée que lui donnent les parties requérantes.

De bestreden bepaling heeft dus niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven.
La disposition attaquée n'a dès lors pas la portée que les parties requérantes lui attribuent.

De bestreden bepaling heeft niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven.
La disposition attaquée n'a pas la portée que les parties requérantes lui attribuent.

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat de bestreden bepaling niet de draagwijdte heeft die de verzoekende partijen eraan geven.
Il ressort de ce qui précède que la disposition attaquée n'a pas la portée que les parties requérantes lui attribuent.

Zij heeft dus niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven, aangezien alleen de hogere kunstscholen niet kunnen worden vertegenwoordigd door inrichtende machten of vertegenwoordigingsorganen ervan.
Elle n'a donc pas la portée que les parties requérantes lui attribuent, puisque seules les Ecoles supérieures des Arts ne peuvent être représentées par des pouvoirs organisateurs ou par des organes de représentation de ceux-ci.

De bestreden bepaling heeft derhalve in die interpretatie niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven en doet het aangevoerde verschil in behandeling niet ontstaan.
Dans cette interprétation, la disposition attaquée n'a dès lors pas la portée que les parties requérantes lui donnent et ne crée pas la différence de traitement alléguée.

De bestreden bepaling heeft in die interpretatie derhalve niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven en doet de aangevoerde verschillen in behandeling niet ontstaan.
Dans cette interprétation, la disposition attaquée n'a dès lors pas la portée que les parties requérantes lui donnent et ne crée pas les différences de traitement invoquées.

Artikel 13 van het decreet van 19 december 2012 heeft niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven.
L'article 13 du décret du 19 décembre 2012 n'a pas la portée que lui donnent les parties requérantes.

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?