Vertaling van "patiënt die gemiddeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Gewogen Gemiddelde Kapitaalkost | Gewogen gemiddelde kapitaalkostenvoet | GGK
coût moyen pondéré du capital | CMPC

dosissen van medicijnen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van geneesmiddelen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van medicatie voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt
préparer les doses de médicaments selon les besoins des patients

gemiddelde energie per kanaal | gemiddelde kracht per kanaal | gemiddelde stroom per kanaal
puissance moyenne par voie

aritmetisch gemiddelde | gemiddelde | rekenkundig gemiddelde
moyenne | moyenne arithmétique | valeur moyenne | MA [Abbr.]

gewogen gemiddelde kapitaalkostenvoet | gewogen gemiddelde vermogenskosten | gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet | WACC [Abbr.]
coût moyen pondéré du capital | CMPC [Abbr.]

patiënt met zorgen over | frigiditeit | patiënt met zorgen over | impotentie | patiënt met zorgen over | promiscuïteit | patiënt met zorgen over | seksuele oriëntatie
Sujet préoccupé par:absence de réaction | impuissance | multiplicité des partenaires | orientation sexuelle

dentale behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt | tandheelkundige behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt
discuter des options de traitement dentaire avec un patient

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

gedrag van de patiënt uitlokken door middel van kunst
amener le patient à changer de comportement par le biais de l'art

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Voor een heupprothese betaalt de patiënt zelf gemiddeld 25 000 à 32 000 frank, en voor een knieprothese 13 000 frank.
Pour une prothèse de la hanche, le patient débourse personnellement, en moyenne, 25 000 à 32 000 francs, et pour une prothèse du genou 13 000 francs.

De kosten per vergoede patiënt bedragen gemiddeld 9 260 euro in Zweden, 6 370 euro in Finland en 25 434 euro in Denemarken.
Le coût par patient indemnisé est en moyenne de 9 260 euros en Suède, 6 370 euros en Finlande et 25 434 euros au Danemark.

Onze gezondheidsstelsels moeten toegankelijker worden: 27 % van de patiënten gaat naar de spoedafdeling wegens het gebrek aan eerstelijnszorg; gemiddeld wordt 15 % van de zorguitgaven rechtstreeks door de patiënt zelf betaald, waarbij grote verschillen tussen de landen bestaan; en arme Europeanen hebben om financiële redenen gemiddeld tien keer meer kans om moeilijk aan goede gezondheidszorg te komen dan welgestelde medeburgers.
Nous avons besoin de systèmes de santé plus accessibles: 27 % des patients se rendent aux services d'urgence faute de disponibilité des soins primaires; 15 % en moyenne des dépenses de santé sont directement payées par les patients, avec de grandes disparités entre les pays. En Europe, les pauvres sont en moyenne dix fois plus susceptibles que les riches d'avoir des difficultés à accéder à des soins de santé adéquats pour des raisons financières.

1. Hoeveel volwassenen gingen de laatste vijf jaar minstens één keer per jaar op controle bij de tandarts? a) In totaal en opgesplitst per landsdeel (Vlaanderen, Brussel, Wallonië). b) In totaal en opgesplitst naar personen met recht op verhoogde tegemoetkoming (VT) en geen recht op verhoogde tegemoetkoming (niet-VT). c) Voor de mensen die jaarlijks op controle gaan bij de tandarts: - wat zijn de gemiddelde (+range) uitgaven voor tandzorg voor de sociale zekerheid, in totaal en opgesplitst naar VT en niet-VT; - wat zijn de gemiddelde (+range) uitgaven voor tandzorg voor wat betreft het eigen aandeel van de patiënt, in totaal en opgesplitst naar VT en niet-VT? d) Voor de mensen die niet jaarlijks op controle gingen bij de tandarts: - wat waren de gemiddelde (+range) uitgaven voor tandzorg voor de sociale zekerheid, in totaal en opgesplitst naar VT en niet-VT; - wat waren de gemiddelde (+range) uitgaven voor tandzorg voor wat betreft het eigen aandeel van de patiënt, in totaal en opgesplitst naar VT en niet-VT? 2. Specifiek voor 2015, kunt u per maand aangeven hoeveel mensen op controle gingen bij de tandarts?
1. Pendant les cinq dernières années, combien d'adultes ont-ils consulté au moins une fois par an leur dentiste pour un contrôle? a) Veuillez préciser le chiffre total, ainsi que sa ventilation par région (Flandre, Bruxelles, Wallonie). b) Veuillez préciser le chiffre total, ainsi que sa ventilation selon que les personnes concernées bénéficient ou non du statut de bénéficiaire de l'intervention majorée (BIM et non BIM). c) Pour les personnes qui se rendent à un contrôle annuel chez leur dentiste: - quelles sont les dépenses moyennes en soins dentaires (+range) pour la sécurité sociale? Veuillez indiquer le montant total, ainsi que la ventilation BIM/non BIM. - quelles sont les dépenses moyennes en soins dentaires (+range) pour ce qui concerne l'intervention personnelle des patients? Veuillez indiquer le montant total, ainsi que la ventilation BIM/non BIM. d) Pour les personnes qui ne se sont pas rendues à un contrôle annuel auprès de leur dentiste: - quelles furent les dépenses moyennes en soins dentaires (+range) pour la sécurité sociale?

1. a) Voor welke beroepsgroepen of andere groepen betaalt de patiënt geen remgeld op prestaties? b) Voor welke groepen vallen welke remgelden weg (bijvoorbeeld medische zorg, tandzorg, hospitalisatie, geneesmiddelen, enzovoort)? c) Om hoeveel personen gaat het in het totaal, en opgesplitst per groep, die geen remgeld betalen op prestaties? d) Ook opgesplitst in VT (Verhoogde tegemoetkoming) en niet-VT statuut? e) Om welke bedragen gaat het in het totaal per jaar per groep aan remgeld dat zo niet betaald wordt, en gemiddeld en range per patiënt? f) Consumeren patiënten die geen remgeld betalen meer? g) Wat is het verschil in gemiddelde uitgaven en/of prestaties per jaar bij patiënten die geen remgeld betalen, versus patiënten die wel remgeld betalen? h) Opgesplitst in VT en niet-VT?
1. a) Quels sont les groupes professionnels ou autres dont les membres sont exonérés de ticket modérateur sur les prestations? b) Quels groupes sont exonérés de quels tickets modérateurs (ex: soins médicaux, dentisterie, hospitalisation, médicaments, ...)? c) Combien de personnes sont exemptées du ticket modérateur sur les prestations (au total et par groupe)? d) Pourriez-vous également ventiler la réponse entre les BIM (bénéficiaires de l'intervention majorée) et les autres personnes? e) À combien s'élève ainsi chaque année le montant total des tickets modérateurs non payés? Par groupe, en moyenne et au minimum/maximum par patient? f) Les patients exonérés de ticket modérateur consomment-ils davantage? g) Quelle est la différence entre les dépenses et/ou prestations moyennes par an et par patient exonéré et celles des patients soumis au ticket modérateur? h) Pourriez-vous ventiler la réponse entre les BIM et les autres personnes?

3. a) Wat is de gemiddelde kostprijs van een hiv-behandeling voor een patiënt? b) Hoeveel moet de patiënt hiervan zelf betalen en hoeveel het RIZIV?
3. a) Quel est le coût moyen du traitement d'un patient atteint par le virus du sida? b) Comment se répartissent les contributions du patient et de l'INAMI?

5) Wat was in 2008, 2009, 2010, 2011 en 2012 de gemiddelde duur in dagen tussen het moment van erkenning als palliatief patiënt en het overlijden van de patiënt en dit voor respectievelijk Vlaanderen, Wallonië en Brussel?
5) Quel a été en 2008, 2009, 2010, 2011 et 2012, le nombre moyen de jours qui se sont écoulés entre le moment où le patient a été reconnu comme palliatif et son décès, et cela respectivement en Flandre, en Wallonie et à Bruxelles ?

De patiënt zelf ging van gemiddeld 135 kilo naar 90 kilo, de andere gezinsleden bleken een jaar na de operatie ook gemiddeld 10 kilo minder te wegen.
Tandis que le patient passe en moyenne de 135 à 90 kilos, les autres membres de la famille maigrissent généralement d'une dizaine de kilos au cours de l'année suivant l'opération.

3. Wanneer we uitgaan van een 100 % bezettingsgraad besteedt een neuropsychiater in een A-dienst dus in theorie minimaal 48 tot 88 minuten gemiddeld per patiënt per week, een neuropsychiater in een T-dienst minimaal 12 tot 22 minuten gemiddeld per patiënt per week, en een neuropsychiater in een K-dienst minimaal 72 tot 132 minuten gemiddeld per patiënt per week.
3. En se basant sur un taux d'occupation de 100 %, un neuropsychiatre dans un service A consacre donc en théorie au moins 48 à 88 minutes en moyenne par patient et par semaine, un neuropsychiatre dans un service T consacre au moins 12 à 22 minutes en moyenne par patient et par semaine, et un neuropsychiatre dans un service K consacre au moins 72 à 132 minutes en moyenne par patient et par semaine.