De redenering luidde dat men zich met dit privaat model op een hellend vlak zou begeven. Het wettelijk pensioen uit de sociale zekerheid (eerste pijler — financiering door repartitie) zou verdwijnen en een ieder zou voortaan zelf voor zijn pensioen moeten instaan op de vrije kapitaalmarkt, zonder collectieve solidariteit door toedoen van de overheid (17) .
On disait à l'époque qu'en autorisant le modèle privé, on s'aventurerait sur un terrain glissant, que la pension légale disparaîtrait de la sécurité sociale (premier pilier — financement par répartition) et que chacun devrait dorénavant garantir lui-même sa pension sur le marché des capitaux libre, en l'absence d'une solidarité collective organisée par l'État (17) .
