De verzoekende partijen voor het verwijzende rechtscollege beschouwen de opvullingsregel als een geschreven regel van het gewestplan, die dezelfde reglementaire kracht zou hebben als de grafische regels en die dus samen met de grafische regels de bestemming zou bepalen, en waaraan door de eigenaars van percelen rechten konden worden ontleend die door de bevoegde overheid slechts mits uitdrukkelijke motivering konden worden geweigerd, in welk geval hoe dan ook recht op schadevergoeding zou zijn ontstaan.
Les parties requérantes devant la juridiction a quo considèrent la règle du comblement comme une règle écrite du plan de secteur, ayant la même valeur réglementaire que les règles graphiques, déterminant donc, avec celles-ci, la destination des parcelles et conférant aux propriétaires de parcelles des droits que l'autorité compétente ne pouvait refuser que moyennant une motivation expresse, auquel cas une indemnité serait, quoi qu'il en soit, due.
