Volgens het Hof geldt voor de diensten die onder het toepassingsgebied van de verordening vallen, ondanks de niet-uitputtende aard van de lijst van cabotagediensten in ar
tikel 2, lid 1, ten eerste dat ze gewoonlijk tegen vergoeding wor
den verricht en ten tweede, zoals wordt geïllustreerd met de essentiële kenmerken van de voorbeelden in dat artikel, dat ze dienen voor het vervoer van personen of goederen o
ver zee tussen twee plaatsen op het grondgebied ...[+++]van één enkele lidstaat[14].
Selon la Cour, nonobstant la nature non exhaustive de la liste des services de cabotage maritime figurant à l'article 2, paragraphe 1, du règlement, les services relevant de cette liste sont, tout d'abord, normalement fournis contre rémunération et, deuxièmement, comme l'illustrent les caractéristiques essentielles des exemples figurant dans cet article, ont comme finalité de transporter des passagers ou des marchandises par mer entre deux lieux situés sur le territoire d'un même État membre[14].