18. erkent dat de lidstaten het best geplaatst zijn om toezicht op de naleving van de faillissementswetgeving te houden; acht simpele uitwisseling van de beste praktijk niettemin onvoldoende, en verzoekt de EU daarom de verdere ontwikkeling en bevordering van ondersteuningsnetwerken voor bedrijven op regionaal en lokaal niveau aan te moedigen, opdat deze het MKB steun kunnen bieden bij het opnieuw opstarten van een onderneming;
18. reconnaît que les États membres sont les mieux placés pour superviser la législation concernant la faillite; considère néanmoins qu'un échange de bonnes pratiques ne suffit pas et invite par conséquent l'Union européenne à promouvoir le développement et l'intensification des réseaux d'aide aux entreprises à l'échelon régional et local, qui aideraient les petites entreprises à redémarrer;