[9] In de praktijk heeft het merendeel van de lidstaten gebruik gemaakt van deze mogelijkheid (zo worden bijvoorbeeld studioproducties in Italië buiten beschouwing gelaten, bestaat er een positieve definitie van de in aanmerking te nemen producties in Duitsland, in Frankrijk de verplichting om 60% van de zendtijd aan Europese producties te wijden en in het Verenigd Koninkrijk en Nederland om 25 % van de zendtijd aan producties van onafhankelijke producenten te besteden.
[9] En pratique, il y a lieu de souligner que la majorité des Etats membres a fait usage de cette faculté (ex. : exclusion des oeuvres de plateau en Italie, définition positive des oeuvres à prendre en compte en Allemagne, proportion de 60 % de diffusion d'oeuvres européennes en France, proportion de 25 % de la part réservée aux oeuvres émanant de producteurs indépendants au Royaume-Uni et aux Pays-Bas...)