Traduction de «prejudiciële vraag beoogt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

prejudiciële vraag
question préjudicielle

verzoek tot het stellen van de préjudiciële vraag
demande de question préjudicielle

aan het Hof van Justitie een prejudiciele vraag voorleggen
saisine de la Cour de justice à titre préjudiciel

prejudiciële vraag
question posée à titre préjudiciel | question préjudicielle

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De prejudiciële vraag beoogt het verschil in behandeling tussen wettelijk samenwonenden en gehuwden ten aanzien van de toepassing van de regels die het Hof wordt verzocht te toetsen.
La question préjudicielle envisage la différence de traitement entre des cohabitants légaux et des époux au regard de l'application des règles qu'il est demandé à la Cour de contrôler.

De prejudiciële vraag beoogt derhalve de situatie van de echtgenoten en die van de wettelijk samenwonenden op identieke wijze.
La question préjudicielle envisage dès lors la situation des conjoints et celle des cohabitants légaux de manière identique.

De prejudiciële vraag beoogt, als te toetsen norm, noch die bepaling, noch artikel 569, eerste lid, 32°, van het Gerechtelijk Wetboek, dat aan de rechtbank van eerste aanleg de bevoegdheid toewijst om kennis te nemen van de geschillen met betrekking tot de toepassing van een belastingwet.
La question préjudicielle ne vise, comme norme à contrôler, ni cette disposition ni l'article 569, alinéa 1, 32°, du Code judiciaire qui attribue au tribunal de première instance la compétence de connaître des contestations relatives à l'application d'une loi d'impôt.

Volgens de Ministerraad is de prejudiciële vraag onduidelijk in zoverre zij een groep van burgers niet op voldoende nauwkeurige wijze beoogt en geen enkele vergelijking maakt.
Selon le Conseil des ministres, la question préjudicielle est obscure en ce qu'elle ne vise pas un groupe de citoyens de manière suffisamment précise et n'opère aucune comparaison.

In de door haar voorgestelde prejudiciële vraag, beoogt de verzoekende partij ook de voorwaarde inzake huisvesting.
Dans la question préjudicielle qu'elle suggère de poser, la partie requérante vise aussi la condition en matière de logement.

Het blijkt dus dat de in de tweede prejudiciële vraag in het geding zijnde artikelen 483 en 503bis van het Wetboek van strafvordering niet van toepassing zijn op het voor de verwijzende rechter hangende geschil, zodat het antwoord op die vraag, in zoverre zij die bepalingen beoogt, kennelijk niet nuttig is voor de oplossing van dat geschil.
Il apparaît donc que les articles 483 et 503bis du Code d'instruction criminelle, en cause dans la seconde question préjudicielle, sont inapplicables au litige devant le juge a quo, de sorte que la réponse à cette question, en ce qu'elle vise ces dispositions, n'est manifestement pas utile à la solution de ce litige.

Met de tweede prejudiciële vraag beoogt de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in de interpretatie dat zij betrekking heeft op alle straffen in de zin van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met inbegrip van boeten opgelegd door de Europese Commissie krachtens de verordening nr. 1/2003 in het kader van inbreuken begaan op de artikelen 101 en 102 van het VWEU, die fiscaal bijgevolg niet als beroepskosten aftrekbaar zouden zijn.
Le juge a quo souhaite savoir, par la seconde question préjudicielle, si la disposition en cause est compatible avec le principe d'égalité et de non-discrimination dans l'interprétation selon laquelle elle concerne toutes les peines au sens de l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, y compris les amendes infligées par la Commission européenne en vertu du règlement n° 1/2003 dans le cadre d'infractions aux articles 101 et 102 du TFUE qui ne seraient, partant, pas déductibles fiscalement comme frais professionnels.

Met de eerste prejudiciële vraag beoogt de verwijzende rechter te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in de interpretatie dat zij betrekking heeft op strafrechtelijke geldboeten, doch niet op boeten opgelegd door de Europese Commissie krachtens de verordening nr. 1/2003 in het kader van inbreuken begaan op de artikelen 101 en 102 van het VWEU.
Le juge a quo souhaite savoir, par la première question préjudicielle, si la disposition en cause est compatible avec le principe d'égalité et de non-discrimination dans l'interprétation selon laquelle elle concerne des amendes pénales mais pas des amendes infligées par la Commission européenne en vertu du règlement n° 1/2003 dans le cadre d'infractions commises à l'encontre des articles 101 et 102 du TFUE.

Met de tweede prejudiciële vraag beoogt het verwijzende rechtscollege van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepalingen bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11, in samenhang gelezen met artikel 172, van de Grondwet, doordat de schuldenaar op grond van een door de rechtbank van koophandel gehomologeerd reorganisatieplan een belastingvermindering kan verkrijgen.
Par la seconde question préjudicielle, la juridiction a quo interroge la Cour sur la question de savoir si les dispositions en cause sont compatibles avec les articles 10 et 11, combinés avec l'article 172, de la Constitution, en ce que le débiteur peut obtenir, sur la base du plan de réorganisation homologué par le tribunal de commerce, une modération d'impôt.

Met de eerste twee onderdelen van de tweede prejudiciële vraag beoogt het verwijzende rechtscollege te vernemen of artikel 1 van de wet van 12 januari 1993 in overeenstemming is met artikel 134 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6, § 1, I, 1°, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen, doordat, enerzijds, een administratieve overheid te allen tijde een « herstelvordering » kan inleiden, terwijl de Vlaamse decreetgever voor dergelijke vorderingen heeft voorzien in een verjaringstermijn op grond van zijn bevoegdheid inzake stedenbouw en ruimtelijke ordening (eerste onderdeel), en anderzijds, een administratieve overheid een vordering kan inleiden die vergelijkbaar waarin is voorzien in artikel 149 van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening (thans artikel 6.1.41 van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening van 15 mei 2009), terwijl het Vlaamse Gewest bevoegd is om de voorwaarden en de modaliteiten van een dergelijke vordering nader te regelen (tweede onderdeel).
Dans les deux premiers volets de la deuxième question préjudicielle, la juridiction a quo demande si l'article 1 de la loi du 12 janvier 1993 est conforme à l'article 134 de la Constitution, combiné avec l'article 6, § 1, I, 1°, de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, en ce qu'il permet à une autorité administrative, d'une part, d'intenter à tout moment une « action en réparation », alors que le législateur décrétal flamand a prévu un délai de prescription pour de telles actions, en vertu de sa compétence en matière d'urbanisme (premier volet), et, d'autre part, d'introduire une action comparable à celle que prévoit l'article 149 du décret du 18 mai 1999 portant organisation de l'aménagement du territoire (l'actuel article 6.1.41 du Code flamand de l'aménagement du territoire du 15 mai 2009), alors que la Région flamande est compétente pour régler les conditions et modalités d'une telle action (deuxième volet).