Traduction de «private partij immers steeds » (Néerlandais → Français) :

Zoniet zou een private partij immers steeds volledige toegang hebben tot de gegevens van de publieke overheid die partij is in het geding.
Sinon, un particulier aurait en effet toujours pleinement accès aux données de l'autorité publique, partie prenante du procès.

Het is immers belangrijk in gedachten te houden dat vorderingen tot staking, tot schadevergoeding voor vermeende schendingen van verschillende rechten of tot stopzetting van een onwettige praktijk, civiele geschillen tussen twee private partijen zijn[11], ook wanneer een partij een "collectieve" partij is, bijvoorbeeld een groep eisers.
Il importe, en effet, de ne pas perdre de vue que les actions en injonction ou en dommages et intérêts pour violation alléguée de différents droits ou les actions en cessation d’une pratique illicite sont des litiges civils opposant deux parties privées[11], même lorsque l’une d’elles est un collectif de justiciables, par exemple un groupe de demandeurs.

Men zal immers steeds kunnen beweren dat de private mandaten zeer ruim worden vergoed.
On pourra, en effet, toujours alléguer que les mandats privés sont très largement rémunérés.

Voor de eigenlijke strafvorderingen zijn de OVB en de OBFG van oordeel dat het niet wenselijk is de Staat of de burgerlijke partij te laten veroordelen tot een rechtsplegingsvergoeding, voor zover de zaak aanhangig werd gemaakt door een magistraat (procureur of onderzoeksgerecht), die immers steeds handelt op grond van het algemeen belang.
Quant aux actions pénales proprement dites, l'OVB et l'OBFG ne pensent pas qu'il soit souhaitable de condamner l'État ou la partie civile à une indemnité de procédure, dans la mesure où l'affaire a été introduite par un magistrat (procureur ou juridiction d'instruction), lequel agit toujours dans l'intérêt général.

Dat beleid bestaat er immers in feite uit de extreme elementen van beide kampen te bevorderen en het geopolitieke evenwicht van de regio te verstoren. Door Irak te verwoesten, door Syrië te stigmatiseren en door Syrië te dwingen zich terug te trekken uit Libanon, waardoor dit land kwetsbaar wordt - zoals ook de christenen, zelfs oud-premier Aoun, zich realiseren - hebben wij de voorwaarden geschapen voor een verstoord evenwicht, en wij plukken nog steeds de wrange vruchten van dit verstoorde evenwicht, zoals oorlog en het feit dat de extremisten zeggenschap krijgen, van beide kampen trouwens, zowel van de overheersende als de overheerste partij.
En détruisant l’Irak, en stigmatisant la Syrie, en forçant la Syrie à se retirer du Liban, ce qui fragilise celui-ci - les chrétiens eux-mêmes s’en rendent compte, même Aoun -, nous avons créé les conditions d’un déséquilibre et nous récoltons toujours le fruit de ce déséquilibre, qui est la guerre, qui est la parole donnée aux extrêmes, des deux camps, d’ailleurs, au dominant comme au dominé.

Ik hoop, mijnheer Kuckelkorn, dat wij ook na de Europese verkiezingen - ik ga er vanuit dat de kiezer lankmoedig is en voor uw partij pas bij 30 een streep zet zodat u er nog steeds bij zult zijn, terwijl ik op een wat hogere plaats sta en dus wat zekerder van de uitkomst kan zijn - samen deze begroting kunnen aannemen. Het gaat er immers om dat wij ons als vertegenwoordigers van de burgers van dit Europa met grote oprechtheid van deze taak kwijten en ertoe bijdragen dat Europa zich niet weg van de mensen ontwikkelt.
Monsieur Kuckelkorn, j’espère qu’après les élections européennes - je suppose que les électeurs seront bienveillants, qu’ils noirciront la case 30 sur votre liste de parti et que nous aurons encore le plaisir de votre compagnie, tandis qu’en ce qui me concerne, je suis nettement plus confiant -, nous pourrons adopter ensemble ce budget, car il est extrêmement important qu’en notre qualité de représentants des citoyens européens, nous accomplissions cette tâche très sérieusement et garantissions ainsi que l’Europe ne se détache pas de ses citoyens.

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Les dispositions de l'article 55, alinéa 1, 5°, et alinéa 3, de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière, remplacé par l'article 27 de la loi du 18 juillet 1990, violent-elles les articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément ou en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme, au motif qu'elles accordent à une instance non juridictionnelle le pouvoir d'infliger une sanction pénale visée par la Convention européenne, au motif que le procureur du Roi agit simultanément comme partie poursuivante et comme juge et qu'il inflige une sanction sans procès public, sans indication des motifs et sans entendre la personne concernée, alors qu'un tel pouvoir n'est pas accordé au ministère public à l'égard des personnes qui sont inculpées de toute une série d'autres infractions, au motif que le contrôle judiciaire ne peut ultérieurement mettre à néant la sanction infligée précédemment puisque la sanction a déjà été subie et qu'aucune procédure n'a été fixée pour éliminer les effets d'un retrait immédiat du permis de conduire imposé à tort et pour indemniser la personne sanctionnée à tort, alors que c'est le cas, par exemple, des personnes qui ont été la victime d'une détention préventive inopérante, et encore au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, la personne concernée ne peut conclure aucune transaction et que cette possibilité lui est donnée lorsque le juge prononce une déchéance du droit de conduire, étant donné en effet que cette déchéance ne prend cours que le cinquième jour suivant la date de l'avertissement donné au condamné par le ministère public (article 40 de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière), au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, le ministère public n'a pas la possibilité de retirer partiellement le permis de conduire ...