Traduction de «processen-verbaal kunnen opmaken » (Néerlandais → Français) :

Tussen deze processen-verbaal kunnen zij aan de rechtbank de betwistingen voorleggen betreffende de schuldvorderingen die zij wensen te aanvaarden of te betwisten.
Ils peuvent soumettre au tribunal, entre les procès-verbaux, les contestations relatives aux créances qu'ils veulent accepter ou contester.

Tevens wordt in deze ontwerp-ordonnantie ook voorzien in het toekennen van politionele bevoegdheden aan de inspectiediensten zodat zij, ingeval van overtreding, de nodige processen-verbaal kunnen opmaken.
Il prévoit également de doter les services d'inspection de pouvoirs de police qui leur permettront, en cas d'infraction, de dresser les procès-verbaux adéquats.

Art. 23. Wanneer de Commissie of een van de leden ervan bij de uitoefening van hun ambt kennis krijgen van een misdaad of van een wanbedrijf, dienen ze daarvan dadelijk bericht te geven aan de Procureur des Konings bij de rechtbank binnen wier rechtsgebied die misdaad of dat wanbedrijf is gepleegd of de verdachte zou kunnen worden gevonden en aan deze magistraat alle inlichtingen, processen-verbaal en akten te bezorgen die ermee verband houden, overeenkomstig artikel 29 van het Wetboek van strafvordering.
Art. 23. Lorsque, dans l'exercice de leur fonction, la Commission ou l'un de ses membres acquièrent la connaissance d'un crime ou d'un délit, ils sont tenus d'en aviser sur-le-champ au Procureur du Roi auprès du tribunal dans le ressort duquel ce crime ou délit aura été commis ou dans lequel l'inculpé pourrait être trouvé, et de transmettre à ce magistrat tous les renseignements, procès-verbaux et actes qui y sont relatifs, conformément à l'article 29 du Code d'instruction criminelle.

"De processen-verbaal die de toezichthouders opmaken, hebben bewijswaarde tot het tegenbewijs is geleverd. Een kopie ervan wordt door de toezichthouder binnen een termijn van twintig dagen na de datum van verbalisering aangetekend verstuurd naar de persoon of de personen ten laste van wie het proces-verbaal is opgesteld, als de persoon van de overtreder bekend is.
« Les procès-verbaux dressés par les surveillants revêtent une valeur probante jusqu'à preuve du contraire Le surveillant en envoie une copie par recommandé dans le délai de vingt jours suivant la date de verbalisation à la ou aux personnes à charge desquelles le procès-verbal a été dressé, pour autant que l'identité du contrevenant soit connue.

Bij het opmaken van de processen-verbaal kunnen de door hen verrichte materiële vaststellingen, met bewijskracht, gebruikt worden door statutaire of contractuele personeelsleden van dezelfde dienst, van andere inspectiediensten of door statutaire of contractuele personeelsleden belast met het toezicht op de naleving van andere wetgevingen.
Lors de l’établissement des procès-verbaux les constatations matérielles faites par eux, peuvent être utilisées, avec leur force probante, par les autres membres du personnel statutaires ou contractuels du même service, des autres services d’inspection ou par les membres du personnel statutaires ou contractuels chargés de la surveillance du respect d’autres législations.

(60) Thans is het zo dat : a) alleen officieren van gerechtelijke politie, hulpofficier van de procureur des Konings (OGPHPK), alsook de procureur des Konings en diens substituten bevoegd zijn om bepaalde handelingen te verrichten in geval van ontdekking op heterdaad (artikelen 32 en volgende, 49 tot 54, 89bis en 90quater, § 3, van het Wetboek van strafvordering) (C. Van den Wyngaert, op. cit., blz. 503-504); b) officieren van gerechtelijke politie (OGP) de andere handelingen van gerechtelijke politie mogen verrichten en processen-verbaal mogen opmaken; c) terwijl voor agenten van gerechtelijke politie (AGP), zoals C. Van den Wyngaert schrijft, het volgende geldt : « De ambtenaren die door de wet met opsporingsopdrachten werden belast, zonder dat zij de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie hebben gekregen, hebben in principe slechts administratieve bevoegdheden, en kunnen dus geen misdrijven opsporen en vaststellen (...).
(60) À l'heure actuelle : a) Les officiers de police judiciaires auxiliaires du procureur du Roi (OPJAPR), ainsi que le procureur du Roi et ses substituts, ont seuls la compétence d'accomplir certains actes en cas de flagrant délit (articles 32 et suivants, 49 à 54 et 89bis, 90quater, § 3, du Code d'instruction criminelle) (C. Van den Wyngaert, op. cit., pp. 503-504); b) Les officiers de police judiciaire (OPJ) peuvent accomplir les autres actes de police judiciaire et rédiger les procès-verbaux; c) Quant aux agents de police judiciaire (APJ), comme l'écrit C. Van den Wyngaert, « De amtenaren die door de wet met opsporingsopdrachten werden belast, zonder dat zij de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie hebben gekregen, hebben in principe slechts administratieve bevoegdheden, en kunnen dus geen misdrijven opsporen en vaststellen (...).

Bij het opmaken van de processen-verbaal kunnen de materiële vaststellingen verricht door de behoorlijk gemachtigde ambtenaren van het Rijksinstituut, met hun bewijskracht, gebruikt worden door de sociale inspecteurs van de andere sociale inspectiediensten of door de ambtenaren belast met het toezicht op de naleving van andere wetgevingen.
Lors de l’établissement des procès-verbaux, les constatations matérielles faites par les fonctionnaires dûment mandatés de l’Institut national peuvent être utilisées, avec leur force probante, par les inspecteurs sociaux des autres services d’inspection ou par les fonctionnaires chargés de la surveillance du respect d’autres législations.

De inspanningen die het ministerie van Binnenlandse Zaken onlangs deed om de communicatie tussen de schooldirecties en de politie te verbeteren, kunnen bijvoorbeeld een invloed hebben op het aantal processen-verbaal dat opgemaakt wordt inzake feiten die voorheen op relationeel of disciplinair vlak op schoolniveau aangepakt werden.
A titre d'exemple, les efforts récemment déployés par le Ministère de l'Intérieur pour favoriser la communication entre les directions d'écoles et la police peuvent avoir une influence sur l'établissement de procès-verbaux à propos de faits qui auraient été auparavant gérés sur le plan relationnel ou disciplinaire au niveau des écoles.

Hoewel er geen geconsolideerde gegevens voorhanden zijn over het aantal door de nationale handhavingsinstanties vastgestelde besluiten en opgelegde sancties, kunnen de volgende representatieve voorbeelden worden gegeven: tussen de inwerkingtreding van de richtlijn en midden 2011 stelde de Italiaanse Mededingingsautoriteit meer dan 700 besluiten vast en legde zij administratieve geldboeten op voor in totaal 91 miljoen euro. Het Franse directoraat-generaal voor Mededinging, Consumentenkwesties en Fraudecontrole (DGCCRF) stelde 1251 processen-verbaal[124] op en legde voor ongeveer 1,7 miljoen euro geldboeten op[125]. Het Letse Centrum voor bescherming van de consumentenrechten stelde 154 bindende besluiten vast en legde voor 159 400 euro geldboeten op. De Finse Consumentenombudsman leidde acht rechtszaken in. Het Ierse National Consumer Agency bracht 14 sommaties uit tot het doen van toezeggingen, stelde 116 aanmaningen op, vaardigde twee stakingsbevelen uit en leidde twee vervolgingen in. De Slowaakse Handelsinspectie stelde 46 administratieve besluiten vast en legde in totaal voor 151 800 euro geldboeten op. In Zweden ten slotte deden de rechtbanken 18 uitspraken en werden er 52 stakingsbevelen uitgevaardigd.
Bien que l’on ne dispose pas de données consolidées sur le nombre de décisions rendues et les sanctions imposées par les autorités de contrôle nationales, on peut citer les exemples représentatifs suivants: entre l’entrée en vigueur de la directive et le milieu de l’année 2011, l’autorité de la concurrence italienne a rendu plus de 700 décisions et infligé des amendes administratives s’élevant à un total de 91 millions d’euros; en France, la Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes (DGCCRF) a dressé 1251 procès‑verbaux[124], donnant lieu à des amendes d’un montant total de près de 1,7 million d’euros[125]; en Lettonie, le Centre de protection des droits des consommateurs a rendu 154 décisions contraignantes et infligé des amendes pour un montant de 159 400 euros; en Finlande, le médiateur de la consommation a engagé huit procédures judiciaires; en Irlande, l’Agence nationale des consommateurs (National Consumer Agency) a obtenu 14 engagements de la part d’entreprises, rendu 116 avis de mise en conformité, fait prononcer 2 ordonnances d’interdiction, et a engagé des poursuites à deux reprises; en Slovaquie, l’Inspection du commerce a rendu 46 décisions administratives et infligé des amendes pour un montant total de 151 800 euros; enfin, 18 jugements et 52 injonctions ont été rendus en Suède.