Vertaling van "publieke officina enerzijds " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

officina toegankelijk voor het publiek
officine ouverte au public

officiene apotheek | officina-apotheek | openbare apotheek | voor het publiek toegankelijke apotheek
officine ouverte au public | officine pharmaceutique | pharmacie d'officine

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

1) Hoeveel geneesmiddelen werden in 2007, 2008, 2009, 2010 en de eerste helft van 2011 gebruikt in Vlaanderen (uitgedrukt in DDD's)?. Zowel voor publieke officina enerzijds als ziekenhuizen anderzijds.
1) Quelle a été, en Flandre, la consommation de médicaments, exprimée en DDD, en 2007, 2008, 2009, 2010 et au cours du premier semestre de 2011, tant pour les officines publiques que pour les hôpitaux ?

3) Hoeveel geneesmiddelen werden in 2007, 2008, 2009, 2010 en de eerste helft 2011 gebruikt in Brussel (uitgedrukt in DDD's)? Zowel voor publieke officina enerzijds als ziekenhuizen anderzijds.
3) Quelle a été, à Bruxelles, la consommation de médicaments, exprimée en DDD, en 2007, 2008, 2009, 2010 et au cours du premier semestre de 2011, tant pour les officines publiques que pour les hôpitaux ?

2) Hoeveel geneesmiddelen werden in 2007, 2008, 2009, 2010 en de eerste helft 2011 gebruikt in Wallonië (uitgedrukt in DDD's)? Zowel voor publieke officina enerzijds als ziekenhuizen anderzijds.
2) Quelle a été, en Wallonie, la consommation de médicaments, exprimée en DDD, en 2007, 2008, 2009, 2010 et au cours du premier semestre de 2011, tant pour les officines publiques que pour les hôpitaux ?

4) Hoeveel geneesmiddelen werden in 2007, 2008, 2009, 2010 en de eerste helft 2011 gebruikt in België (uitgedrukt in DDD's)? Zowel voor publieke officina enerzijds als ziekenhuizen anderzijds.
4) Quelle a été, en Belgique, la consommation de médicaments, exprimée en DDD, en 2007, 2008, 2009, 2010 et au cours du premier semestre de 2011, tant pour les officines publiques que pour les hôpitaux?

Volgens het eerste onderdeel van het middel ondergaan de in België gevestigde dierenartsen door de bestreden bepaling een ongeoorloofde ongelijke behandeling ten opzichte van, enerzijds, de in België gevestigde apothekers die een publieke officina houden en, anderzijds, de in de buurlanden gevestigde dierenartsen « die ressorteren onder hun eigen nationale wetgeving, alwaar dergelijke ex tempore bereidingen onder verschillende voorwaarden, in acht genomen de artikelen 2, 4 en 24 van de EEG-richtlijn 81/851/EEG van 28 september 1981 (en het aldaar bepaalde vergunningsstelsel, dat niet voorbehouden is aan apothekers) wel zijn toegelaten (hetgeen met name in de grensstreek meebrengt, inzonderheid wat gezelschapsdieren aangaat, dat veelvuldig beroep gedaan wordt op onmiddellijk over de grens gevestigde dierenartsen) en die ook hier te lande, zonder er gevestigd te zijn, vrij hun diensten als dierenarts mogen verrichten indien ze gevestigd zijn in een andere Lidstaat en voldoen aan de voorwaarden van hoofdstuk III van het K.B. van 23 juni 1981 houdende maatregelen tot vergemakkelijking van de daadwerkelijke uitoefening van het recht van vestiging en het vrij verrichten van diensten van dierenartsen, zoals gewijzigd tot op heden (zie art. 1, § 1, 2° van dat K.B.), d.i. mits de verklaring te doen bedoeld onder art. 4, § 1 van datzelfde K.B. en zelfs, mits het niet gaat om regelmatige diensten, zonder ingeschreven te zijn in het bijzonder register bij de bevoegde regionale Raad van de Orde der dierenartsen ».
Selon la première branche du moyen, les médecins vétérinaires établis en Belgique subissent, du fait de la disposition attaquée, un traitement inégal illicite par rapport, d'une part, aux pharmaciens établis en Belgique qui tiennent une officine publique et, d'autre part, aux médecins vétérinaires établis dans les pays voisins, « qui relèvent de leur propre législation nationale suivant laquelle de telles préparations extemporanées sont autorisées sous diverses conditions, compte tenu des articles 2, 4 et 24 de la directive CEE 81/851/CEE du 28 septembre 1981 (et du régime de permis qu'elle prévoit et qui n'est pas réservé aux pharmaciens) (ce qui entraîne notamment que dans la zone frontalière, particulièrement en ce qui concerne les animaux de compagnie, il est souvent fait appel aux médecins vétérinaires établis juste de l'autre côté de la frontière), et aussi par rapport aux médecins vétérinaires qui peuvent, sans s'établir, prêter librement leurs services dans le pays s'ils sont établis dans un autre Etat membre et satisfont aux conditions du chapitre III de l'arrêté royal du 23 juin 1981 portant des mesures destinées à faciliter l'exercice effectif du droit d'établissement et de libre prestation de service des vétérinaires, tel qu'il a été modifié à ce jour (voy. l'article 1, § 1, 2°, de cet arrêté royal), c'est-à-dire à la condition de remplir la déclaration visée à l'article 4, § 1, de ce même arrêté royal et même, pour peu qu'il ne s'agisse pas de services réguliers, sans être inscrit dans le registre spécial du Conseil régional compétent de l'Ordre des médecins vétérinaires ».

En doordat de wetgever zich overigens ervan onthoudt de heffingen te verlengen of opnieuw vast te stellen, die nochtans zijn ingeschreven in artikel 191, 19° en 20°, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 en die, om die reden, sedert 1993 zijn opgenomen bij de inkomsten van de verzekering, zodat aldus, vanaf het jaar 1998, enerzijds, de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina en de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden, alsmede, anderzijds, de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen worden vrijgesteld van elke financiële bijdrage die is bestemd om het financieel evenwicht van de verzekering voor geneeskundige verzorging veilig te stellen,
Et en ce que le législateur s'abstient, par ailleurs, de prolonger ou d'établir à nouveau les prélèvements, pourtant inscrits à l'article 191, 19° et 20°, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994 et qui, à ce titre, figurent depuis 1993 parmi les ressources de l'assurance, libérant de la sorte, à partir de l'année 1998, les pharmaciens tenant officine ouverte au public et les médecins autorisés à tenir dépôt de médicaments, d'une part, ainsi que les grossistes répartiteurs de médicaments agréés, d'autre part, de toute contribution financière destinée à assurer l'équilibre financier de l'assurance soins de santé,

« Doordat de artikelen 133, 136 en 138 van de wet van 22 februari 1998 houdende sociale bepalingen, enkel vanaf 1 januari 1996, alleen aan de farmaceutische bedrijven een belasting opleggen, voor het jaar 1995, terwijl zij, voor hetzelfde jaar, geen analoge of gelijkaardige bijdrage eisen van, enerzijds, de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsmede de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen,
« En ce que les articles 133, 136 et 138 de la loi du 22 février 1998 portant des dispositions sociales établissent, à dater seulement du 1 janvier 1996, un impôt à charge des seules entreprises pharmaceutiques, pour l'année 1995, tout en s'abstenant d'exiger, pour la même année, une contribution analogue ou similaire, d'une part, des pharmaciens tenant officine ouverte au public ainsi que des médecins autorisés à tenir un dépôt de médicaments et, d'autre part, des grossistes répartiteurs en médicaments agréés,

« doordat het aangevochten koninklijk besluit van 4 februari 1997 en zijn bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit zich zonder zichtbare, uitgesproken of toelaatbare verantwoording ertoe beperkt voor 1997 aan de farmaceutische bedrijven die met vergoedbare geneesmiddelen in 1996 een omzet op de Belgische markt hebben verwezenlijkt, een ' heffing ' op te leggen, gelijk aan 1 pct. van die omzet, terwijl het zich ervan onthoudt voor hetzelfde jaar enige bijdrage te eisen, enerzijds, van de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsook van de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, van de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen, ofschoon die drie categorieën van personen uitdrukkelijk zijn beoogd in artikel 10, 4°, van de voormelde wet van 26 juli 1996, waarbij aldus aan de farmaceutische bedrijven een discriminerende verplichting wordt opgelegd, hetgeen impliceert dat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 niet kan worden beschouwd als zijnde genomen krachtens de wet van 26 juli 1996, omdat de machtiging die zij bevat, moet worden verondersteld in overeenstemming te zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van de wetten bedoeld in artikel 51, § 1, van de wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 erin bestaat met terugwerkende kracht de overigens bij de wet van 26 juli 1996 niet toegestane ongrondwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop overigens dat koninklijk besluit het voorwerp uitmaakte van een rechtsgeschil dat door de huidige verzoekster voor de afdeling administratie van de Raad van State was gebracht ».
« En ce que l'arrêté royal attaqué du 4 février 1997 et sa loi de confirmation du 26 juin 1997 qui s'en approprie le contenu sont irréguliers pour le motif que ledit arrêté royal se borne, sans justifications apparentes, déclarées ou admissibles, à imposer, pour 1997, aux firmes pharmaceutiques ayant réalisé pour les médicaments remboursables un chiffre d'affaires en 1996 sur le marché belge, une " cotisation" égale à 1 p.c. de ce chiffre d'affaires, tout en s'abstenant d'exiger, pour la même année, une quelconque contribution, d'une part, des pharmaciens tenant officine ouverte au public ainsi que des médecins autorisés à tenir un dépôt de médicaments et, d'autre part, des grossistes répartiteurs en médicaments agréés, bien que ces trois catégories de personnes soient explicitement visées par l'article 10, 4°, de la loi précitée du 26 juillet 1996, imposant de la sorte aux firmes pharmaceutiques une obligation discriminatoire, ce qui implique que l'arrêté royal du 4 février 1997 ne peut être considéré comme pris en vertu de la loi du 26 juillet 1996, pour la raison que l'habilitation qu'elle contient doit être présumée conforme aux articles 10 et 11 de la Constitution, en manière telle que la loi de confirmation du 26 juin 1997 ne saurait être regardée comme une des lois visées à l'article 51, § 1, de la loi du 26 juillet 1996, ce qui amène à devoir considérer que l'objet de la loi de confirmation du 26 juin 1997 consiste à couvrir rétroactivement l'inconstitutionnalité, au demeurant non permise par la loi du 26 juillet 1996, de l'arrêté royal du 4 février 1997, à un moment où, par ailleurs, ce dernier était l'objet d'une contestation juridique portée devant la section d'administration du Conseil d'Etat par l'actuelle requérante ».