Alle lidstaten, ook die lidstaten waar als sinds lang wetgeving ter bestrijding van discriminatie op grond van ras bestond, moesten hun intern recht in een aantal opzichten wijzigen om aan de richtlijn te kunnen voldoen (zo heeft het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld zijn definities voor indirecte discriminatie en intimidatie gewijzigd).
Tous les États membres, même ceux qui disposaient depuis longtemps d'une législation de lutte contre la discrimination fondée sur la race, ont dû apporter des modifications au droit national pour se conformer à la directive (par exemple, le Royaume-Uni a modifié ses définitions de la discrimination indirecte et du harcèlement).
