Traduction de «rechtbanken voortaan bevoegd » (Néerlandais → Français) :

3. Daarenboven zijn de administratieve rechtbanken voortaan bevoegd om de geschillen te berechten inzake de verkiezing van schepenen (16º).
3. En outre, il est attribué aux tribunaux administratifs la compétence de régler les contestations relatives au contentieux électoral des échevins (16º).

De wet heeft een belangrijke invloed gehad op de bevoegdheid van de rechtbanken van koophandel, waarbij deze voortaan bevoegd werden voor alle geschillen tussen ondernemingen, zonder ondergrens voor de waarde van het geschil.
Cette législation a considérablement remodelé les compétences des tribunaux de commerce, désormais compétents pour tous les contentieux entre entreprises, quel que soit le montant du litige.

Artikel 7 van de bestreden wet is in de parlementaire voorbereiding van de wet in het bijzonder verantwoord als volgt : « De vrederechters en rechters in de politierechtbank krijgen voortaan een eigen korpschef. Deze wordt aangewezen door de Koning op voordracht van de Hoge Raad voor de Justitie voor een mandaat van 2 maal vijf jaar naar analogie van de voorzitters van de rechtbanken. Doordat de voorzitter opgenomen is in artikel 58bis van het Gerechtelijk Wetboek, valt hij onder de toepassing van artikel 259quater van het wetboek. Gelet op de specifieke situatie van Brussel en Eupen is de arrondissementele organisatie niet zomaar transponeerbaar. In tegenstelling tot de rechtbanken zijn de vrederechters in Brussel niet ontdubbeld in Nederlandstalige en Franstalige vrederechters. Indien men zou kiezen voor een Nederlandstalige en een Franstalige voorzitter van de vrederechters en politierechters zou [dit] leiden tot twee korpschefs die beide gelijk bevoegd zijn voor het besturen van de tweetalige vredegerechten en daarnaast voor de eentalige politi [e]rechtbanken. Daarom wordt in Brussel gekozen om de regeling van de wet van de hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel te behouden » (ibid., p. 24).
L'article 7 de la loi attaquée a été particulièrement justifié comme suit dans les travaux préparatoires de la loi : « Les juges de paix et les juges au tribunal de police ont dorénavant leur propre chef de corps. Celui-ci est désigné par le Roi sur proposition du Conseil supérieur de la Justice pour un mandat de deux fois cinq ans, par analogie avec les présidents des tribunaux. Etant donné que le président figure à l'article 58bis du Code judiciaire, il tombe sous l'application de l'article 259quater du même Code. Compte tenu de la situation spécifique de Bruxelles et d'Eupen, l'organisation de l'arrondissement n'est pas facilement transposable. Contrairement aux tribunaux, les juges de paix à Bruxelles ne sont pas dédoublés en juge de paix néerlandophones et francophones. S'il fallait choisir entre un président francophone et néerlandophone pour les juges de paix et les juges au tribunal de police, cela conduirait à deux chefs de corps compétents pour la direction des juges de paix bilingues et pour les tribunaux de police unilingues. Pour cette raison, à Bruxelles, le choix est fait de conserver le régime de la loi portant réforme de l'arrondissement judiciaire de Bruxelles » (ibid., p. 24).

Met betrekking tot de mobiliteit van de magistraten wordt aangegeven : « De daling van het aantal gerechtelijke arrondissementen die voortvloeit uit het ontwerp van wet leidt reeds tot een grotere mobiliteit aangezien de magistraten voortaan over het algemeen bevoegd zijn op het territorium van gefuseerde arrondissementen. Het is aan de korpschef om zijn nieuwe personeelsformatie op de meest adequate wijze te verdelen tussen de verschillende kamers, secties/afdelingen of rechtscolleges zodat alle bevoegdheden van de rechtbank of van de rechtbanken door een voldoende aantal personen kunnen worden uitgeoefend. Die grotere interne mobiliteit vereist in beginsel geen ander wetgevend optreden dan overgangsbepalingen die, aangezien het de bedoeling is om de situatie te regelen van de magistraten die vóór de hervorming zijn benoemd, voor een deel voorkomen in het ontwerp van wet tot wijziging van de gerechtelijke arrondissementen » (ibid., p. 16).
Quant à la mobilité des magistrats, il est indiqué : « La diminution du nombre des arrondissements judiciaires découlant du projet de loi entraîne déjà un renforcement de la mobilité dès lors que les magistrats seront désormais généralement compétents sur le territoire d'arrondissements fusionnés. Il appartiendra au chef de corps de répartir de la manière la plus adéquate son nouveau cadre entre les différentes chambres, sections/divisions ou juridictions de sorte que l'ensemble des compétences du tribunal ou des tribunaux puissent être exercées par un nombre suffisant de personnes. Cette plus grande mobilité interne n'appelle en principe pas d'autre intervention législative que des dispositions transitoires qui, s'agissant de régler la situation des magistrats nommés avant la réforme, figurent pour partie dans le projet de loi modifiant les arrondissements judiciaires » (ibid., p. 16).

Dankzij de nieuwe formulering van artikel 12bis zijn de Belgische rechtbanken voortaan bevoegd in de gevallen waarin een conventie van internationaal strafrecht de Staten die er deel van uitmaken verplicht om hun jurisdictie uit te breiden door toepassing van het klassieke principe aut dedere aut judicare, dat wil zeggen wanneer de vermeende kader van een inbreuk zich op het Belgische grondgebied bevindt en de Belgische regering geen uitlevering toestaat aan één van de Staten die krachtens die conventie bevoegd zijn.
Grâce à ce nouveau libellé de l'article 12bis, les juridictions belges seront systématiquement compétentes dans les cas où une convention de droit pénal international oblige les États parties à étendre leur juridiction en application du principe classique aut dedere aut judicare, c'est-à-dire lorsque l'auteur présumé de l'infraction se trouve sur le territoire belge et que le gouvernement belge n'a pas accordé l'extradition vers l'un des États compétents en vertu de cette convention.