Vertaling van "rechter niet langer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

het niet langer in de balans opnemen | het niet langer in de balans verwerken | verwijdering uit de balans
décomptabilisation | sortie du bilan

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
être soustrait aux juridictions d'un Etat 3 de la Convention du 27.9.1968 prévoit que le défendeur ne peut être soustrait aux juridictions de l'Etat où il a son domicile que dans les cas expressément prévus par la Convention

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Voldoet aan de algemene criteria voor een ticstoornis, maar de tics blijven niet langer dan 12 maanden aanwezig. De tics bestaan doorgaans uit knipperen met de ogen, grimassen maken of schokken met het hoofd.
Définition: Tic répondant aux critères généraux d'un tic, mais ne persistant pas plus de douze mois. Il s'agit habituellement d'un clignement des yeux, de mimiques faciales, ou de mouvements brusques de la tête.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

niet langer polymeer | NLP [Abbr.]
ne figure plus sur la liste des polymères | NLP [Abbr.]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Sinds 1 september 2014 is de persoonlijke verschijning voor de rechter niet langer automatisch vereist. Bij een feitelijke scheiding van meer dan zes maanden kan de procedure volledig schriftelijk verlopen als de persoonlijke verschijning niet door de rechtbank wordt bevolen. Als dat wel het geval is, verschijnen de echtgenoten één keer voor de familierechtbank.
Depuis le 1er septembre 2014, la comparution personnelle devant le juge n'est plus automatique: - dans le cas d'une séparation de fait de plus de six mois, la procédure peut se dérouler entièrement par écrit si la comparution personnelle n'est pas ordonnée par le tribunal.

Het doel van een geleidelijke harmonisatie van de statuten van de arbeiders en de bedienden waaraan de wetgever de voorkeur heeft gegeven boven een plotselinge afschaffing van het onderscheid tussen die beroepscategorieën, inzonderheid in een aangelegenheid waar de normen kunnen evolueren ten gevolge van collectieve onderhandelingen, verantwoordt niet langer, achttien jaar nadat het Hof heeft vastgesteld dat het in het geding zijnde criterium van onderscheid niet meer pertinent kon worden geacht, dat sommige verschillen in behandeling, zoals die welke voor de verwijzende rechter zijn aangevoerd, nog geruime tijd kunnen worden behouden, waardoor een toestand van manifeste ongrondwettigheid zou worden bestendigd ».
L'objectif d'une harmonisation progressive des statuts des ouvriers et des employés jugée préférable par le législateur à une brusque suppression de la distinction de ces catégories professionnelles, spécialement dans une matière où les normes peuvent évoluer grâce à la négociation collective, ne justifie plus, dix-huit ans après que la Cour eut constaté que le critère de distinction en cause ne pouvait plus être considéré comme pertinent, que certaines différences de traitement, comme celles qui sont invoquées devant le juge a quo, puissent encore être longtemps maintenues, perpétuant ainsi une situation d'inconstitutionnalité manifeste ».

Gelet op de wet van 26 juni 1963 tot instelling van een Orde van architecten, de artikelen 12 en 13; Overwegende de noodzaak om binnen de diverse provinciale Raden van de Orde van architecten de openstaande mandaten beter op te vullen; Overwegende dat dit een herschikking binnen de betrokken provinciale Raden van de Orde van architecten met zich meebrengt, zodanig dat de mandaten van deze verschillende kandidaten op dezelfde datum eindigen; Overwegende het feit dat de Vlaamse Raad van de Orde van architecten per mails van 28 september, 13 oktober 2015, 12 april en 14 april 2016 de voorkeuren van de verschillende provinciale Raden bezorgd heeft; Overwegende dat de provinciale Raden van de Orde van architecten de mandaten wensen te laten invullen op basis van het aantal jaren anciënniteit van de kandidaten binnen hun respectievelijke provinciale Raad; Gelet op het feit dat de Vlaamse Raad van de Orde van architecten per mail van 13 oktober 2015, gevolg gevend aan het verzoek van de provinciale Raad van de Orde van architecten van de provincie Limburg, gevraagd heeft om dhr. Johan Dewez te benoemen tot rechtskundig bijzitter van deze provinciale Raad; Overwegende dat het mandaat van de huidige rechtskundig bijzitter van de provinciale Raad van de Orde van architecten van de provincie Limburg vervallen is; Overwegende dat dhr. Johan Dewez hierdoor niet langer het mandaat van tweede plaatsvervangend rechtskundig bijzitter kan uitoefenen van deze provinciale Raad; Gelet op het feit dat de Vlaamse Raad van de Orde van architecten per mail van 13 oktober 2015, gevolg gevend aan het verzoek van de provinciale Raad van de Orde van architecten van de provincie Limburg, gevraagd heeft om dhr. Kurt Deferm te benoemen tot tweede plaatsvervangend rechtskundig bijzitter van deze provinciale Raad; Overwegende dat dhr. Kurt Deferm hierdoor niet langer het mandaat van vierde plaatsvervangend rechtskundig bijzitter kan uitoefenen van deze provinciale Raad; Op de voordracht va ...
Vu la loi du 26 juin 1963 créant un Ordre des architectes, les articles 12 et 13; Considérant la nécessité de mieux remplir les mandats vacants dans les divers Conseils provinciaux de l'Ordre des architectes ; Considérant que cela implique une réorganisation des Conseils provinciaux de l'Ordre des architectes concernés, en manière telle que les mandats de ces différents candidats prennent fin à la même date; Considérant le fait que le Conseil flamand de l'Ordre des architectes a fourni par courriels des 28 septembre, 13 octobre 2015, 12 avril 2016 et 14 avril 2016 les souhaits des différents Conseils provinciaux; Considérant que les Conseils provinciaux de l'Ordre des architectes souhaitent remplir les mandats sur base des années d'ancienneté des candidats dans leur Conseil provincial respectif; Vu le fait que le Conseil flamand de l'Ordre des architectes a demandé par courriel du 13 octobre 2015, suite à la demande du Conseil provincial de l'Ordre des architectes de la province du Limbourg, de nommer M. Johan Dewez comme assesseur juridique de ce Conseil provincial; Considérant que le mandat du présent assesseur juridique du Conseil provincial de l'Ordre des architectes de la province du Limbourg est expiré; Considérant que M. Johan Dewez ne peut par conséquent plus exercer le mandat de deuxième assesseur juridique suppléant de ce Conseil provincial; Vu le fait que le Conseil flamand de l'Ordre des architectes a demandé par courriel du 13 octobre 2015, suite à la demande du Conseil provincial de l'Ordre des architectes de la province de Limbourg, de nommer M. Kurt Deferm comme deuxième assesseur juridique suppléant de ce Conseil provincial; Considérant que M. Kurt Deferm ne peut par conséquent plus exercer le mandat de quatrième assesseur juridique suppléant de ce Conseil provincial; Sur la proposition du Ministre des Classes moyennes, des Indépendants, des PME, de l'Agriculture et de l'Intégration sociale, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. Est ...

Het recht op toegang tot de rechter wordt geschonden indien een beperking niet langer de rechtszekerheid en de goede rechtsbedeling dient, maar veeleer een barrière vormt die de rechtsonderhorige verhindert zijn rechten door de bevoegde rechter te laten beoordelen (EHRM, 27 juli 2007, Efstathiou e.a. t. Griekenland, § 24; 24 februari 2009, L'Erablière ASBL t. België, § 35).
Le droit d'accès à un tribunal se trouve atteint lorsque sa réglementation cesse de servir les buts de sécurité juridique et de bonne administration de la justice et constitue une sorte de barrière qui empêche le justiciable de voir son litige tranché au fond par la juridiction compétente (CEDH, 27 juillet 2007, Efstathiou e.a. c. Grèce, § 24; 24 février 2009, L'Erablière ASBL c. Belgique, § 35).

Door middel van gerechtelijke stappen heeft de Commissie er voor gezorgd dat de Oostenrijkse autoriteit voor gegevensbescherming niet langer deel uitmaakt van de bondskanselarij, maar over een eigen begroting en personeel kan beschikken en dus onafhankelijk is. Hongarije heeft in maart 2013 maatregelen genomen om te voldoen aan de uitspraak van het Hof over de gedwongen vervroegde uittreding van 274 rechters (MEMO/12/832).
après son action en justice, la Commission s'est assurée que l’autorité autrichienne chargée de la protection des données ne faisait plus partie de la chancellerie fédérale, mais disposait de son propre budget et de son propre personnel et qu'elle était dès lors indépendante; de son côté, la Hongrie a pris des mesures en mars 2013 pour se conformer à l’arrêt de la Cour concernant la mise à la retraite forcée de 274 juges (MÉMO/12/832).

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of artikel 83, § 1, van de WAO de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre voormeld artikel de opzeggingstermijn vaststelt op zes maanden indien door de werkgever ontslag wordt gegeven om aan de voor onbepaalde tijd gesloten arbeidsovereenkomst een einde te maken vanaf de eerste dag van de maand volgend op de maand waarin de bediende de leeftijd van vijfenzestig jaar bereikt, terwijl artikel 82 van de WAO ten aanzien van bedienden die niet de leeftijd van vijfenzestig hebben bereikt, voorziet in de mogelijkheid om bij overeenkomst of door de rechter een langere opzegtermijn te bepalen wanneer het jaarlijks loon van bediende hoger is dan een bij wet bepaald bedrag.
Le juge a quo demande à la Cour si l'article 83, § 1, de la loi relative aux contrats de travail viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il fixe le délai de préavis à six mois si le congé est donné par l'employeur en vue de mettre fin, à partir du premier jour du mois qui suit celui au cours duquel l'employé atteint l'âge de 65 ans, au contrat conclu pour une durée indéterminée, alors que l'article 82 de cette même loi prévoit, pour les employés qui n'ont pas atteint cet âge, la possibilité qu'un délai de préavis plus long soit fixé, par convention ou par le juge, lorsque la rémunération annuelle de l'employé est supérieure à un montant fixé par la loi.

« Schendt artikel 83, § 1, Arbeidsovereenkomstenwet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre dit artikel de opzeggingstermijn vaststelt op zes maanden indien door de werkgever ontslag gegeven wordt om aan de voor onbepaalde tijd gesloten arbeidsovereenkomst een einde te maken vanaf de eerste dag van de maand volgend op de maand waarin de bediende de leeftijd van 65 jaar bereikt, terwijl artikel 82 van diezelfde wet ten aanzien van de bedienden die niet die leeftijd bereikt hebben voorziet in de mogelijkheid om bij overeenkomst of door de rechter een langere opzegtermijn te bepalen wanneer het jaarlijks loon van de bediende hoger is dan een bij wet bepaald bedrag ?
« L'article 83, § 1, de la loi relative aux contrats de travail viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il fixe le délai de préavis à six mois si le congé est donné par l'employeur en vue de mettre fin au contrat conclu pour une durée indéterminée à partir du premier jour du mois qui suit celui au cours duquel l'employé atteint l'âge de 65 ans, alors que l'article 82 de cette même loi prévoit pour les employés qui n'ont pas atteint cet âge la possibilité qu'un délai de préavis plus long soit fixé par convention ou par le juge lorsque la rémunération annuelle de l'employé est supérieure à un montant fixé par la loi ?

Volgens de voorzitter van de Franstalige gevangenisdirecteurs zijn er diverse redenen voor de drieste ontsnappingen: het detentieplan is niet toereikend, er is te weinig psychosociale steun, de straffen worden langer omdat rechters beseffen dat straffen onder de drie jaar amper uitvoering krijgen, de strafuitvoeringsrechtbanken eisen zwaardere inspanningen voor voorwaardelijke invrijheidsstellingen,.Om een overzicht te krijgen van de gevangenen die trachten te ontsnappen, had ik graag per ontsnapte gevangene en in chronologische volgorde van 2005 tot nu volgende gegevens ontvangen: a) Naam, leeftijd en nationaliteit van de ontsnapte gedetineerde; b) Gevangenis waaruit de gevangene is ontsnapt en de omstandigheden van de ontsnapping; c) Feiten waarvoor de gevangene was veroordeeld en de totale straf die de gevangene hiervoor moest uitzitten; d) Het aantal jaar dat de gevangene al van deze straf had uitgezeten; e) Het aantal (al dan niet mislukte) gevangenisontsnappingen dat de gevangene al voor zijn ontsnapping had ondernomen; f) Of de gevangene een opleiding of ander project volgde om de integratie in de maatschappij te bevorderen; g) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping voor de Commissie Voorwaardelijke Invrijheidsstelling of een strafuitvoeringsrechtbank was verschenen en wat hiervan het resultaat was; h) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping penitentiair verlof had gekregen en of daar problemen mee ondervonden werden.
Selon le président des directeurs de prison francophones, ces évasions audacieuses s'expliquent notamment par l'insuffisance des plans de détention ainsi que de l'aide psychosociale des détenus, l'allongement des peines résultant de la conviction des juges que les peines de moins de trois ans ne sont généralement pas appliquées et les efforts plus soutenus qu'auparavant exigés par les tribunaux de l'application des peines avant d'accorder des libérations conditionnelles. Pour me faire une idée du profil des détenus qui tentent de s'évader, je voudrais obtenir les données suivantes depuis 2005, par évadé et dans l'ordre chronologique: a) le nom, l'âge et la nationalité du détenu évadé; b) la prison d'où le détenu s'est évadé et les circonstances de l'évasion; c) les faits pour lesquels le détenu avait été condamné et la peine totale que ce dernier devait purger; d) le nombre d'années déjà purgées dans le cadre de cette peine; e) le nombre de tentatives d'évasion (réussies ou non) déjà entreprises par le détenu avant son évasion; f) la réponse à la question de savoir si le détenu suivait une formation ou un autre projet visant à promouvoir sa réinsertion dans la société; g) le nombre de comparutions du détenu, avant son évasion, devant la commission de libération conditionnelle ou un tribunal de l'application des peines et le résultat de ces comparutions; h) le nombre de congés pénitentiaires obtenus par le détenu avant son évasion et les problèmes éventuellement rencontrés durant ces périodes.

De Raad verzoekt de Afghaanse factie die bekend staat als de Taliban, met klem niet langer een schuilplaats te verschaffen aan internationale terroristen en hun organisaties, en dringend maatregelen te treffen om ervoor te zorgen dat degenen die verantwoordelijk zijn voor terroristische daden, voor de rechter worden gebracht.
Le Conseil a insisté auprès de la faction afghane dénommée Taliban pour qu'elle cesse d'offrir un refuge à des terroristes internationaux et à leurs organisations et prenne d'urgence des mesures pour que les responsables d'actes de terrorisme soient traduits en justice.

2. De strijd tegen de georganiseerde criminaliteit vereist een multidisciplinaire op inlichtingen gebaseerde aanpak teneinde niet alleen de criminele activiteiten te ontwrichten maar tevens de criminele organisaties te ontmantelen, de daders voor de rechter te brengen en de opbrengsten van hun misdrijven te ontnemen waardoor tastbaarder resultaten op langere termijn bereikt kunnen worden en de door de georganiseerde criminaliteit berokkende schade beperkt kan worden.
2. La lutte contre la criminalité organisée nécessite une approche multidisciplinaire fondée sur le renseignement en vue non seulement de faire cesser les activités criminelles, mais aussi de démanteler les organisations criminelles, de traduire les délinquants en justice et de les priver des produits du crime, et, partant, d'obtenir des résultats bien plus efficaces et plus durables et de réduire les effets dommageables de la criminalité organisée.