Blijkens de memorie van toelichting van het decreet van 4 maart 1991 heeft de decreetgever de hulpverlening aan de jeugd « uit de rechterlijke sfeer willen halen » en heeft hij geoordeeld dat « in zoverre de problemen waarmee de jongeren te kampen hebben, van maatschappelijke aard zijn, het logisch is dat de instellingen voor maatschappelijk werk - en niet de rechterlijke macht - optreden om ze op te lossen » (Gedr. St., Franse Gemeenschapsraad, nr. 165, 1990-1991, nr. 1, p. 4).
Il ressort de l'exposé des motifs du décret du 4 mars 1991 que le législateur décrétal a entendu « déjudiciariser » l'aide à la jeunesse et qu'il a estimé que, « dans la mesure où les problèmes rencontrés par les jeunes sont de nature sociale, il est logique que ce soient les instances sociales qui interviennent pour les résoudre, et non le pouvoir judiciaire » (Doc., Conseil de la Communauté française, n° 165, 1990-1991, n° 1, p. 4).
