Vertaling van "rechtsvordering volgens gemeen " (Nederlands → Frans) :

De dames Maes en Vermeulen dienen amendement nr. 4 in (stuk Senaat, nr. 5-2747/1) dat ertoe strekt de woorden « is onherroepelijk behoudens de toepassing van de artikelen 17.49, § 4, en 17.54, § 5 » te vervangen als volgt : « sluit in geen geval de individuele rechtsvordering volgens gemeen recht uit wanneer de benadeelde ertoe besluit niet langer lid te zijn van de groep».
Mme Maes et Mme Vermeulen déposent l'amendement nº 4 (do c. Sénat, nº 5-2747/1) qui tend à remplacer l'alinéa 3 par la disposition suivante: « L'exercice du droit d'option n'exclut en tout pas l'action individuelle de droit commun lorsque la personne lésée décide de ne plus être membre du groupe».

In het voorgestelde artikel XVII. 38, § 1, derde lid, de woorden « is onherroepelijk behoudens de toepassing van de artikelen 17.49, § 4, en 17.54, § 5 » vervangen als volgt : « sluit in geen geval de individuele rechtsvordering volgens gemeen recht uit wanneer de benadeelde ertoe besluit niet langer lid te zijn van de groep».
Dans l'article XVII. 38, § 1 , proposé, remplacer l'alinéa 3 par ce qui suit: « L'exercice du droit d'option n'exclut en tout pas l'action individuelle de droit commun lorsque la personne lésée décide de ne plus être membre du groupe».

Zoals uiteengezet in B.5.1 en B.7 zouden de in het geding zijnde bepalingen, volgens de verwijzende rechter, met zich meebrengen dat zowel de materiële als de morele schade gedekt is door de arbeidsongevallenwet, waardoor de ouders op geen enkele wijze een rechtsvordering volgens het gemeen recht zouden kunnen instellen tegen de aansprakelijke voor het ongeval.
Comme il est exposé aux B.5.1 et B.7, les dispositions en cause auraient pour effet, selon le juge a quo, que tant le dommage matériel que le dommage moral sont couverts par la loi sur les accidents du travail, ce qui a pour conséquence que les parents ne pourraient en aucune manière intenter une action de droit commun contre le responsable de l'accident.

In zoverre de gecombineerde lezing van de in het geding zijnde bepalingen met zich mee zou brengen dat de ouders van het slachtoffer van een dodelijk ongeval in de onmogelijkheid verkeren om, door middel van een rechtsvordering volgens het gemeen recht, een vergoeding voor de geleden morele schade te vorderen ten laste van de persoon die aansprakelijk is voor het ongeval en die niet de werkgever of een van diens aangestelden of lasthebbers is, zijn de in B.10.2 omschreven beperkingen evenwel niet in overeenstemming met de logica van de arbeidsongevallenregeling.
En tant que la lecture combinée des dispositions en cause aurait pour effet que les parents de la victime d'un accident mortel se trouvent dans l'impossibilité, par le biais d'une action de droit commun, de réclamer, pour le dommage moral subi, une indemnité à charge de la personne qui est responsable de l'accident et qui n'est pas l'employeur ou un de ses préposés ou mandataires, les restrictions décrites au B.10.2 ne sont toutefois pas conformes à la logique de la réglementation sur les accidents du travail.

Het Hof wijst daarnaast erop dat artikel 46, § 1, eerste lid, 4°, van de wet van 10 april 1971 het slachtoffer of zijn rechthebbenden toestaat een rechtsvordering in te stellen overeenkomstig de gemeenrechtelijke regels van de burgerlijke aansprakelijkheid tegen de voor het ongeval aansprakelijke derden, maar dat de volgens het gemeen recht toegekende vergoeding, krachtens het voormelde artikel 46, § 2, tweede lid, niet kan worden toegekend indien zij betrekking heeft op lichamelijke schade die reeds werd vergoed op grond van de in het geding zijnde wet.
La Cour relève en outre que l'article 46, § 1, alinéa 1, 4°, de la loi du 10 avril 1971 autorise la victime ou ses ayants droit à intenter une action en justice conformément aux règles du droit commun de la responsabilité civile contre les tiers responsables de l'accident mais qu'en vertu de l'article 46, § 2, alinéa 2, précité, la réparation de droit commun ne peut être accordée si elle porte sur des dommages corporels faisant déjà l'objet d'une indemnisation en vertu de la loi en cause.

Niets verplichtte echter de verzekeraar, schuldenaar van de forfaitaire schadeloosstelling, die schadeloosstelling te betalen aan de getroffene of de rechthebbenden die de moeilijke en soms zeer lange weg van de rechtsvordering volgens het gemeen recht gekozen hadden.
Rien n'obligeait toutefois l'assureur, débiteur de la réparation forfaitaire, d'allouer le bénéfice de celle-ci à la victime ou aux ayants droit qui avaient choisi la voie difficile et parfois fort longue de la procédure de droit commun.

« Uit de inhoud van artikel 19, derde lid, kon reeds afgeleid worden dat de getroffene, wanneer hij een rechtsvordering volgens het gemeen recht kon instellen, [.] de keuze had tussen het instellen van die vordering en het forfaitaire stelsel.
« Que la victime, dans le cas où elle dispose de l'action de droit commun, puisse opter entre l'intentement de celle-ci et le régime forfaitaire, voilà qui ressortait déjà du troisième alinéa de l'article 19.