Traduction de «reden weert de raad van state uit het debat elk stuk » (Néerlandais → Français) :

Om die reden weert de Raad van State uit het debat elk stuk waaruit dit aandeel zou kunnen blijken (7).
C'est pourquoi le Conseil d'État exclut du débat toute pièce qui pourrait faire apparaître cette part (7).

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Cet amendement est justifié comme suit : « Le Conseil d'Etat indique que l'engagement de prise en charge n'est pas de nature à permettre d'établir le caractère durable et stable de la relation de partenariat. Il est exact que nous souhaitions insérer cette prise en charge dans la loi sur les étrangers à titre d'instrument de contrôle en cas de demande de regroupement familial pour des personnes liées par un partenariat enregistré. Après l'adoption de plusieurs mesures contre les mariages de complaisance et l'adjonction, par la loi du 15 septembre 2006, de la possibilité d'obtenir un permis de séjour sur la base d'une cohabitation, on observe toutefois qu'il est souvent recouru à cette possibilité de façon abusive pour obtenir un droit de séjour en Belgique. Le raisonnement du Conseil d'Etat est d'ailleurs très curieux. L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux. L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil. Quoi qu'il en soit, nous souhaitons tenir compte des observations concernant la prise en charge et la référence explicite à cette obligation a dès lors été supprimée du texte proposé » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).

Ook de Raad van State is deze mening toegedaan : « Uit deze bepalingen blijkt dat de gezamenlijke decreten, zonder in de hiërarchie van de normen noodzakelijkerwijze een hogere plaats in te nemen dan gewone decreten, in elk geval toch een grotere rechtskracht hebben dan deze decreten» (stuk Senaat, nr. 5-1815/2, blz. 9).
Le Conseil d'État défend la même thèse dans son avis: « Il ressort de ces dispositions que les décrets conjoints, sans occuper nécessairement une place supérieure aux décrets ordinaires dans la hiérarchie des normes, ont en tout cas une plus grande force juridique que ces derniers» (do c. Sénat, nº 5-1815/2, p. 9).

Uit het lopende debat over de wetsvoorstellen inzake euthanasie blijkt duidelijk, zoals de Raad van State in zijn advies ook heeft benadrukt, dat de plicht van de Staat om het leven van zijn burgers te beschermen niet in conflict mag komen met het autonome recht van elk individu om overeenkomstig zijn geweten aan dit recht te verzaken en volgens de in de wet vastgestelde voorwaarden aanspraak te maken op het recht op euthanasie.
Le débat actuellement en cours sur les propositions de loi concernant l'euthanasie montre l'importance, comme l'a souligné le Conseil d'État dans son avis, de ne pas opposer le devoir de l'État de protéger la vie de ses citoyens au droit à l'autonomie des individus de décider, en conscience, de renoncer à ce droit en demandant, dans les conditions prévues par la loi, le droit à l'euthanasie.

Uit het aangehaalde concrete voorbeeld in de vraag blijkt dat inderdaad het geval te zijn, aangezien «het voortbestaan van de onderneming afhankelijk was van het bezit van dat stuk grond (vereiste van uitrit in het BPA-plan)» en «de aankoop, door de vernietiging van het BPA-plan door de Raad van State, zinloos was geworden en de reden tot overprijs was weggevallen».
Au vu de la description du cas concret donnée dans la question, telle semble être effectivement la situation vu que «la survie de l'entreprise était subordonnée à l'acquisition de ce terrain» (aménagement obligatoire d'une sortie dans le cadre du plan particulier d'aménagement) et que «suite à l'annulation du plan particulier par le Conseil d'Etat, cette acquisition a perdu tout son sens pour l'entreprise, entraînant une perte de valeur du terrain pour l'entreprise».