Zoals reeds aangehaald onder de vorige vraag, houdt het feit dat de wetgevingen niet steeds voorzien in een automatische toekenning van rechten hoegenaamd niet in dat er geen sprake is van een pro-actieve houding langs de zijde van de bevoegde instanties noch dat er geen onderzoek van bepaalde rechten kan en mag gebeuren zonder een expliciete vraag van de sociaal verzekerde.
Comme il a déjà été évoqué dans la question précédente, le fait que les législations ne prévoient pas toujours l’octroi automatique de droits ne signifie pas qu’il ne soit pas question d’une attitude proactive de la part des instances compétentes ; cela ne veut pas dire qu’il ne peut y avoir d’examen de certains droits sans demande explicite de la part de l’assuré social.