Vertaling van "regionale bescherming moeten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Regionale Strategie voor de bescherming van het milieu en het rationeel gebruik van de natuurlijke rijkdommen in de lidstaten van de ECE voor het tijdvak tot het jaar 2000 en daarna
stratégie régionale pour la protection de l'environnement et l'utilisation rationnelle des ressources naturelles dans les pays membres de la CEE pendant la période allant jusqu'en l'an 2000 et au-delà

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

8. onderstreept de noodzaak om de algemene strategie inzake samenwerking met derde landen, met inbegrip van Afrika ten zuiden van de Sahara, Noord-Afrika en het Midden-Oosten te onderzoeken, wat betreft de humanitaire, financiële en politieke steun en in voorkomend geval op het gebied van de rechtshandhaving; wenst voorts verheldering over de rol van regionale bescherming, hervestiging en terugkeerbeleid, met inbegrip van migratiebeheerovereenkomsten tussen landen van herkomst en doorvoer, om de diepere oorzaken van migratie aan te pakken; benadrukt dat derde landen het internationaal recht moeten eerbiedigen met betrekking tot het redden van levens op zee en dat zij de bescherming van vluchtelingen en de eerbiediging van de grondrechten moeten waarborgen;
8. souligne qu'il est nécessaire d'examiner la stratégie globale de coopération avec les pays tiers, y compris les pays d'Afrique subsaharienne, d'Afrique du Nord et du Moyen-Orient, sur le plan de l'aide humanitaire, financière et politique, y compris, le cas échéant, dans le domaine du maintien de l'ordre; cherche en outre à recueillir des informations plus précises sur le rôle des politiques de protection régionale, de réinstallation et de retour, y compris des accords de gestion des migrations des pays d'origine comme de transit, dans la lutte contre les causes profondes de la migration; souligne qu'il est impératif que les pays tiers respectent le droit international en ce qui concerne le sauvetage en mer et garantissent la protection des réfugiés et le respect des droits fondamentaux;

26. betreurt dat de aanvraag van Kosovo voor het lidmaatschap van Unesco is afgewezen, onder meer doordat Servië zich hier actief tegen heeft verzet – wat in strijd is met zijn verbintenis goede nabuurschapsbetrekkingen te ontwikkelen – maar ook doordat het aan eensgezindheid ontbrak tussen de lidstaten; is ingenomen met de goedkeuring van de wet ter bescherming van het historisch erfgoed van Prizren en pleit voor de volledige tenuitvoerlegging hiervan, maar wijst er ook op dat het erfgoed van de stad bedreigd wordt door de fors toenemende illegale woningbouw; is verheugd over het feit dat verschillende locaties van Servisch religieus en cultureel erfgoed die helaas in 2004 werden vernietigd, zoals de orthodoxe kathedraal, weer zijn gerenoveerd, en dringt aan op de ononderbroken renovatie van Servisch religieus en cultureel erfgoed; doet in dit verband een beroep op de belanghebbende partijen, waaronder de Kosovaarse autoriteiten, de Servische regering, de Servische gemeenschap in Kosovo en de Servische orthodoxe kerk, om een systeem te vinden voor de promotie, de bescherming en het behoud van het cultureel en religieus erfgoed van Kosovo, dat zou moeten worden behandeld als gemeenschappelijk Europees erfgoed; is verheugd over het feit dat in de grondwet van Kosovo is vastgelegd dat Kosovo zich inzet voor het behoud en de bescherming van zijn cultureel en religieus erfgoed en merkt op dat er meer moet worden gedaan om de rechten van alle minderheden te beschermen; onderstreept dat het voor Kosovo een prioriteit moet zijn om zich aan te sluiten bij de internationale en regionale organisaties en mechanismen; herinnert er in die context aan dat de regionale samenwerkingsovereenkomst die is bereikt moet worden nageleefd; is van oordeel dat de oprichting van het regionale bureau voor jongerensamenwerking in de Westelijke Balkan (in het kader van het proces van Berlijn), dat door velen actief wordt gesteund, tot positieve resultaten zal leiden, met name voor wat de ...
26. déplore le rejet de la demande d'adhésion du Kosovo à l'UNESCO, due notamment à l'obstruction active de la Serbie, qui contredit son engagement à entretenir de bonnes relations de voisinage, mais aussi à l'absence d'unanimité parmi les États membres; salue l'adoption de la loi visant à protéger le patrimoine historique de Prizren et appelle de ses vœux sa mise en œuvre intégrale, tout en rappelant que ce patrimoine est menacé par les constructions illégales, qui se multiplient; se félicite de ce que plusieurs sites du patrimoine culturel et religieux serbe, malheureusement détruits en 2004, aient été rénovés, comme la cathédrale orthodoxe, et appelle à la poursuite de la rénovation du patrimoine religieux et culturel serbe; presse, à cet égard, les parties concernées, notamment les autorités kosovares, le gouvernement serbe, la communauté serbe du Kosovo et l'Église orthodoxe serbe, de trouver un système acceptable de promotion, de protection et de conservation du patrimoine culturel et religieux du Kosovo, qui devrait être traité comme un patrimoine européen commun; se félicite de ce que la constitution du Kosovo consacre la détermination de celui-ci à préserver et protéger son patrimoine culturel et religieux et demande que davantage d'efforts soient déployés pour protéger les droits des différentes minorités religieuses; souligne que l'adhésion aux organisations et aux mécanismes internationaux et régionaux devrait figurer parmi les priorités du Kosovo; rappelle à cet égard la nécessité de respecter l'accord conclu dans le domaine de la coopération régionale; estime que la mise en place de l'Office régional de coopération pour la jeunesse des Balkans occidentaux (dans le cadre du processus de Berlin), qui est activement promu par de nombreux acteurs, apportera des résultats positifs, en particulier pour les relations entre les jeunes de Serbie et du Kosovo;

7. benadrukt dat regionale strategieën voor industriegebieden met name moeten bestaan uit maatregelen voor de bescherming van grond-, water- en luchtkwaliteit, het behoud van regionale en lokale biodiversiteit en natuurlijke rijkdommen en het reinigen van grond en water, zodat milieuschadelijke stoffen niet meer in de natuur terechtkomen; benadrukt dat in het kader van deze strategieën daarom maatregelen moeten worden overwogen die bijdragen aan de doelstellingen van de kaderrichtlijn afvalstoffen, de kaderrichtlijn water en de luchtkwaliteitrichtlijn; gelooft dat bij deze strategieën de omgeving en de fysieke ruimte moeten worden beschermd en gerespecteerd en er tegelijkertijd moet worden gestreefd naar meer milieuefficiëntie en duurzaamheid;
7. souligne que les stratégies régionales pour les zones industrielles devraient accorder une place importante aux mesures visant à protéger la qualité des sols, de l'eau et de l'air, à sauvegarder la biodiversité régionale et locale et les ressources naturelles et à nettoyer les sols et l'eau, de façon à ce que des substances nocives pour l'environnement ne continuent pas à se répandre dans la nature; souligne que les stratégies régionales devraient donc envisager des mesures qui contribuent aux buts et aux objectifs de la directive-cadre relative aux déchets, de la directive-cadre sur l'eau et de la directive sur la qualité de l'air; estime que ces stratégies doivent également protéger et respecter l'environnement et les espaces physiques tout en veillant à les rendre plus efficaces et durables du point de vue environnemental;

10. is van mening dat dieren in principe dicht mogelijk bij de plaats waar ze worden gehouden, moeten worden geslacht; merkt in dit verband op dat de consumenten vóór kortere vervoerstijden van slachtdieren zijn, maar tegelijkertijd liever vers vlees kopen; vraagt de Commissie daarom aan te geven welke consequenties hieruit moeten worden getrokken; erkent dat de verordening door een gebrekkige handhaving haar doel qua beperking van het vervoer van slachtdieren niet heeft bereikt, maar meent dat zij een bijdrage heeft geleverd aan het verbeteren van het dierenwelzijn tijdens het vervoer; roept de lidstaten op om de bestaande wetgeving inzake dierenvervoer naar behoren uit te voeren en roept de Commissie op om waar mogelijk plaatselijke verwerking te bevorderen; is van mening dat het EU-beleid moet beogen korte en transparante leveringsketens tot stand te brengen en tegelijk de bevoorrading van de markt in alle lidstaten en in de ultraperifere gebieden te garanderen; benadrukt dat EU-hygiënewetgeving consumenten de best mogelijke bescherming moet bieden, maar de ontwikkeling van mobiele of kleinschalige regionale slachterijen en vleesverwerking niet onnodig in de weg mag staan;
10. considère par principe que les animaux doivent être abattus aussi près que possible de leur lieu d’élevage; observe à cet égard que les consommateurs sont favorables à une diminution des temps de transport pour les animaux destinés à l’abattage mais qu’ils préfèrent aussi acheter de la viande fraiche; invite par conséquent la Commission à préciser les conclusions qu’il convient d’en tirer; reconnaît que le règlement, faute d’être correctement appliqué, n’a pas atteint son objectif de limiter le transport d’animaux vivants en vue de leur abattage mais qu’il a contribué à améliorer le bien-être animal durant ces transports; invite les États membres à mettre correctement en œuvre la législation en vigueur relative au transport d’animaux et la Commission à promouvoir, dans la mesure du possible, la transformation locale; est convaincu que la politique européenne devrait viser à aider la création de chaînes d’approvisionnement courtes et transparentes, tout en préservant l’approvisionnement de tous les États membres et des régions ultrapériphériques; attire l’attention sur le fait que la législation européenne en matière d’hygiène, tout en veillant au plus haut niveau de protection des consommateurs, ne devrait pas entraver sans raison le développement d’abattoirs mobiles ou de petits abattoirs régionaux et d’ateliers de transformation;

In het eerste deel wordt de ruimere beleidsachtergrond van de mededeling geschetst. In het tweede deel wordt ingegaan op de mogelijke inhoud van de proefprogramma’s voor regionale bescherming. In het derde deel wordt onderzocht hoe de geografische gebieden voor de toepassing van de proefprogramma’s voor regionale bescherming worden geselecteerd en hoe deze aanpak kan worden vastgelegd in het Gemeenschapsbeleid over de betrokken landen en regio’s. In de delen vier en vijf gaat het over de specifieke regio’s waar de eerste twee proefprogramma’s voor regionale bescherming zouden kunnen worden uitgevoerd. In de laatste delen wordt bekeken hoe de proefprogramma’s voor regionale bescherming moeten worden geëvalueerd, hoe de duurzaamheid moet worden gewaarborgd en welke de volgende te nemen stappen zijn.
La première section expose le contexte politique général dans lequel s'inscrit la communication; la deuxième est axée sur le contenu possible des programmes pilotes de protection régionaux; la troisième est consacrée à la sélection de zones géographiques en vue de la mise en œuvre des programmes pilotes et à la manière dont cette approche peut être ancrée dans la politique menée par la Communauté à l'égard des pays et régions concernés; les quatrième et cinquième sections portent sur les régions spécifiques dans lesquelles les deux premiers programmes pilotes pourraient êtres mis en œuvre; les dernières sections examinent le mode d'évaluation des programmes pilotes et la façon d'assurer leur durabilité, ainsi que les prochaines mesures à adopter.

In deze mededeling wordt het algemeen kader geschetst waarin de proefprogramma’s voor regionale bescherming moeten functioneren, worden aanbevelingen gedaan inzake geografische toepassing en inhoud en wordt uiteengezet hoe de aanpak van de regionale beschermingsprogramma’s verder moet worden geïntegreerd in de verhouding tussen de Gemeenschap en de betrokken landen en regio’s.
La présente communication définit le cadre général dans lequel les programmes pilotes seront mis en œuvre, formule des recommandations quant à leur champ d'application géographique et à leur contenu et trace la voie à suivre pour intégrer l'approche des programmes de protection régionaux dans les relations de la Communauté avec la région et les pays concernés.

5. Programma’s voor regionale bescherming moeten de capaciteit om vluchtelingen te beschermen van gebieden die in de nabijheid van regio’s van herkomst liggen, versterken.
5. Les programmes de protection régionaux devraient renforcer la capacité des zones proches des régions d'origine à protéger les réfugiés.

13. Een proefprogramma voor regionale bescherming voor deze regio zou moeten trachten voort te bouwen op en een aanvulling zijn bij het werk dat reeds is aangevat in samenwerking met de autoriteiten van de Westelijke Nieuwe Onafhankelijke Staten.
13. Un programme pilote de protection régional en faveur de cette région devrait s'inspirer du travail déjà accompli en coopération avec les autorités des NEI occidentaux et le compléter.

Bestaande structuren moeten worden gewijzigd om de door het proefprogramma voor regionale bescherming geboden toegevoegde waarde te verhogen.
Les structures existantes devraient être modifiées afin de soutenir l'additionnalité offerte par le programme pilote de protection régional.