Vertaling van "samen heeft geïnterpreteerd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. Schendt het artikel 2, § 1, 1°, laatste zinsnede van de Wet van 27 juni 1969 tot herziening van de Besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet samen gelezen met het artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in die zin geïnterpreteerd dat het toelaat, op onweerlegbare wijze, een onderscheid in te voeren tussen, enerzijds, een categorie van zelfstandigen voor wie geen (mogelijke) uitbreiding van het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers is voorzien en die dus noodzakelijkerwijze onder het sociaalzekerheidsrechtelijk stelsel voor de zelfstandigen vallen en, anderzijds een categorie van zelfstandigen voor wie de wet in de mogelijkheid heeft voorzien om een (onweerlegbaar) vermoeden in het leven te roepen waardoor zij, niettegenstaande zij voor het overige als zelfstandigen blijven beschouwd worden, alsnog onder het sociaalzekerheidsstelsel voor werknemers vallen ?
« L'article 2, § 1, 1°, dernier membre de phrase, de la loi du 27 juin 1969 révisant l'arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la sécurité sociale des travailleurs viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus ou non en combinaison avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, interprété en ce sens qu'il autorise, de manière irréfragable, l'établissement d'une distinction entre, d'une part, une catégorie de travailleurs indépendants pour lesquels une (éventuelle) extension du régime de sécurité sociale pour travailleurs salariés n'est pas prévue et qui relèvent donc nécessairement du régime de sécurité sociale des travailleurs indépendants et, d'autre part, une catégorie de travailleurs indépendants pour lesquels la loi a prévu la possibilité d'établir une présomption (irréfragable) leur permettant de relever encore du régime de sécurité sociale des travailleurs salariés bien qu'ils continuent d'être considérés pour le surplus comme des travailleurs indépendants ?

Zijn de artikelen 43, 702 en 860 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek, samen of afzonderlijk en in voorkomend geval juncto artikel 17 van hetzelfde Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij de dagvaarding die verkeerdelijk is gericht tegen een andere persoon dan die tegen welke zij had moeten worden gericht, uitsluiten van het stelsel van de nietigheden, bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet in zoverre zij een onderscheid invoeren tussen de dagvaarding die is gericht tegen een andere rechtspersoon dan die welke met name had moeten worden beoogd terwijl de verkeerdelijk gedagvaarde persoon over rechtspersoonlijkheid beschikt, dagvaarding die niet ontvankelijk is en waarvoor de begane vergissing niet het recht opent om zich op het stelsel van de nietigheden te beroepen, en die welke is gericht tegen de betrokkene wiens gegevens (precieze benaming, woonplaats of maatschappelijke zetel, rechtsvorm) echter niet allemaal juist zijn, dagvaarding die nietig is maar een relatieve nietigheid heeft ?
Les articles 43, 702 et 860 et suivants du Code judiciaire interprétés comme excluant du régime des nullités la citation erronément dirigée contre une personne autre que celle contre laquelle elle aurait dû l'être sont-ils, ensemble ou distinctement et le cas échéant joints avec l'article 17 du même Code, compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée en ce qu'ils établissent une distinction entre la citation dirigée contre une personne juridique autre que celle qui aurait dû être nommément visée alors que la personne citée erronément dispose de la personnalité juridique, citation qui n'est pas recevable et pour laquelle l'erreur commise n'ouvre pas le droit à se prévaloir du régime des nullités, et celle dirigée contre la personne concernée mais dont les coordonnées (dénomination précise, domicile ou siège social, forme juridique) ne sont pas toutes exactes, citation qui est nulle mais de nullité relative ?

Uiteraard kan deze mogelijkheid tot beperking niet te ruim geïnterpreteerd worden, aangezien artikel 107 van de Grondwet dient samen te worden gelezen met artikel 167 van de Grondwet, dat bepaalt dat de Koning de leiding heeft van de buitenlandse betrekkingen.
Mais cette possibilité de limitation ne doit évidemment pas s'interpréter trop largement, car l'article 107 de la Constitution doit être lu en corrélation avec son article 167, qui dispose que le Roi dirige les relations internationales.

Uiteraard kan deze mogelijkheid tot beperking niet te ruim geïnterpreteerd worden, aangezien artikel 107 van de Grondwet samen dient te worden gelezen met artikel 167 van de Grondwet, dat bepaalt dat de Koning de leiding heeft van de buitenlandse betrekkingen.
Mais cette possibilité de limitation ne doit évidemment pas s'interpréter trop largement, car l'article 107 de la Constitution doit être lu en corrélation avec l'article 167, qui dispose que le Roi dirige les relations internationales.

We weten dat er sprake is van gecompliceerde kwesties zijn bij de conflictregels die het Parlement wilde oplossen in onze aanpak van de richtlijn Rome II. We krijgen nu steun van het Hof van Justitie in de uitspraak Oldenburg, waarin het Hof de Vierde richtlijn en de Brusselse verordening samen heeft geïnterpreteerd op de manier die wij beoogden en waarbij een slachtoffer een directe rechtsvordering in zijn land van verblijf mag instellen in plaats van bij de rechtbank van de verweerder. Dit zal tot meer druk geven op de noodzaak tot schikkingen.
Nous savons qu’il y a des points de points de conflit juridique compliqués que ce Parlement souhaitait résoudre dans notre approche vers la réglementation Rome II. Nous avons maintenant été assistés par la Cour de justice dans son jugement Oldenburg, où la cour a lu la quatrième directive et la réglementation de Bruxelles de la façon que nous l’envisagions, permettant à une victime d'entreprendre des actions juridiques directes dans son pays de résidence plutôt que de se rendre au tribunal du défendant.

De verwijzende rechter is van oordeel dat het voormelde artikel 44, aldus geïnterpreteerd, een verschil in behandeling onder gemeenten zou invoeren doordat de wet van 14 februari 1961 inhoudt dat een gemeente die een gemeentesectie heeft opgeslorpt, samen met die sectie de onverdeelde rechten verkreeg waarover die laatste beschikte in het bos van Anlier ter uitvoering van de overeenkomst van 1952, terwijl de wetten van 1975 en 1976 tot gevolg hebben gehad dat een andere gemeente waaraan het grondgebied van een vroegere gemeentesectie werd toegevoegd, niet de onverdeelde rechten verkreeg waarover die sectie beschikte in het bos van Anlier ter uitvoering van de overeenkomst van 1952.
Le juge a quo considère qu'ainsi interprété, l'article 44 précité créerait un différence de traitement entre communes du fait que la loi du 14 février 1961 a fait en sorte qu'une commune qui absorbait une section de commune recevait avec cette section les droits indivis dont elle disposait dans la forêt d'Anlier en exécution de la convention de 1952, tandis que les lois de 1975 et 1976 ont eu pour conséquence qu'une autre commune qui se voyait rattacher le territoire d'une ancienne section de commune ne recevrait pas les droits indivis dont cette section disposait dans la forêt d'Anlier en exécution de la convention de 1952.

« Schenden de artikelen 371 en 376, § 1, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, indien zij samen in die zin worden geïnterpreteerd dat zij elke mogelijkheid uitsluiten om ambtshalve ontheffing te verlenen van de overbelastingen die voortvloeien uit afdoende bevonden nieuwe bescheiden of feiten - in het bijzonder een arrest van het Arbitragehof waarbij een bepaling van de fiscale wet, op prejudiciële vraag, ongrondwettig is verklaard -, wanneer de belastingschuldige van die bescheiden of feiten kennis heeft genomen vóór het verstrijken van de gewone bezwaartermijn waarin het voormelde artikel 371 voorziet, maar ze pas na het verstrijken van die termijn en vóór het verstrijken van de termijn van drie maanden bedoeld in artikel 376 van het W.I. B.
« Les articles 371 et 376, § 1, du Code des impôts sur les revenus 1992, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution s'ils sont interprétés conjointement comme excluant toute possibilité de dégrèvement d'office des surtaxes résultant de documents ou faits nouveaux probants, - en particulier d'un arrêt de la Cour d'arbitrage déclarant inconstitutionnelle, sur question préjudicielle, une disposition de la loi fiscale -, lorsque la découverte par le redevable de ces documents ou faits est survenue avant l'expiration du délai de réclamation ordinaire prévu par l'article 371 précité, mais qu'ils n'ont été produits ou allégués par celui-ci qu'après l'expiration de ce délai et avant l'expiration du délai de trois ans visé à l'article 376 du CIR 92 ? ».