Traduction de «senaat gevraagd heeft » (Néerlandais → Français) :

Zo is er het voorbeeld van de wet op de VZW's, waar de Kamer zélf aan de Senaat gevraagd heeft de tekst te bestuderen.
À titre d'exemple, la Chambre elle-même avait demandé au Sénat de revoir le texte du projet de loi sur les ASBL.

Een senator deelt mee dat hij aan de voorzitter van de Senaat gevraagd heeft een advies in te winnen bij de Raad van State over de nieuwe tekst van het ontwerp.
Un sénateur communique qu'il a invité le président du Sénat a demander l'avis du Conseil d'État sur le nouveau texte du projet.

Er is sprake van een studie, zoals de Senaat gevraagd heeft, maar het ontwerp ervan moet nog door de Raad van Bestuur worden goedgekeurd.
Bien que le projet doive encore passer par le Conseil d'administration, il est question de faire une étude, ainsi qu'il a été demandé par le Sénat.

Overwegende dat de heer Ludovicus Nys de gevraagde bekwaamheden voor de aanwijzing als secretaris van een Commissie van toezicht heeft, vanwege zijn ervaring in de Senaat en belangstelling voor het gevangeniswezen,
Considérant que M. Ludovicus Nys dispose des qualités requises pour la désignation comme secrétaire d'une Commission de surveillance du fait de son expérience au Sénat et son intérêt pour les prisons,

Uit de parlementaire voorbereiding van de bestreden wet blijkt dat de wetgever het niet aangewezen heeft geacht om een leeftijd vast te stellen vanaf welke euthanasie kan worden gevraagd met betrekking tot een minderjarige, en dat hij zich daarbij voornamelijk heeft laten leiden door, enerzijds, het standpunt van de Orde der Artsen die « er reeds lang op aandringt om het criterium van de leeftijd van de betrokkene weg te laten ten voordele van het criterium van de werkelijke oordeelsbekwaamheid van de patiënt » (Parl. St., Senaat, 2013-2014, nr. 5-2170/4, p. 38) en, anderzijds, door de standpunten die werden ingenomen door meerdere deskundigen die naar aanleiding van de totstandkoming van de bestreden wet werden geraadpleegd (zie onder meer : Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2170/1, p. 4; nr. 5-2170/4, pp. 8, 11, 26, 28 en 36; Kamer, 2013-2014, DOC 53-3245/004, p. 28).
Les travaux préparatoires de la loi attaquée font apparaître que le législateur n'a pas estimé qu'il s'indiquait de fixer un âge minimum du patient mineur pour que celui-ci puisse demander l'euthanasie et qu'à cet égard, le législateur s'est inspiré, d'une part, de la position de l'Ordre des médecins qui « réclame déjà depuis longtemps la suppression du critère de l'âge du mineur concerné au bénéfice du critère de la capacité de discernement réelle du patient » (Doc. parl., Sénat, 2013-2014, n° 5-2170/4, p. 38) et, d'autre part, des points de vue adoptés par plusieurs experts consultés lors de l'élaboration de la loi attaquée (cf. entre autres : Doc. parl., Sénat, 2012-2013, n° 5-2170/1, p. 4; n° 5-2170/4, pp. 8, 11, 26, 28 et 36; Chambre, 2013-2014, DOC 53-3245/004, p. 28).

De parlementaire voorbereiding verduidelijkt de strekking van de bestreden bepaling als volgt : « De terugwerking van een annulatiearrest kan in bepaalde gevallen onevenredige gevolgen hebben of met name de rechtszekerheid aantasten. Het Grondwettelijk Hof heeft bij arrest nr. 18/2012 van 9 februari 2012 geoordeeld dat de mogelijkheid voor de Raad van State om de gevolgen van zijn arresten te moduleren in de tijd niet in strijd is met de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 159. Dit arrest werd over de hele lijn door het arrest nr. 14/2013 van 21 februari 2013 bevestigd. Deze mogelijkheid bestaat thans alleen voor reglementaire akten. Het wetsontwerp breidt ze uit tot de individuele akten. Het behoud van hun gevolgen zal ook dienen te worden gevraagd door de verwerende of tussenkomende partij en kan slechts worden beslist in uitzonderlijke omstandigheden, ingevolge een tegensprekelijk debat tussen de partijen. De wetgever beoogt aldus de waarborgen verbonden aan de uitvoering van deze afwijkende procedure, die wordt uitgebreid tot de individuele handelingen, te verhogen » (Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2277/1, p. 5).
Les travaux préparatoires précisent la portée de la disposition attaquée comme suit : « Le caractère rétroactif d'un arrêt d'annulation peut avoir des conséquences disproportionnées ou mettre en péril notamment la sécurité juridique, dans certaines circonstances. Par son arrêt n° 18/2012 du 9 février 2012, la Cour constitutionnelle a jugé que la possibilité pour le Conseil d'Etat de moduler dans le temps l'effet de ses arrêts ne viole pas les articles 10, 11 et 13, combinés avec l'article 159, de la Constitution. Cet arrêt a été confirmé en tout point par celui n° 14/2013 du 21 février 2013. Cette possibilité n'existe actuellement que pour les actes réglementaires. Le projet de loi l'étend aux actes individuels. Le maintien de leurs effets devra aussi avoir été demandé par la partie adverse ou intervenante et ne pourra être décidé qu'en cas de circonstances exceptionnelles, au terme d'un débat contradictoire entre les parties. Le législateur entend ainsi renforcer les garanties liées à la mise en oeuvre de cette procédure dérogatoire, qui est étendue aux actes individuels » (Doc. parl., Sénat, 2012-2013, n° 5-2277/1, p. 5).

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 1993 blijkt dat de wetgever de bedoeling heeft gehad te voorkomen dat sommige industriële verpakkingen « op een niet-verantwoorde wijze worden vernietigd of in het milieu terecht komen alleen al omdat de rechtstreeks betrokkenen niet weten wat ze met de lege verpakking moeten aanvangen als de inhoud eenmaal is verbruikt »; de milieutaks heeft dus betrekking op de verpakking en kan niet worden vermeden dan indien er statiegeld voor wordt gevraagd (Parl. St., Kamer, 1992-1993, nr. 777/5, p. 4; in dezelfde zin, Senaat, 1992-1993, nr. 897-17, p. 161); zo ook heeft de wetgever, bij de wijziging van de wet van 16 juli 1993 door die van 7 maart 1996, gewild dat de vrijstellingen van de milieutaks niet alleen zouden steunen op een regeling van statiegeld, maar ook op regelingen van bijzondere en aangepaste ophaling, retourpremie of verpakkingskrediet (Parl. St., Kamer, 1995-1996, nr. 328/1, p. 7, en nr. 328/3, p. 3) en heeft hij voorzien in een bijzondere regeling van ophaling (artikel 380 van de wet van 16 juli 1993).
Les travaux préparatoires de la loi de 1993 font apparaître que le législateur a entendu éviter que les récipients contenant certains produits industriels ne soient « éliminés de manière irréfléchie ou se retrouvent dans l'environnement pour la seule raison que les personnes directement concernées ne savent que faire de ces récipients dès que leur contenu a été utilisé »; l'écotaxe porte donc sur le récipient et ne peut être évitée que si celui-ci a été consigné (Doc. parl., Chambre, 1992-1993, n° 777/5, p. 4; dans le même sens, Sénat, 1992-1993, n° 897-17, p. 161); de même, lors de la modification de la loi du 16 juillet 1993 par celle du 7 mars 1996, le législateur a entendu que les exonérations de l'écotaxe soient fondées non seulement sur un système de consigne mais également sur des systèmes de collecte spéciale et adaptée, de prime de retour ou de crédit d'emballage (Doc. parl., Chambre 1995-1996, n° 328/1, p. 7 et n° 328/3, p. 3) et a prévu un système spécial de collecte (article 380 de la loi du 16 juillet 1993).

De aanwezigheid van Amerikaanse atoomwapens in Europa is niet langer een taboe, ook niet in het Amerikaanse Congres, aangezien de Senaat onlangs een amendement heeft goedgekeurd, bij het defensiebudget 2006, waarbij aan het Pentagon en het State Department wordt gevraagd om binnen zes maanden na het goedkeuren van dat budget verslag uit te brengen over de mogelijkheid van de reductie van de Amerikaanse kernwapens in Europa.
La présence d'armes nucléaires américaines en Europe n'est plus un sujet tabou, pas même pour le Congrès américain, puisque le Sénat vient d'approuver un amendement au budget de la défense 2006 qui demande au Pentagone et au Département d'Etat de faire rapport, six mois après l'approbation de ce budget, sur la possibilité d'une réduction des armes nucléaires américaines en Europe.