Vertaling van "senaat werd verworpen " (Nederlands → Frans) :

Gelet op het projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, dat op 30 oktober 2012 in eerste lezing door de Assemblée nationale werd aangenomen, maar op 15 november in tweede lezing door de Senaat werd verworpen;
Vu le projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, adopté en première lecture par l'Assemblée nationale le 30 octobre 2012 et rejeté en première lecture par le Sénat ce 15 novembre;

Gelet op het projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, dat op 30 oktober 2012 in eerste lezing door de Assemblée nationale werd aangenomen, en op 15 november in eerste lezing door de Senaat werd verworpen;
Vu le projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, adopté en 1 lecture par l'Assemblée nationale le 30 octobre 2012 et rejeté en 1 lecture par le Sénat ce 15 novembre;

Gelet op het projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, dat op 30 oktober 2012 in eerste lezing door de Assemblée nationale werd aangenomen, maar op 15 november in eerste lezing door de Senaat werd verworpen;
Vu le projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, adopté en 1ère lecture par l'Assemblée nationale le 30 octobre 2012 et rejeté en 1 lecture par le Sénat ce 15 novembre;

Een op artikel 33 van het wetsontwerp ingediend amendement nr. 19 (Parl. St., Senaat, 2001-2002, nr. 2-832/2, p. 10), met als doel de belastingverminderingen ook voor « andere oude verwarmingselementen » mogelijk te maken, werd verworpen (Parl. St., Senaat, 2001-2002, nr. 2-832/3, p. 45).
Un amendement n° 19 à l'article 33 du projet de loi (Doc. parl., Sénat, 2001-2002, n° 2-832/2, p. 10), déposé dans le but de permettre également les réductions d'impôt pour d'« autres éléments vétustes de chauffage », a été rejeté (Doc. parl., Sénat, 2001-2002, n° 2-832/3, p. 45).

In het kader van het Projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, dat op 30 oktober 2012 in eerste lezing werd aangenomen door de Franse Assemblée nationale en op 15 november in eerste lezing werd verworpen door de Franse Senaat, overweegt de Franse regering een zware verhoging van de accijnzen op bier door te voeren.
Dans le cadre de son projet de loi de financement de la sécurité sociale (PLFSS) pour 2013, adopté en première lecture par l'Assemblée nationale le 30 octobre 2012 et rejeté en première lecture par le Sénat ce 15 novembre, le gouvernement français envisage d'augmenter massivement les accises sur la bière.

Spreker onderstreept het belang van punt 1 waarin wordt gezegd dat de Senaat met klem de gewelddadige onderdrukking van betogers in Tibet veroordeelt en is verheugd dat het amendement nr. 36 werd verworpen zodat een mogelijke boycot van openingsceremonie behouden blijft.
Il souligne l'importance du point 1, selon lequel le Sénat condamne avec force la répression violente à l'encontre des manifestants au Tibet, et déclare se réjouir du rejet de l'amendement nº 36 de sorte qu'un boycott de la cérémonie d'ouverture reste possible.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling ».
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme 'l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt ».

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme ` l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het' ontbreken van het vereiste belang' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme ` l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het " ontbreken van het vereiste belang" heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme " l'absence de l'intérêt requis" , il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.