Vertaling van "sociaal voordelige manier " (Nederlands → Frans) :

Nu de loonlasten onder de vorige en de huidige regering sterk daalden, ware het niet slecht geweest deze beweging te laten gepaard gaan met een dematerialisering van allerhande administratief complexe en dure systemen zoals maaltijdcheques, ecocheques, enz., en over te gaan tot het gebruik van een vork waarbinnen men op een fiscaal en sociaal voordelige manier een bepaald budget kan uitbetalen aan het personeel.
Les charges salariales ayant fortement diminué sous les gouvernements précédent et actuel, il serait judicieux que cette évolution s'accompagne d'une dématérialisation de différents systèmes administratifs complexes et coûteux comme les chèques-repas, les écochèques, etc. En outre, il faudrait recourir à une fourchette dans laquelle un budget donné peut être octroyé au personnel de manière fiscalement et socialement avantageuse.

Zelfs een student die slechts een paar uren - of zelfs een paar dagen of weken - werkt om een vaak noodzakelijke aanvullend inkomen te verdienen, kan geen aanspraak meer maken op de hoedanigheid van «persoon ten laste» in het stelsel van de ziekte- en invaliditeitsverzekering en wordt enkel en alleen omdat hij werkt, uitgesloten van de mogelijkheid om, zoals omschreven in het koninklijk besluit van 18 juni 1969, zich op een voordelige manier te verzekeren: hij is onderworpen aan een stelsel dat hem verplicht merkelijk hogere bijdragen te betalen, waarbij het niet vaststaat dat de bezoldiging die hij voor zijn werk ontvangt, volstaat om het gevraagde bedrag te betalen.. Is het sociaal verantwoord studenten te verplichten hun ziekenfonds een aanvullend bedrag te betalen om verzekerd te blijven voor geneeskundige verzorging, als duidelijk blijkt dat dit overdreven is?
Même s'il ne travaille que quelques heures - voire quelques jours ou quelques semaines - pour s'assurer un complément de ressources souvent nécessaire, l'étudiant qui ne peut plus prétendre à la qualité de «personne à charge» dans le régime de l'assurance maladie-invalidité se voit exclu, par le simple fait de son travail, de la possibilité d'assujettissement avantageux que lui ouvre l'arrêté royal du 18 juin 1969: il est soumis à un régime qui lui impose le versement de cotisations sensiblement plus élevées, sans que la rémunération de son travail ne couvre forcément le montant réclamé.. Est-il socialement justifié d'imposer à ces étudiants le paiement du complément à leur mutuelle sous peine de leur retirer toute couverture en soins de santé, alors que ce paiement paraît manifestement excessif?