Haar vermeende "flexibiliteit" inzake de Singapore-onderwerpen – niet meer dan wat marginale aanpassinkjes -, de oproep tot een juiste balans tussen rechten en markt, de zogenaamde wil tot versoepeling van haar standpunten veranderen helemaal niets aan de Europese neoliberale uitgangspunten. Minachting, gebrek aan zelfkritiek en onwil of onvermogen om bepaalde zaken nog eens te heroverwegen blijven de credo’s van de Commissie.
Sa prétendue "souplesse" sur les thèmes de Singapour - toilettage à la marge -, l’appel à "l’équilibre entre les droits et le marché", la volonté dite "d’assouplissement" de ses positions n’entament en rien les orientations européennes néolibérales.
