Vertaling van "state heeft gezegd " (Nederlands → Frans) :

Zoals voorzitter Juncker in zijn State of the Union heeft gezegd, kan de nieuwe Europese openbaar aanklager zelfs buiten zijn huidige bevoegdheid inzake delicten tegen de financiële belangen van de Europese Unie een krachtig instrument zijn ter bescherming van de burgers.
Comme l'a déclaré le président Juncker dans son discours sur l'état de l'Union, le nouveau Parquet européen peut constituer un outil puissant pour protéger les citoyens même au-delà de sa compétence actuelle en matière d'infractions portant atteinte aux intérêts financiers de l'UE.

Zo heeft dit Hoog College een uitspraak gedaan over een voorgelegd ontwerp van koninklijk besluit tot wijziging van het artikel 16, § 2, waarvan sprake. De Raad van State heeft in zijn advies nr. 47.680/2 van 25 januari 2010 gezegd dat de Koning niet wettelijk gemachtigd is om "de aanvullende regels voor het bepalen van het hoofdverblijf vast te stellen", waardoor het ontwerp van besluit zijn juridische (wettelijke) grondslag mist.
Ainsi, ce Haut Collège s'est notamment prononcé sur un projet d'arrêté royal modifiant l'article 16, § 2, en question, qui lui avait été transmis : dans son avis n° 47.680/2 du 25 janvier 2010, le Conseil d'Etat estime que le Roi n'était pas légalement habilité à « fixer les règles complémentaires permettant de déterminer la résidence principale », le projet d'arrêté manquant ainsi de fondement juridique (légal).

Bij zijn arrest nr. 44/2011 van 30 maart 2011, gewezen op prejudiciële vragen van de Raad van State, heeft het Hof voor recht gezegd dat artikel 33, 7°, b), van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 25 maart 1999 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schond, in zoverre het niet toeliet rekening te houden met verzachtende omstandigheden die het mogelijk maken een geldboete op te leggen die lager is dan het daarin vastgelegde minimumbedrag van de geldboete.
Par son arrêt n° 44/2011, du 30 mars 2011, rendu sur questions préjudicielles posées par le Conseil d'Etat, la Cour a dit pour droit que l'article 33, 7°, b), de l'ordonnance de la Région de Bruxelles-Capitale du 25 mars 1999 violait les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne permettait pas de prendre en compte des circonstances atténuantes permettant d'infliger une amende d'un montant moindre que le minimum de l'amende qui y est fixé.

Bij zijn arrest nr. 141/2015 van 15 oktober 2015 heeft het Hof, in antwoord op de prejudiciële vragen die door de Raad van State bij zijn arrest nr. 228.562 van 29 september 2014 waren gesteld, voor recht gezegd : « Artikel 1, § 1, en artikel 3, eerste lid, 1°, a), en 2°, a), van het decreet van het Waalse Gewest van 27 oktober 2011 betreffende steunverlening voor banencreatie via de bevordering van beroepsovergang naar het statuut van zelfstandige als hoofdactiviteit schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6, § 1, VI, eerste lid, 1°, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen, in zoverre zij de personen die zijn gedomicilieerd of hun maatschappelijke zetel hebben in het Duitstalige gedeelte van het grondgebied van het Waalse Gewest van hun toepassingsgebied uitsluiten ».
Par son arrêt n° 141/2015 du 15 octobre 2015, en réponse aux questions préjudicielles posées par le Conseil d'Etat par son arrêt n° 228.562 du 29 septembre 2014, la Cour a dit pour droit : « L'article 1, § 1, et l'article 3, alinéa 1, 1°, a), et 2°, a), du décret de la Région wallonne du 27 octobre 2011 relatif au soutien à la création d'emploi en favorisant les transitions professionnelles vers le statut d'indépendant à titre principal violent les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec l'article 6, § 1, VI, alinéa 1, 1°, de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, en ce qu'ils excluent de leur champ d'application les personnes qui sont domiciliées ou qui ont leur siège social dans la partie de langue allemande du territoire de la Région wallonne ».

Bij zijn arrest nr. 34/2015 van 12 maart 2015, in antwoord op de prejudiciële vraag gesteld door de Raad van State bij zijn arrest nr. 226.627 van 6 maart 2014 inzake de verzoekende partijen in het onderhavige beroep tot vernietiging, handelend in de hoedanigheid van vertegenwoordigers van hun minderjarige dochter, tegen de stad Brussel en de Franse Gemeenschap, heeft het Hof voor recht gezegd : « In die zin geïnterpreteerd dat zij voor een ouder niet het recht inhouden om op eenvoudig, niet anders gemotiveerd verzoek voor zijn kind een vrijstelling te verkrijgen om het onderricht in een van de erkende godsdiensten of dat in de niet-confessionele zedenleer te volgen, schenden artikel 8 van de wet van 29 mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving en artikel 5 van het decreet van de Franse Gemeenschap van 31 maart 1994 houdende bepaling van de neutraliteit van het Gemeenschapsonderwijs, artikel 24 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 19 van de Grondwet en met artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens ».
Par son arrêt n° 34/2015, du 12 mars 2015, en réponse à la question préjudicielle posée par le Conseil d'Etat par son arrêt n° 226.627 du 6 mai 2014, en cause des parties requérantes dans le présent recours en annulation agissant en qualité de représentants de leur fille mineure, contre la ville de Bruxelles et la Communauté française, la Cour a dit pour droit : « Interprétés comme n'impliquant pas le droit pour un parent d'obtenir sur simple demande, non autrement motivée, une dispense pour son enfant de suivre l'enseignement d'une des religions reconnues ou celui de la morale non confessionnelle, l'article 8 de la loi du 29 mai 1959 modifiant certaines dispositions de la législation de l'enseignement et l'article 5 du décret de la Communauté française du 31 mars 1994 définissant la neutralité de l'enseignement de la Communauté violent l'article 24 de la Constitution, combiné avec l'article 19 de la Constitution et avec l'article 2 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme ».

Bij zijn arrest nr. 44/2011 van 30 maart 2011, gewezen op prejudiciële vragen gesteld door de Raad van State, heeft het Hof voor recht gezegd :
Par son arrêt n° 44/2011 du 30 mars 2011, rendu sur questions préjudicielles posées par le Conseil d'Etat, la Cour a dit pour droit :

Bovendien is de vergelijking met andere wetgevende organen ter zake niet dienend, of het nu gaat om het Europees Parlement (zoals de Raad van State heeft gezegd) of om de Senaat (waar de Duitstalige Gemeenschap een zetel gewaarborgd krijgt : die waarborg is immers niet verbonden met een verkiezing in de eerste graad maar strekt ertoe via een aanwijzing in de tweede graad een deelentiteit te vertegenwoordigen; bovendien gaat het te dezen niet om de toepassing van de techniek van de evenredige vertegenwoordiging, maar om de techniek van de verkiezing bij meerderheid van één kandidaat, want er moet in één zetel worden voorzien; hetzelfde geldt voor de tien gemeenschapssenatoren, waarbij het aantal rechtstreeks verkozen senatoren bovendien niet overeenstemt met de numerieke verhouding van de kiezers).
De plus, la comparaison avec d'autres organes législatifs n'est pas pertinente, que ce soit le Parlement européen (comme l'a dit le Conseil d'Etat) ou le Sénat (où la Communauté germanophone se voit garantir un siège : cette garantie n'est en effet pas liée à une élection au premier degré mais vise un mécanisme de représentation d'une collectivité fédérée par le biais d'une désignation au deuxième degré; au surplus, il ne s'agit pas en l'occurrence d'appliquer la technique de la représentation proportionnelle mais, puisqu'il y a un siège à pourvoir, celle du scrutin majoritaire uninominal; il en va de même des dix sénateurs communautaires, le nombre de sénateurs élus directs ne correspondant pas, qui plus est, au rapport numérique des électeurs).

Zoals de Raad van State heeft gezegd in zijn advies 32.340/2 van 12 oktober 2001, worden alle door de Koning bepaalde feiten en financiële verrichtingen met de beoogde landen en gebieden als onweerlegbaar verdacht beschouwd.
Comme le mentionne le Conseil d'Etat dans son avis 32.340/2, donné le 12 octobre 2001, tous les faits et opérations financières déterminés par le Roi avec les pays et territoires visés, sont présumés irréfragablement comme suspects.

De Raad van State heeft hierover gezegd dat « in zoverre die vaststellingen aan de realiteit beantwoorden en aangetoond is dat de gereleveerde karakteristieken voor al de bedoelde bedrijven gelden, [.] bezwaarlijk betwisting [kan] rijzen over het objectieve, relevante en legitieme karakter van het aangewende criterium van onderscheid ».
Le Conseil d'Etat a dit à ce sujet qu'« en tant que ce constat correspond à la réalité et qu'il est démontré que les caractéristiques relevées valent pour toutes les entreprises visées, [.] le caractère objectif, pertinent et légitime du critère de distinction utilisé peut difficilement être contesté ».

Zoals de Raad van State heeft gezegd, kan de taalbereidheid niet worden opgelegd aan huurders van sociale woningen op het grondgebied van de gemeenten met een bijzonder taalstatuut. Door de taalfaciliteiten hebben die mensen het recht zich in het Frans tot hun verhuurder te wenden.
Comme l'a souligné le Conseil d'État, la taalbereidheid ne peut pas être imposée aux locataires des logements sociaux situés sur le territoire des communes à statut spécial, étant donné qu'en vertu du régime des facilités linguistiques, ces personnes ont le droit de s'adresser en français aux bailleurs.