Vertaling van "sterker iedereen zich " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Door het convergentieproces dat door de uitbreiding op gang zal worden gebracht, zal zich nog sterker de noodzaak doen gevoelen om dergelijke economische veranderingen in goede banen te leiden teneinde ervoor te zorgen dat zij bijdragen tot een duurzame verbetering van de levensstandaard voor iedereen, waarbij iedereen gelijke kansen heeft om van de veranderingen te profiteren.
Le processus de convergence auquel donnera lieu l'élargissement accélérera encore la nécessité de gérer ces changements économiques pour veiller à ce qu'ils contribuent à une amélioration durable du niveau de vie, largement partagée et caractérisée par l'égalité des chances, afin que tous bénéficient du changement.

Hoe langer afzonderlijke landen voor hun eigen opt-outs vechten, hoe sterker iedereen zich ervan bewust wordt dat niet alle banken hetzelfde zijn en hoe groter de zorgen zullen worden.
Plus longtemps les différents pays se battent pour leurs propres clauses dérogatoires, plus tout le monde prend conscience que toutes les banques ne sont pas égales et les inquiétudes des marchés se multiplient.

In werkelijkheid luidt het devies “iedereen voor zich”. Met andere woorden: we hebben hier te maken met een beleid dat de ongelijkheden tussen de economisch sterker ontwikkelde landen en de cohesielanden nog eens accentueert.
En vérité, la devise est «chacun pour soi», en d’autres termes une politique qui va encore accroître les disparités entre les pays qui sont économiquement plus développés et les pays de cohésion.

4. onderstreept dat het van essentieel belang is dat de EU, de lidstaten en alle internationale instellingen die zich met economisch beleid en ontwikkeling bezighouden – zoals het IMF, de Wereldbank, de WTO, de ILO en het VN-ontwikkelingsprogramma (UNDP) – hun beleid op elkaar afstemmen om te garanderen dat er vorderingen worden gemaakt in de ontwikkelingslanden zodat iedereen waar ook ter wereld van de globalisering kan profiteren; benadrukt dat deze organisaties om efficiënt te zijn dezelfde doelstellingen moeten nastreven; verwelkomt derhalve de concrete voorstellen van de WCSDG om een meer samenhangend beleid na te streven; verwelkomt ook de ambitie van de Commissie om grotere samenhang tussen de internationale financiële instellingen te waarborgen en om binnen deze instellingen met één stem te spreken; benadrukt dat de EU een veel sterkere wereldspeler zal zijn als zij eensgezind met de multilaterale instellingen optreedt;
4. souligne qu'une cohérence politique entre l'UE et ses États membres et entre les institutions mondiales impliquées dans la gouvernance et le développement économiques – notamment le FMI, la Banque mondiale, l'OMC, l'OIT et le PNUD – est indispensable pour garantir des progrès dans le tiers monde et faire de la mondialisation une chance pour tous dans le monde; souligne que ces organisations doivent tendre vers les mêmes objectifs pour être efficaces; se félicite par conséquent des propositions concrètes de la CMDSM visant à une plus grande cohérence politique; approuve d'autre part l'ambition de la Commission d'assurer une cohérence au sein des institutions financières internationales (IFI) et de parler d'une seule voix au sein de ces institutions; souligne que l'UE est un acteur mondial bien plus fort lorsqu'elle fait front commun au sein des institutions multilatérales;