Vertaling van "strafgerecht " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

strafgerecht | strafrechtbank | strafrechter
juridiction criminelle | juridiction pénale | juridiction répressive | tribunal criminel | tribunal pénal | tribunal répressif

strafgerecht van gemeen recht
juridiction pénale de droit commun

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Uit al die elementen vloeit voort dat de bepaling twee verschillende categorieën van personen identiek behandelt : de partijen bij een verkoop van een onroerend goed die de prijs van de verkoop bewust hebben bewimpeld en die in die zin strafrechtelijk zijn veroordeeld, en diegenen die, zoals in het voor de verwijzende rechter hangende geschil, de verkoopakte mogelijk hebben ondertekend zonder kennis te hebben van die bewimpeling en die in die zin niet zijn vervolgd, noch berecht door een strafgerecht.
Il résulte de l'ensemble de ces éléments que la disposition traite de manière identique deux catégories de personnes différentes : les parties à une vente d'immeuble qui ont sciemment dissimulé le prix de la vente et qui ont fait l'objet d'une condamnation pénale à ce titre et celles qui ont pu, comme dans le litige soumis au juge a quo, avoir signé l'acte de vente en méconnaissance de cette dissimulation et qui n'ont été ni poursuivies, ni jugées par une juridiction pénale de ce chef.

De laatste zin van het ontworpen artikel 17/1 van het koninklijk besluit van 2 juli 2014 (artikel 20 van het ontwerp), kan enkel worden betrokken bij het ontworpen artikel 17/1, 1°, te weten wanneer de betrokken leidend ambtenaar overgaat tot invordering van de kosten door zich burgerlijke partij te stellen voor het strafgerecht waar een strafvordering werd aanhangig gemaakt.
La dernière phrase de l'article 17/1 en projet de l'arrêté royal du 2 juillet 2014 (article 20 du projet) peut uniquement se rapporter à l'article 17/1, 1°, en projet, à savoir lorsque le fonctionnaire dirigeant concerné procède au recouvrement des frais en se constituant partie civile auprès de la juridiction répressive devant laquelle l'action pénale est exercée.

Onverminderd het koninklijk besluit van 13 november 2011 tot vaststelling van de retributies en bijdragen verschuldigd aan het Begrotingsfonds voor de grondstoffen en de producten, kan de leidende ambtenaar van de Juridische Dienst en Geschillen van de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu of zijn afgevaardigde, bij gebrek aan betaling of terugbetaling van de kosten, bedoeld in artikel 16bis van de wet van 21 december 1998, overgaan tot invordering van de kosten : 1° hetzij door zich burgerlijke partij te stellen namens de Belgische Staat voor het strafgerecht waar een strafvordering aanhangig werd gemaakt overeenkomstig artikel 18 van de wet van 21 december 1998; 2° hetzij bij de bevoegde burgerlijke rechtbank".
Sans préjudice de l'arrêté royal du 13 novembre 2011 fixant les rétributions et cotisations dues au Fonds budgétaire des matières premières et des produits, le fonctionnaire dirigeant du Service juridique et Contentieux du Service public fédéral Santé publique, Sécurité de la Chaine alimentaire et Environnement ou son délégué peut, en cas de défaut de paiement ou de remboursement des frais visés à l'article 16bis de la loi du 21 décembre 1998, procéder au recouvrement : 1° soit en se constituant partie civile au nom de l'Etat belge auprès de la juridiction répressive devant laquelle l'action pénale est exercée conformément à l'article 18 de la loi du 21 décembre 1998; 2° soit auprès de la juridiction civile compétente».

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).
Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni, comme en l'espèce, de manière alternative, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), la juridiction non pénale, saisie du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine (arrêts n 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 et 44/2011).

Hoewel, volgens de memorie van toelichting van de bestreden ordonnantie, waarin wordt gepreciseerd dat « de strafvervolging dient voorbehouden te worden voor de meest ernstige gevallen » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2013-2014, A-524/1, p. 22), de persoon die het voorwerp uitmaakt van een alternatieve administratieve sanctie, verondersteld wordt een minder ernstig feit te hebben gepleegd dan diegene die voor de correctionele rechtbank wordt gedaagd, is het redelijkerwijze verantwoord dat die persoon geen opschorting van de uitspraak van de veroordeling kan genieten, aangezien een dergelijke maatregel moeilijk verzoenbaar is met een rechtspleging die niet voor een strafgerecht wordt gevoerd.
Bien que, d'après l'exposé des motifs de l'ordonnance attaquée qui précise que « la répression pénale doit être réservée aux cas les plus graves » (Doc. parl., Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale, 2013-2014, A-524/1, p. 22), la personne qui fait l'objet d'une sanction administrative alternative soit censée avoir commis un fait moins grave que celle qui est citée devant le tribunal correctionnel, il est raisonnablement justifié qu'elle ne puisse bénéficier d'une mesure de suspension du prononcé de la condamnation, une telle mesure étant difficilement conciliable avec une procédure qui ne se déroule pas devant une juridiction pénale.

a) Wanneer het derde lid van het nieuwe artikel 4 van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering voorziet dat, onverminderd het recht om de zaak bij de burgerlijke rechter aanhangig te maken, eenieder die door het strafbaar feit schade heeft geleden door middel van een ter griffie ingediend verzoekschrift, in zoveel exemplaren als er betrokken partijen zijn, kosteloos kan verkrijgen dat het strafgerecht waarbij de zaak aanhangig is uitspraak doet over de burgerlijke belangen, dan dient men de term « kosteloos » enkel te interpreteren in de zin van de kosteloosheid van het indienen van het verzoekschrift waardoor de burgerlijke vordering van de verzoekende benadeelde partij aanhangig wordt gemaakt bij het strafgerecht.
a) Quand l'alinéa 3 de l'article 4 nouveau du titre préliminaire du Code d'instruction criminelle prévoit que, sans préjudice de son droit de saisir la juridiction civile, toute personne lésée par l'infraction peut obtenir sans frais que la juridiction pénale saisie de l'action publique statue sur les intérêts civils, sur requête déposée au greffe en autant d'exemplaires qu'il y a de parties en cause, il faut interpréter les termes « sans frais » uniquement dans le sens de la gratuité du dépôt de la requête saisissant le juge répressif de la réclamation civile de la partie lésée requérante.

c) Indien door de schadelijdende partij van de bedoelde wetsbepaling gebruik wordt gemaakt om het strafgerecht, nadat dit uitspraak heeft gedaan over de strafvordering, te vatten van de betwisting inzake burgerlijke belangen, zullen alle regels van procedure dan van toepassing zijn alsof het strafgerecht ab initio gevat werd door de burgerlijke belangen gevorderd door een burgerlijke partij ?
c) Si la partie lésée fait usage de la disposition légale visée pour saisir la juridiction pénale de la contestation relative aux intérêts civils, après que celle-ci s'est prononcée sur l'action publique, toutes les règles de procédure seront-elles applicables comme si la juridiction pénale avait été saisie ab initio par les intérêts civils réclamés par une partie civile ?

Paragraaf 5 van artikel 89 bepaalt immers : « Wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer. »
L'article 89, § 5, dispose en effet que « lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».

In artikel 89, vijfde paragraaf, is inderdaad bepaald dat « wanneer het geding tegen de verzekerde is ingesteld voor het strafgerecht, kan de verzekeraar door de benadeelde of door de verzekerde in de zaak worden betrokken en kan hij vrijwillig tussenkomen, onder dezelfde voorwaarden als zou de vordering voor het burgerlijk gerecht gebracht zijn, maar het strafgerecht kan geen uitspraak doen over de rechten die de verzekeraar kan doen gelden tegenover de verzekerde of de verzekeringnemer ».
L'article 89, paragraphe 5, dispose en effet que « lorsque le procès contre l'assuré est porté devant la juridiction répressive, l'assureur peut être mis en cause par la personne lésée ou par l'assuré et peut intervenir volontairement, dans les mêmes conditions que si le procès était porté devant la juridiction civile, sans cependant que la juridiction répressive puisse statuer sur les droits que l'assureur peut faire valoir contre l'assuré ou le preneur d'assurance ».