Traduction de «strafrecht openbaar ministerie » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

openbaar ministerie
ministère public

conclusies van het openbaar ministerie
conclusions du ministère public

ambtenaar van het openbaar ministerie
officier du ministère public

openbaar ministerie [ parket | staande magistratuur ]
ministère public [ magistrature debout | parquet ]

Openbaar Ministerie | OM [Abbr.]
ministère public | MP [Abbr.]

Openbaar Ministerie | parket | OM [Abbr.]
ministère public | parquet

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

STRAFRECHT | OPENBAAR MINISTERIE | ARRESTATIE | GERECHTELIJK ONDERZOEK | RECHTEN VAN DE VERDEDIGING
DROIT PENAL | MINISTERE PUBLIC | ARRESTATION | ENQUETE JUDICIAIRE | DROITS DE LA DEFENSE

STRAFRECHT | OPENBAAR MINISTERIE | HOOFDSTEDELIJK GEWEST BRUSSEL | DIEFSTAL | PROVINCIE VLAAMS BRABANT | STRAFVERVOLGING
DROIT PENAL | MINISTERE PUBLIC | REGION DE BRUXELLES-CAPITALE | VOL | PROVINCE DE BRABANT FLAMAND | ACTION PUBLIQUE

STRAFRECHT | OPENBAAR MINISTERIE | RIJBEWIJS | STRAFSANCTIE | OVERTREDING VAN HET VERKEERSREGLEMENT
DROIT PENAL | MINISTERE PUBLIC | PERMIS DE CONDUIRE | SANCTION PENALE | INFRACTION AU CODE DE LA ROUTE

AFVAL | STRAFRECHT | OPENBAAR MINISTERIE | HERGEBRUIK VAN AFVALSTOFFEN | VERDOVEND MIDDEL | STRAFVERVOLGING | ILLEGALE STORTPLAATS
DECHET | DROIT PENAL | MINISTERE PUBLIC | RECYCLAGE DES DECHETS | STUPEFIANT | ACTION PUBLIQUE | DECHARGE SAUVAGE

GEMEENTE | STRAFRECHT | OPENBAAR MINISTERIE | SAMENWERKINGSOVEREENKOMST | ADMINISTRATIEVE SANCTIE
COMMUNE | DROIT PENAL | MINISTERE PUBLIC | ACCORD DE COOPERATION | SANCTION ADMINISTRATIVE

De Commissie definieert vervolgens het soort beslissingen waarop de mededeling betrekking heeft: het gaat om beslissingen in het kader van het strafrecht (de regels betreffende op te leggen sancties of resocialisatiemaatregelen) die een definitief karakter hebben (d.w.z. beslissingen van rechterlijke en bepaalde administratieve instanties, resultaten van bemiddelingsprocedures en dadingen tussen de verdachten en het openbaar ministerie).
La Commission définit ensuite le type de décisions visées par sa communication: il s'agit des décisions relevant du droit pénal (ensemble de règles prévoyant des sanctions ou des mesures de réinsertion) et ayant un caractère final (c'est-à-dire les décisions des tribunaux et de certaines autorités administratives, les résultats des procédures de médiation et les accords entre les suspects et les ministères publics).

Het verwijzende rechtscollege wenst van het Hof te vernemen of het tweede lid van de voormelde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt, wat het verval van de strafvordering betreft, tussen verschillende categorieën van rechtspersonen die hun rechtspersoonlijkheid hebben verloren op één van de wijzen vermeld in het eerste lid van dezelfde bepaling : enerzijds, diegene die vóór het verlies van hun rechtspersoonlijkheid in verdenking zijn gesteld door een onderzoeksrechter en, anderzijds, diegene die vóór het verlies van hun rechtspersoonlijkheid (1) het voorwerp hebben uitgemaakt van een nominatieve vordering tot gerechtelijk onderzoek van het openbaar ministerie, (2) het voorwerp hebben uitgemaakt van een nominatieve klacht met burgerlijkepartijstelling, (3) zijn verwezen naar de correctionele rechtbank door de raadkamer, dan wel (4) rechtstreeks voor de strafrechter ten gronde zijn gedagvaard door het openbaar ministerie of door de burgerlijke partij.
La juridiction a quo demande à la Cour si l'alinéa 2 de la disposition précitée est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans la mesure où il instaure, en ce qui concerne l'extinction de l'action publique, une différence de traitement entre plusieurs catégories de personnes morales qui ont perdu leur personnalité juridique d'une des manières mentionnées à l'alinéa 1 de cette même disposition : d'une part, les personnes qui ont été inculpées par un juge d'instruction avant de perdre leur personnalité juridique et, d'autre part, celles qui, avant de perdre leur personnalité juridique, (1) ont fait l'objet d'une demande nominative d'ouverture d'une instruction judiciaire de la part du ministère public, (2) ont fait l'objet d'une plainte nominative avec constitution de partie civile, (3) ont été renvoyées devant le tribunal correctionnel par la chambre du conseil ou (4) ont été citées directement à comparaître devant le juge pénal du fond par le ministère public ou par la partie civile.

Het Europees Openbaar Ministerie zal het belangrijke werk aanvullen van Eurojust, het EU-Agentschap op het gebied van strafrecht, waardoor dit meer middelen kan inzetten voor de strijd tegen terrorisme, mensenhandel of andere strafbare feiten”.
Le parquet européen complétera l'important travail d'Eurojust, l'agence de l'UE compétente en matière de justice pénale, en lui permettant d'affecter davantage de ressources à la lutte contre le terrorisme, la traite des êtres humains ou d'autres crimes».

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

Ten slotte zijn de functies van het openbaar ministerie en van het arbeidsauditoraat dat, inzake het sociaal strafrecht, de functies van het openbaar ministerie uitvoert (artikelen 145 en 152 van het Gerechtelijk Wetboek) of dat voor de arbeidsrechtbank de vordering instelt bepaald in artikel 138bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek die vergelijkbaar is met de strafvordering die het openbaar ministerie instelt voor de strafgerechten, vermits die tot doel heeft het plegen van een misdrijf vast te stellen, verankerd in en is hun onafhankelijkheid gewaarborgd bij artikel 151, § 1, van de Grondwet.
Enfin, le ministère public et l'auditorat du travail qui, en matière de droit pénal social, assume les fonctions du ministère public (articles 145 et 152 du Code judiciaire) ou qui exerce devant le tribunal du travail l'action prévue par l'article 138bis, § 2, du Code judiciaire qui s'apparente à l'action publique exercée par le ministère public devant les juridictions pénales puisqu'elle a pour objet de constater la commission d'une infraction, voient leurs fonctions consacrées et leur indépendance garantie à l'article 151, § 1, de la Constitution.