Vertaling van "strafvordering werd veroordeeld " (Nederlands → Frans) :

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

In de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld.
La question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut pas être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel.

In zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie of van de beklaagde, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public ou du prévenu, a interjeté appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

De burgerlijke partij die als enige hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, neemt het initiatief tot een nieuwe aanleg, ook al heeft zij niet het initiatief genomen tot de in eerste aanleg ingestelde vordering en heeft zij haar initiële vordering bij de strafvordering doen aansluiten.
La partie civile qui, seule, interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique prend l'initiative d'une nouvelle instance, même si elle n'est pas à l'origine de l'action introduite en première instance et qu'elle a greffé son action initiale sur l'action publique.

De in het geding zijnde bepaling, die ten gunste van de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding ten laste legt van de burgerlijke partij die een vordering instelt door middel van een rechtstreekse dagvaarding, zonder ze ten laste te leggen van de burgerlijke partij die, zonder daarin te worden voorafgegaan of gevolgd door het openbaar ministerie noch door de beklaagde, hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, is niet redelijk verantwoord.
La disposition en cause qui met à charge de la partie civile qui introduit une action par citation directe une indemnité de procédure au bénéfice du prévenu, sans la mettre à charge de la partie civile qui, sans être précédée ou suivie à cet égard ni par le ministère public ni par le prévenu, interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, n'est pas raisonnablement justifiée.

Naar aanleiding van die opmerking, dient de heer Delpérée een subamendement op amendement nr. 43 in (amendement nr. 44, stuk Senaat nr. 5-550/7) dat ertoe strekt in § 1, 2º, de woorden « maar voor dat feit niet werd veroordeeld omdat de strafvordering door zijn overlijden vervallen is » te vervangen door de woorden « maar die, omdat hij ondertussen overleden is, niet voor dat feit werd veroordeeld ».
À la suite de cette remarque, M. Delpérée dépose un sous-amendement à l'amendement nº 43 (amendement nº 44, do c. Sénat nº 5-550/7) visant à remplacer dans le § 1 , 2º, les mots « qui n'a pas été condamné pour ce fait parce que l'action publique s'est éteinte par son décès » par les mots « qui, parce qu'il est décédé entretemps, n'a pas été condamné pour ce fait ».

In het voorgestelde artikel 727, § 1, 2º, de woorden « maar voor dat feit niet werd veroordeeld omdat de strafvordering door zijn overlijden vervallen is » vervangen door de woorden « maar die, omdat hij ondertussen overleden is, niet voor dat feit werd veroordeeld ».
Dans l'article 727, § 1 , 2º, proposé, remplacer les mots « qui n'a pas été condamné pour ce fait parce que l'action publique s'est éteinte par son décès » par les mots « qui, parce qu'il est décédé entretemps, n'a pas été condamné pour ce fait ».

In het voorgestelde artikel 727, § 1, 2º, de woorden « maar voor dat feit niet werd veroordeeld omdat de strafvordering door zijn overlijden vervallen is » vervangen door de woorden « maar die, omdat hij ondertussen overleden is, niet voor dat feit werd veroordeeld ».
Dans l'article 727, § 1, 2º, proposé, remplacer les mots « qui n'a pas été condamné pour ce fait parce que l'action publique s'est éteinte par son décès » par les mots « qui, parce qu'il est décédé entretemps, n'a pas été condamné pour ce fait ».

Verschillende leden vestigen er de aandacht op dat de persoon die voor een crimineel feit wordt vrijgesproken, het recht heeft de aanplakking bij uittreksel van het desbetreffende arrest te vorderen, indien hij voordien voor hetzelfde feit schuldig werd bevonden en tot een criminele straf werd veroordeeld waarvoor de informatieplicht bestaat bij voorbeeld krachtens artikel 18 van het Strafwetboek of artikel 472, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering.
Plusieurs membres soulignent que la personne acquittée d'un fait criminel a le droit d'exiger l'affichage par extrait de l'arrêt relatif à cet acquittement, si elle a, auparavant, été convaincue de ce même fait, et condamnée à une peine criminelle devant faire l'objet d'une publication, en vertu, par exemple, de l'article 18 du Code pénal ou de l'article 472, alinéa premier, du Code d'instruction criminelle.