Traduction de «symptoom van verslaving » (Néerlandais → Français) :

symptoom van verslaving
symptôme de dépendance

begeleider residentiële volwassenen met een verslaving | residentieel begeleidster van volwassenen met een beperking of verslaving | begeleider residentiële volwassenen met een beperking of verslaving | begeleidster van residentiële volwassenen met een beperking of verslaving
accueillant familial auprès d'adultes | accueillante familiale thérapeutique auprès d'adultes | accueillant familial thérapeutique auprès d'adultes | accueillant familial thérapeutique auprès d'adultes/accueillante familiale thérapeutique auprès d'adultes

symptoom van Jellinek | symptoom van Jellinek-Teillais | teken van Jellinek
signe de Jellinek

indicatie voor zorg bij moeder wegens (vermoede) schade aan foetus door verslaving aan geneesmiddelen of drugs
Soins maternels pour lésions fœtales (présumées) résultant de toxicomanie

klinisch symptoom
symptôme clinique

symptoom van de ziekte
symptôme de la maladie

gedragsstimuli gebruiken voor begeleiding bij verslaving
utiliser des moyens d’incitation motivants dans le conseil sur les addictions

verslaving aan opium
opiomanie

multi-druggebruik | polydruggebruik | verslaving aan verschillende drugs
polyconsommation | polytoxicomanie | toxicomanie multiple

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).