Vertaling van "tegen plaatsen waar " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

uitdiepning op plaatsen waar hard materiaal voorkomt
approfondissement de points singuliers

stralingsgevaar op plaatsen waar loodglas in de plaat was ingelaten
risques de rayonnement aux points d'insertion des glaces au plomb dans la tole

een toeneming bevorderen van het aantal plaatsen waar deze publicaties te koop zijn
encourager l'augmentation du nombre des points où ces publications sont mises en vente

materiaal tegen vorst installeren | materiaal tegen vorst plaatsen | materiaal voor vorstbescherming installeren | materiaal voor vorstbescherming plaatsen
installer des matériaux de protection antigel

Omschrijving: Een gamma van andere patronen van seksuele voorkeur en activiteit, waaronder activiteiten als het uiten van obsceniteiten door de telefoon, op drukbezochte openbare plaatsen tegen mensen aan wrijven om seksueel geprikkeld te raken, seksuele activiteiten met dieren en de toepassing van wurging of verstikking om de seksuele opwinding te vergroten. | Neventerm: | frotteurisme | necrofilie
Définition: Diverses autres modalités de la préférence et du comportement sexuel tels que le fait de dire des obscénités au téléphone, de se frotter à autrui dans des endroits publics combles à la recherche d'une stimulation sexuelle, l'activité sexuelle avec un animal, l'emploi de la strangulation ou de l'anoxie pour augmenter l'excitation sexuelle. | Frotteurisme Nécrophilie

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hekken worden al 24 uur na de plaatsing ervan afgebroken, aldus nog Infrabel. Om dat verschijnsel aan te pakken lanceerde Infrabel in 2012 "een actieplan tegen trespassing in en langs de sporen (...) Zoals bij zelfdodingen werden een aantal hotspots bepaald, namelijk plaatsen waar er prioritair maatregelen dienen genomen te worden.
Tout comme pour les suicides, un certain nombre de hotspots ont été identifiés; endroits dans lesquels des mesures seront envisagées prioritairement.

Eind december 2015 heeft de Franse minister van Binnenlandse Zaken Bernard Cazeneuve zijn Europese ambtgenoten gevraagd maatregelen te nemen tegen "die echte valse paspoorten (...) die zeer moeilijk op te sporen vallen" en heeft hij gepleit voor de oprichting van specifieke teams op de plaatsen waar de migranten in de Schengenruimte binnenkomen.
Le ministre de l'Intérieur français, Bernard Cazeneuve, a demandé fin décembre 2015 à ses homologues européens des mesures contre "ces vrais faux passeports (...) très difficiles à détecter", et a plaidé pour la constitution d'équipes spécifiques aux "points d'entrées des migrants".

Eind december 2015 heeft de Franse minister van Binnenlandse Zaken Bernard Cazeneuve zijn Europese ambtgenoten gevraagd maatregelen te nemen tegen 'die echte valse paspoorten (...) die zeer moeilijk op te sporen vallen' en heeft hij gepleit voor de oprichting van specifieke teams op de plaatsen waar de migranten in de Schengenruimte binnenkomen.
Le ministre de l'Intérieur français, Bernard Cazeneuve, a demandé fin décembre 2015 à ses homologues européens des mesures contre "ces vrais faux passeports (...) très difficiles à détecter", et a plaidé pour la constitution d'équipes spécifiques aux "points d'entrées des migrants".

Artikel 2, 3°, definieert de « plaats toegankelijk voor het publiek » als : « a) plaats waarvan de toegang niet beperkt is tot de gezinssfeer; b) onder meer inrichtingen of gebouwen van volgende aard : i. overheidsplaatsen; ii. stations; iii. luchthavens; iv. handelszaken; v. plaatsen waar al dan niet tegen betaling aan het publiek diensten worden verstrekt, met inbegrip van plaatsen waar voedingsmiddelen en/of dranken ter consumptie worden aangeboden; vi. plaatsen waar zieken of bejaarden worden opgevangen of verzorgd; vii. plaatsen waar preventieve of curatieve gezondheidszorgen worden verstrekt; viii. plaatsen waar kinderen of jongeren op schoolgaande leeftijd worden opgevangen, gehuisvest of verzorgd; ix. plaatsen waar onderwijs en/of beroepsopleidingen worden verstrekt; x. plaatsen waar vertoningen plaatsvinden; xi. plaatsen waar tentoonstellingen worden georganiseerd; xii. plaatsen waar sport wordt beoefend ».
L'article 2, 3°, définit le « lieu accessible au public » comme suit : « a) lieu dont l'accès n'est pas limité à la sphère familiale; b) notamment les établissements ou bâtiments suivants : i. lieux administratifs; ii. gares; iii. aéroports; iv. commerces; v. lieux dans lesquels des services sont fournis au public à titre gratuit ou moyennant paiement, y compris les lieux dans lesquels des aliments et/ou des boissons sont offerts à la consommation; vi. lieux dans lesquels des malades ou des personnes âgées sont accueillis ou soignés; vii. lieux dans lesquels des soins de santé préventifs ou curatifs sont prodigués; viii. lieux dans lesquels des enfants ou des jeunes en âge scolaire sont accueillis, logés ou soignés; ix. lieux dans lesquels un enseignement et/ou des formations professionnelles sont dispensés; x. lieux dans lesquels des représentations sont données; xi. lieux dans lesquels des expositions sont organisées; xii. lieux dans lesquels des activités sportives sont exercées ».

In antwoord op een parlementaire vraag over « het roken in gevangenissen » heeft de minister van Justitie op 8 mei 2013 verklaard : « Op de meeste plaatsen binnen de gevangenissen geldt een algemeen rookverbod. De enige plaatsen waar de gedetineerde mag roken zijn de cellen en de plaats van de wandeling. Het personeel mag enkel in de rookruimtes roken. De regeling is het gevolg van de wet van 22 december 2009 betreffende een algemene regeling voor rookvrije gesloten plaatsen toegankelijk voor het publiek en ter bescherming van werknemers tegen tabaksrook. Het verschil heeft te maken met de aard van de aanwezigheid in de gevangenis. Gedetineerden verblijven er waardoor de cellen als hun woonplaats moeten worden beschouwd. De wettelijke bepalingen inzake het rookverbod zijn bijgevolg niet van toepassing. De personeelsleden daarentegen bevinden zich op een werkplaats, waar het verboden is te roken. De situatie is niet ideaal, maar er is weinig andere keuze. Een totaal rookverbod in de cellen kan enkel worden ingevoerd indien de gedetineerden over voldoende rookmomenten zouden kunnen beschikken. Dat is momenteel, rekening houdend met het personeel, het regime en de infrastructuur, niet haalbaar. Gelet op het verhoogde risico op agressie zou een totaal rookverbod zonder rookmomenten bovendien nefast zijn met het oog op de veiligheid.
En réponse à une question parlementaire concernant la « possibilité de fumer en prison », la ministre de la Justice a déclaré le 8 mai 2013 : « Une interdiction générale de fumer s'applique à la plupart des endroits au sein des prisons. Les seuls endroits où un détenu est autorisé à fumer sont les cellules et le site de promenade. Le personnel peut seulement fumer dans les locaux prévus à cet effet. Ces règles découlent de la loi du 22 décembre 2009 instaurant une réglementation générale relative à l'interdiction de fumer dans les lieux fermés accessibles au public et à la protection des travailleurs contre la fumée du tabac. La différence selon l'endroit tient à la nature de la présence en prison. Les détenus y résident et leur cellule est donc considérée comme leur résidence et échappe aux dispositions légales interdisant de fumer. Les membres du personnel au contraire sont sur leur lieu de travail où il est interdit de fumer. La situation n'est pas idéale mais nous n'avons guère le choix. Une interdiction générale de fumer dans les cellules ne peut être instaurée que si les détenus disposent de suffisamment d'occasions de fumer. Ce n'est pas possible avec le personnel, le régime et l'infrastructure actuels. Vu le risque accru d'agression qu'elle induirait, une interdiction générale de fumer non accompagnée d'occasions de fumer serait en outre néfaste à la sécurité.

v. plaatsen waar al dan niet tegen betaling aan het publiek diensten worden verstrekt, met inbegrip van plaatsen waar voedingsmiddelen en/of dranken ter consumptie worden aangeboden;
v. lieux dans lesquels des services sont fournis au public à titre gratuit ou moyennant paiement, y compris les lieux dans lesquels des aliments et/ou des boissons sont offerts à la consommation;

A) Tariefbepaling naargelang het « stationstype » : – de internationale stations waar een parking van hoge kwaliteit zal worden aangelegd en een commercieel tarief zal worden toegepast (bijvoorbeeld : Brussel-Zuid, Antwerpen-Centraal en Luik-Guillemins) ; – de stations in de grote steden waar het aangewezen is de capaciteit van de autoparkings te beperken in verhouding tot het aantal opstappende reizigers en de andere vervoermiddelen te promoten door het tarief aan te passen aan dat voor parkeren op de openbare weg en het openbaar vervoer (bijvoorbeeld : Gent-Sint-Pieters, Namen) ; – de grote vertrekstations buiten de grote steden waar in verhouding tot het aantal opstappende reizigers, voorzien moet worden in een maximumaantal plaatsen tegen lagere prijs en een voorkeurtarief moet worden gehanteerd voor reizigers met een abonnement (bijvoorbeeld : Antwerpen-Berchem en Ottignies) ; – de stations in de middelgrote en kleine steden waar het aangewezen is om in voldoende parkeerplaatsen te voorzien voor de pendelaars, rekening houdend met de capaciteit van de parkings die aan derden toebehoren (steden / privé) en het tariefbeleid aan te passen aan het lokale beleid (bijvoorbeeld : Sint-Niklaas en Aarlen) ; – de bestemmingsstations : de behoefte aan parkeerruimte is er klein ; er is in geen specifieke inrichting voorzien (bijvoorbeeld : Station Brussel-Centraal).
A) Tarification en fonction du « type de gare » : – les gares internationales où un parking de qualité supérieure est aménagé (par exemple : Bruxelles-Midi, Antwerpen-Centraal et Liège-Guillemins) ; – les gares des grandes villes où il y a lieu de limiter, proportionnellement au nombre de voyageurs montés, la capacité de parking voitures et de promouvoir les autres moyens de transports en proposant un tarif en lien avec le prix du stationnement en voirie et des transports en commun (par exemple : Gent-Sint-Pieters, Namur) ; – les gares importantes de départ en dehors des grandes villes, où il faut prévoir, proportionnellement au nombre de voyageurs montés, un maximum de places à moindre coût et pratiquer un tarif préférentiel pour les voyageurs abonnés (par exemple : Antwerpen-Berchem et Ottignies) ; – les gares des villes moyennes et petites où il y a lieu de prévoir un nombre suffisant de places pour les navetteurs en tenant compte de la capacité de parkings appartenant à des tiers (villes / privés) et d’adapter la tarification à la politique locale (par exemple : St-Niklaas et Arlon) ; – les gares de destination : le besoin en parking y est faible, aucun aménagement n’est spécifiquement prévu (par exemple : Bruxelles-Central).

Deze strategie maakt gebruik van een tariefbeleid dat gebaseerd is op een matrix die rekening houdt met het stationstype, de stationsomgeving, het gebruikersprofiel en de afstand tussen de parking en het station. Tariefbepaling naargelang het 'stationstype' - de internationale stations waar er een parking van superieure kwaliteit wordt ingericht (bijvoorbeeld: Antwerpen-Centraal en Luik-Guillemins); - de stations in de grootsteden waar het aangewezen is om de capaciteit van de parkings voor wagens te beperken in verhouding tot het aantal opstappende reizigers en andere vervoermiddelen te promoten door een tarief aan te bieden dat in dezelfde lijn ligt met de tarieven van het openbaar vervoer (bijvoorbeeld: Gent-Sint-Pieters, Namen); - de grote vertrekstations naast die in de grote steden waar in verhouding tot het aantal opstappende reizigers, voorzien moet worden in een maximumaantal plaatsen tegen verminderde prijs en een voorkeurtarief moet worden gehanteerd voor reizigers met een abonnement (bijvoorbeeld: Antwerpen-Berchem en Ottignies); - de stations in de middelgrote en kleine steden waar het aangewezen is om in voldoende parkeerplaatsen te voorzien voor de pendelaars, rekening houdend met de capaciteit van de parkings van derden (steden/ privésector), en waar het tariefbeleid afgestemd wordt op het lokale beleid (bijvoorbeeld: Sint-Niklaas en Aarlen); - de bestemmingsstations: de behoefte aan parkeerruimte is er klein, er is in geen specifieke uitrusting voorzien (bijvoorbeeld: Brussel-Centraal).
Tarification en fonction du "type de gare" - les gares internationales où un parking de qualité supérieure est aménagé (par exemple: Bruxelles-Midi, Antwerpen-Centraal et Liège-Guillemins); - les gares des grandes villes où il y a lieu de limiter, proportionnellement au nombre de voyageurs montés, la capacité de parking voitures et de promouvoir les autres moyens de transports en proposant un tarif en lien avec le prix du stationnement en voirie et des transports en commun (par exemple: Gent-Sint-Pieters, Namur); - les gares importantes de départ en-dehors des grandes villes où il faut prévoir, proportionnellement au nombre de voyageurs montés, un maximum de places à moindre coût et pratiquer un tarif préférentiel pour les voyageurs abonnés (par exemple: Antwerpen-Berchem et Ottignies); - les gares des villes moyennes et petites où il y a lieu de prévoir un nombre suffisant de places pour les navetteurs en tenant compte de la capacité de parkings appartenant à des tiers (villes/ privés) et d'adapter la tarification à la politique locale (par exemple: St-Niklaas et Arlon); - les gares de destination: le besoin en parking y est faible, aucun aménagement n'est spécifiquement prévu (par exemple: Bruxelles-Central).