Vertaling van "tegen wetgeving zouden " (Nederlands → Frans) :

Raken aan deze wetgeving zou dus een impact kunnen hebben op de bestaande contractuele relaties tussen ondernemingen. De gevolgen daarvan, als de hervorming niet goed wordt doorgevoerd, zouden kunnen zijn dat de gunstige maatregelen voor de schuldeisers die zij zou invoeren, zich in fine tegen deze laatsten zouden keren (een handelaar of een overheidsdienst in een dominante positie zou kunnen eisen om sneller betaald te worden op grond van de hervorming terwijl zijn klant hetzelfde niet zou durven doen door zijn zwakkere positie). In deze zin moet er ruim overleg plaatsvinden over deze mogelijke hervorming, wat natuurlijk tijd in beslag neemt.
Toucher à cette législation pourrait dès lors avoir un impact sur les relations contractuelles existant en entreprises et ses conséquences, si la réforme n'est pas bien menée, pourraient être que les mesures favorables aux créanciers qu'elle mettrait en place se retournent in fine contre ces derniers (un commerçant ou un service public en position dominante pourrait exiger d'être plus vite payé en arguant de la réforme alors que son client n'osera peut-être pas le faire en retour, vu sa position plus faible.) En ce sens, cette éventuelle réforme nécessite d'être largement concertée ce qui prend naturellement du temps.

De sociale partners willen vermijden dat er wat betreft salaris situaties overblijven die potentieel tegen wetgeving zouden ingaan.
Les partenaires sociaux veulent éviter, en ce qui concerne les rémunérations, qu'il subsiste des situations potentiellement en infraction de la loi.

Zo zouden er inbreuken gepleegd zijn tegen de sociale wetgeving.
Il y était question d'infractions contre la législation sociale.

Aangezien, zoals reeds is onderstreept, er in Roemenië thans geen wetgeving voorhanden is tot regeling van de bescherming van personen tegen de verwerking van persoonsgegevens, de onderzochte bepaling evenwel voorschrijft dat de « controle-autoriteit » bij haar werkzaamheden het nationaal recht van de Verdragsluitende Partijen moet naleven, en bovendien niet bepaald wordt dat de overdracht van persoonsgegevens pas kan plaatsvinden wanneer die « controle-autoriteit » aangewezen is (33), biedt het verdrag geen voldoende waarborg dat de persoonsgegevens die door de Belgische politiediensten zouden worden doorgegeven alleen verwerkt zouden worden onder het toezicht van een onafhankelijke overheid.
Dès lors que, comme il a déjà été souligné, il n'existe pas actuellement de législation en Roumanie organisant la protection des personnes contre les traitements de données à caractère personnel, que la disposition examinée conditionne pourtant l'activité de l'autorité de contrôle au respect du droit national des Parties contractantes et, qu'en outre, il n'est pas précisé que la transmission de données à caractère personnel ne pourra avoir lieu que lorsque cette autorité de contrôle aura été désignée (33), la Convention n'offre pas de garantie suffisante que les données à caractère personnel que les services de police belges transmettraient ne seraient traitées que sous le contrôle d'une autorité indépendante.

Vermits er in Bulgarije thans geen wetgeving voorhanden is tot regeling van de bescherming van personen tegen de verwerking van persoonsgegevens, biedt het Verdrag geen voldoende waarborg dat de persoonsgegevens die door de Belgische politiediensten zouden worden doorgegeven alleen verwerkt zouden worden onder het toezicht van een onafhankelijke overheid (32).
Vu qu'en Bulgarie, il n'existe pour le moment aucune législation qui règle la protection des personnes contre le traitement des données à caractère personnel, le Traité n'offre donc pas de garantie suffisante que les données à caractère personnel qui seraient transmises par les services de police belges ne seraient traitées que sous le contrôle d'une autorité indépendante (32).

­ het idee om de nationale en regionale Parlementen een initiatiefrecht toe te kennen inzake Europese wetgeving of te voorzien in een « alarmbelprocedure », waardoor zij de mogelijkheid zouden krijgen zich te verzetten tegen ontwerpen van Europese regelgeving die zij strijdig zouden achten met hun vitale belangen of met het subsidiariteitsbeginsel.
­ l'idée de donner aux Parlements nationaux et régionaux un droit d'initiative en matière de législation européenne ou de prévoir une procédure de « sonnette d'alarme » leur permettant de protester contre des projets de réglementation européenne qu'ils estimeraient contraires à leurs intérêts vitaux ou à la subsidiarité.

Nu de wetgever met de instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de bedoeling had een residuair stelsel in te voeren zodat de kinderen die van een verplicht stelsel zijn uitgesloten ook het voordeel van gezinsbijslag zouden genieten, rijst de vraag of de maatregel die ertoe leidt dat het voordeel van die wetgeving wordt geweigerd aan de kinderen die ten laste zijn van een persoon die niet sedert meer dan vijf jaar in België verblijft en die op basis van het voormelde artikel 1, zevende lid, niet van die voorwaarde kan zijn vrijgesteld, niet tegen de door de wetgever nagestreefde doelstelling ingaat.
Dès lors que le législateur visait, par l'instauration de prestations familiales garanties, à instituer un régime résiduaire permettant d'assurer le bénéfice des prestations familiales aux enfants exclus d'un régime obligatoire, la question se pose de savoir si la mesure aboutissant à refuser le bénéfice de cette législation aux enfants à charge d'une personne ne résidant pas depuis plus de cinq ans en Belgique et ne pouvant être dispensée de cette condition sur la base de l'article 1, alinéa 7, précité ne va pas à l'encontre de l'objectif poursuivi par le législateur.

Het gegeven dat de bepalingen van de wet van 22 augustus 2002 « houdende diverse bepalingen betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen » zouden aangeven dat de wetgever, inzake de schorsing en de stuiting van de verjaring en inzake de verjaring van de vorderingen die ertoe strekken over een voorbehoud uitspraak te doen, aan de rechtsvorderingen tegen de schadeverwekker en aan die tegen de verzekeraar een soortgelijke behandeling zou hebben willen voorbehouden, houdt niet in dat vroegere bepalingen, die een verschillend voorwerp hebben en de in het geding zijnde rechtsvorderingen verschillend behandelen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zouden schenden.
La circonstance que les dispositions de la loi du 22 août 2002 « portant diverses dispositions relatives à l'assurance de responsabilité en matière de véhicules automobiles » indiqueraient que le législateur, en matière de suspension et d'interruption de la prescription et en matière de prescription des demandes tendant à faire statuer sur des réserves, aurait entendu réserver un sort semblable aux actions dirigées contre l'auteur du dommage et à celles dirigées contre l'assureur, n'implique pas que des dispositions antérieures, ayant un objet différent et traitant des actions en cause de manière différente, seraient contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution.

Het eerste middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk genomen en in samenhang gelezen met de artikelen 13, 16, 23, 170 en 182 van de Grondwet en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de wetgever maatregelen heeft bekrachtigd die door de Koning werden aangenomen met betrekking tot aangelegenheden inzake het statuut van de militairen, die enkel door de wetgever kunnen worden vastgesteld (schending van artikel 182 van de Grondwet, eerste onderdeel), doordat de wetgever retroactief heeft ingegrepen in voor de Raad van State hangende procedures tegen bijzonderemachtenbesluiten die zouden zijn genomen met miskenning van het grondwettelijk legaliteitsbeginsel (schending van artikel 13 van de Grondwet, tweede onderdeel), doordat de wetgever, door de bekrachtiging van de koninklijke besluiten waarbij wordt geraakt aan patrimoniale belangen, een maatregel genomen heeft die niet beantwoordt aan de grondwettelijke waarborgen die ze beschermen (schending van artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, derde onderdeel), en doordat de wetgever maatregelen heeft bekrachtigd die door de Koning werden aangenomen met betrekking tot aangelegenheden inzake de uitoefening van de arbeid, die enkel door de wetgever kunnen worden vastgesteld (schending van artikel 23 van de Grondwet, vierde onderdeel).
Le premier moyen est pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément et combinés avec les articles 13, 16, 23, 170 et 182 de la Constitution et avec l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que le législateur a confirmé des mesures ayant été adoptées par le Roi relativement à des matières concernant le statut des militaires qui ne pouvaient être réglées que par le législateur (violation de l'article 182 de la Constitution, première branche) en ce que le législateur est intervenu rétroactivement dans des procédures pendantes devant le Conseil d'Etat, dirigées contre des arrêtés de pouvoirs spéciaux qui auraient été pris en violation du principe constitutionnel de légalité (violation de l'article 13 de la Constitution, deuxième branche), en ce que le législateur, en confirmant les arrêtés royaux qui portent atteinte à des intérêts patrimoniaux, a pris une mesure qui ne respecte pas les garanties constitutionnelles qui les protègent (violation de l'article 16 de la Constitution et de l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, troisième branche) et en ce que le législateur a confirmé des mesures arrêtées par le Roi portant sur des matières relatives à l'exercice du travail, qui ne peuvent être décidées que par le législateur (violation de l'article 23 de la Constitution, quatrième branche).

Het eerste middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk genomen en in samenhang beschouwd met de artikelen 13, 16, 23, 170 en 182 van de Grondwet en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, doordat de wetgever retroactief heeft ingegrepen in voor de Raad van State hangende procedures tegen bijzonderemachtenbesluiten die zouden zijn genomen met miskenning van het grondwettelijk legaliteitsbeginsel (schending van artikel 13 van de Grondwet, eerste onderdeel), doordat de wetgever, door de bekrachtiging van de koninklijke besluiten waarbij geraakt wordt aan patrimoniale belangen, een maatregel heeft genomen die niet beantwoordt aan de grondwettelijke waarborgen die zij genieten (schending van artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, tweede onderdeel), en doordat de wetgever maatregelen heeft bekrachtigd die door de Koning werden aangenomen met betrekking tot aangelegenheden inzake de uitoefening van de arbeid, inzake fiscaliteit en inzake het statuut van de militairen, die enkel door de wetgever kunnen worden vastgesteld (schending van de artikelen 23 en 170 van de Grondwet - derde onderdeel - en van artikel 182 van de Grondwet - vierde onderdeel).
Le premier moyen est pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément et combinés avec les articles 13, 16, 23, 170 et 182 de la Constitution et avec l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que le législateur est intervenu rétroactivement dans des procédures pendantes devant le Conseil d'Etat qui sont dirigées contre des arrêtés de pouvoirs spéciaux qui auraient été pris en violation du principe constitutionnel de légalité (violation de l'article 13 de la Constitution, première branche), en ce que le législateur, en confirmant les arrêtés royaux qui portent atteinte à des intérêts patrimoniaux, a pris une mesure qui ne respecte pas les garanties constitutionnelles dont ceux-ci bénéficient (violation de l'article 16 de la Constitution et de l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme,