Vertaling van "termijn waarbinnen vluchtelingen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

termijn waarbinnen de Senaat zijn evocatierecht kan uitoefenen
délai d'évocation du Sénat

bewaartijd voor zendingen | termijn waarbinnen de zendingen ter beschikking worden gehouden
délai de garde des envois en instance

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Deze verstrenging zou neerkomen op het volgende: - de termijn waarbinnen vluchtelingen na hun erkenning een aanvraag tot gezinshereniging kunnen indienen waarbij ze niet aan de voorwaarden van een "normale gezinshereniging" moeten voldoen (zoals een ziekteverzekering, voldoende huisvesting en toereikende bestaansmiddelen), zou worden ingekort.
Il s'ensuivrait que: - Le délai au cours duquel les réfugiés ont la possibilité d'introduire une demande de regroupement familial sans devoir respecter les conditions d'un regroupement familial "normal" (comme l'assurance maladie, le logement suffisant et les moyens suffisants), qui est actuellement d'un an, serait écourté.

Dat geldt bijvoorbeeld voor de termijn waarbinnen men van de opvangcentra moet doorstromen naar de financiële hulp van de erkende vluchtelingen want die termijn is te kort.
C'est notamment le cas du délai de sortie des centres d'accueil vers l'aide financière des réfugiés reconnus, ce délai étant trop court.

De verzoekende partijen zijn van mening dat de asielzoekers die onderdaan zijn van een als veilig beschouwd land van herkomst, zouden worden gediscrimineerd ten opzichte van de andere asielzoekers doordat artikel 57/6/1, laatste lid, dat de termijn waarbinnen de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen zijn beslissing moet nemen en die de verzoekende partijen als een dwingende termijn beschouwen, vaststelt op vijftien werkdagen, niet het aanvangspunt van die termijn bepaalt, zodat rechtsonzekerheid een risico van willekeur zou doen ontstaan in het nadeel van de betrokkenen, alsook een verschil in behandeling tussen asielzoekers naargelang de door de bestreden bepalingen vastgestelde procedure al dan niet zou worden toegepast.
Les parties requérantes estiment que les demandeurs d'asile ressortissants d'un pays d'origine tenu pour sûr seraient discriminés par rapport aux autres demandeurs d'asile en ce que l'article 57/6/1, dernier alinéa, qui fixe à quinze jours ouvrables le délai dans lequel le Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides doit prendre sa décision et que les parties requérantes analysent comme un délai de rigueur, ne prévoit pas le point de départ de ce délai, de sorte qu'une incertitude juridique créerait un risque d'arbitraire préjudiciable aux intéressés et une différence de traitement entre les demandeurs suivant que la procédure établie par les dispositions attaquées serait ou non appliquée.

Volgens de verzoekende partijen zou aan de in de bestreden bepalingen bedoelde asielzoekers de mogelijkheid worden ontzegd om de beslissing van het Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen waarbij hun asiel en subsidiaire bescherming wordt geweigerd, te kunnen betwisten in het kader van een beroep met volle rechtsmacht voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, aangezien zij enkel over een annulatieberoep beschikken dat door die Raad binnen een tot twee maanden ingekorte termijn moet worden beslecht, waarbij dat beroep niet van rechtswege schorsend is en de toegankelijkheid ervan wordt belemmerd door de toename van het aantal beroepen, de korte termijnen waarbinnen zij moeten worden ingesteld en het verlies van materiële hulp tijdens de uitoefening ervan.
D'après les parties requérantes, les demandeurs d'asile visés par les dispositions attaquées seraient privés de la possibilité de pouvoir contester la décision du Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides leur refusant l'asile et la protection subsidiaire dans le cadre d'un recours de pleine juridiction devant le Conseil du contentieux des étrangers, ne disposant que d'un recours en annulation qui doit être tranché par ledit Conseil dans un délai ramené à deux mois, ce recours n'étant pas suspensif de plein droit et son accessibilité étant entravée par la multiplication des recours, les courts délais dans lesquels ils doivent être introduits et la perte d'aide matérielle durant leur exercice.

Overigens voorziet artikel 57/6/1, laatste lid, in een termijn van vijftien werkdagen waarbinnen de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen zijn beslissing moet nemen en die moet worden geacht, bij ontstentenis van tegengestelde aanwijzingen in de wet, in te gaan vanaf de ontvangst, door de Commissaris-generaal, van de aanvraag die hem door de Dienst Vreemdelingenzaken wordt overgezonden.
Par ailleurs, l'article 57/6/1, dernier alinéa, prévoit un délai de 15 jours ouvrables dans lequel le Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides est tenu de prendre sa décision et qui doit être entendu, à défaut d'indications contraires dans la loi, comme prenant cours à la réception, par le Commissaire général, de la demande qui lui est transmise par l'Office des étrangers.

15. vindt het schandalig dat de lidstaten zelfs nadat in de Joegoslavische crisis gebleken is dat nationaal of bilateraal optreden niet volstaat, nog steeds aarzelen om permanente instrumenten en voldoende middelen vast te stellen om de massale toevloed van vluchtelingen op solidaire wijze het hoofd te bieden en hun tijdelijk bescherming te bieden (te denken is aan het Europees fonds voor vluchtelingen dat het Europees Parlement voorstelt) en verzoekt de Europese Raad om voor de Raad een termijn vast te stellen waarbinnen een regeling tot stand gekomen moet zijn;
15. considère comme scandaleux, alors que la crise yougoslave a mis à nu l’inadéquation des réponses fondées sur une base nationale ou bilatérale, que les États membres répugnent à se doter d’instruments permanents et de ressources suffisantes pour faire face de manière solidaire à l’afflux de réfugiés et pour assurer leur protection temporaire (cf. le Fonds européen pour les réfugiés, prévu par le Parlement européen) et invite le Conseil européen à fixer au Conseil un délai pour l’adoption d’une réglementation de cette nature ;

5. De voornoemde wet van 6 mei 1993 heeft wat de asielzoekers betreft de volgende belangrijke wijzigingen aangebracht : - het invoegen van een beschikking die de minister of diens gemachtigde toelaat een vluchtelingverklaring niet in overweging te nemen wanneer de vreemdeling voorheen al dezelfde verklaring heeft afgelegd en hij, ter ondersteuning van die nieuwe verklaring, geen nieuwe gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Internationaal verdrag betreffende de status van vluchtelingen, ondertekend te Genève op 28 juli 1951; die beslissing kan niet door de Raad van State worden geschorst; - het invoegen in artikel 52 van de wet, van bijkomende onontvankelijkheidsmotieven, namelijk wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is en wanneer de vreemdeling zich gedurende minstens een maand aan de meldingsplicht onttrekt (waarvan de nadere regels nog bij een in ministerraad overlegd koninklijk besluit moeten worden bepaald); - het vastleggen van een termijn ten belope van acht werkdagen, waarbinnen de minister of diens gemachtigde over de ontvankelijkheid van de asielaanvraag moet beslissen; - het invoegen van de mogelijkheid voor de minister of diens gemachtigde om de plaats van inschrijving van bepaalde asielzoekers te bepalen; - het herinstellen van het schorsend karakter van het beroep bij de Vaste beroepscommissie voor de vluchtelingen; - het vervangen van de procedure van " het dringend verzoek tot heronderzoek " , waarbij de minister of diens gemachtigde ertoe gehouden was om, na advies van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, de oorspronkelijke beslissing tot weigering van binnenkomst of van verblijf te bevestigen of ongedaan te maken, door de procedure van " het dringend beroep " ingediend bij de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, die onmiddellijk over het beroep beschikt en bovendien beslist of ...
5. La loi du 6 mai 1993 précitée, a, en ce qui concerne les demandeurs d'asile, apporté les modifications principales suivantes : - l'insertion d'une disposition permettant au ministre ou à son délégué de ne pas prendre en considération une déclaration en qualité de réfugié, lorsque l'étranger a déjà fait une telle déclaration auparavant et qu'il ne fournit pas d'éléments nouveaux à l'appui de sa nouvelle déclaration, qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécution au sens de la Convention internationale relative au statut des réfugiés, signée à Genève le 28 juillet 1951; cette décision ne peut faire l'objet d'une suspension par le Conseil d'Etat; - l'insertion dans l'article 52 de la loi, de motifs supplémentaires d'irrecevabilité, notamment lorsque la demande d'asile est manifestement non-fondée, et lorsque l'étranger se soustrait pendant au moins un mois à l'obligation de présentation (dont les modalités doivent encore être déterminées par arrêté royal délibéré en conseil des ministres); - la fixation d'un délai d'ordre de huit jours ouvrables dans lequel le ministre ou son délégué doit statuer sur la recevabilité de la demande d'asile; - l'insertion de la faculté pour le ministre ou son délégué de déterminer le lieu d'inscription de certains demandeurs d'asiles; - la réinstauration du caractère suspensif du recours devant la Commission permanente de recours des réfugiés; - le remplacement de la procédure de " demande urgente de réexamen " , dans laquelle le ministre ou son délégué était amené , après avis du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, à confirmer ou infirmer sa décision initiale de refus d'entrée ou de séjour, par la procédure de " recours urgent " introduite auprès du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, qui statue directement sur le recours et décide en outre si sa décision est susceptible d'un recours suspensif, et si l'étranger peut être ramen ...