Vertaling van "terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd " (Nederlands → Frans) :

De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek.
L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil.

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Cet amendement est justifié comme suit : « Le Conseil d'Etat indique que l'engagement de prise en charge n'est pas de nature à permettre d'établir le caractère durable et stable de la relation de partenariat. Il est exact que nous souhaitions insérer cette prise en charge dans la loi sur les étrangers à titre d'instrument de contrôle en cas de demande de regroupement familial pour des personnes liées par un partenariat enregistré. Après l'adoption de plusieurs mesures contre les mariages de complaisance et l'adjonction, par la loi du 15 septembre 2006, de la possibilité d'obtenir un permis de séjour sur la base d'une cohabitation, on observe toutefois qu'il est souvent recouru à cette possibilité de façon abusive pour obtenir un droit de séjour en Belgique. Le raisonnement du Conseil d'Etat est d'ailleurs très curieux. L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux. L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil. Quoi qu'il en soit, nous souhaitons tenir compte des observations concernant la prise en charge et la référence explicite à cette obligation a dès lors été supprimée du texte proposé » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).

Het ziekenfonds, dat bij aanvang niet wist dat de zorgverlener niet op de hoogte werd gebracht van het feit dat de verzekerde bij een medisch huis was ingeschreven, had dus gegronde redenen om de vraag tot terugbetaling tot deze arts te richten. b) Bij een inschrijving in een medisch huis wordt de verzekerde duidelijk op de hoogte gebracht van zijn verplichtingen, vermits hij de volgende verklaring dient te ondertekenen: " Als de geabonneerde zich voor verzorging die door het forfait is gedekt, tot verzorgers wendt die geen deel uitmaken van het medisch huis, worden de bij die gelegenheid gedane kosten, met uitzondering van het remgeld dat ten laste van de patiënt blijft, door het medisch huis ten laste genomen in vier gevallen: 1. als de verstrekkingen zijn verricht buiten het geografisch gebied van het medisch huis, 2. als het binnen het gebied van het medisch huis gaat om verstrekkingen die door een collega, die geen lid is van het medisch huis, zijn verricht in het kader van een georganiseerde wachtdienst, indien het medisch huis een dergelijke wachtdienst niet verzekert, 3. als het gaat om verstrekkingen die zijn verleend door een verpleegkundige of een kinesitherapeut van buiten het medisch huis, doch zijn voorgeschreven door een geneesheer van het medisch huis, 4. als het medisch huis ermee heeft ingestemd dat verstrekkingen worden verleend door een andere verzorgingsverstrekker" .
L'organisme assureur, qui ignorait au départ que le dispensateur de soins n'était pas informé du fait que l'assuré était inscrit auprès d'une maison médicale, avait donc de bonnes raisons d'adresser une demande de remboursement à ce médecin. b) Lors d'une inscription auprès d'une maison médicale, l'assuré est clairement informé de ses obligations puisqu'il doit signer la déclaration suivante : " Si l'abonné s'adresse à des dispensateurs de soins qui ne font pas partie de la maison médicale pour des soins qui sont couverts par le forfait, les frais encourus à cette occasion, à l'exception du ticket modérateur qui reste à charge du patient, seront pris en charge par la maison médicale dans quatre cas: 1. si les prestations ont été effectuées en dehors de la zone géographique de la maison médicale, 2. s'il s'agit, dans la zone de la maison médicale, de prestations effectuées par un confrère non membre de la maison médicale, dans le cadre d'un service de garde organisé, si la maison médicale n'assure pas un tel service de garde, 3. s'il s'agit de prestations dispensées par un infirmier ou un kinésithérapeute extérieur à la maison médicale mais prescrites par un médecin de la maison médicale, 4. si la maison médicale a marqué son accord pour que des prestations soient effectuées par un autre dispensateur de soins" .