Traduction de «terwijl hij vanwege » (Néerlandais → Français) :

Terwijl de tekst van de in het geding zijnde bepaling alleen de benoeming van de inspecteur godsdienst op voordracht van het hoofd van de eredienst beoogt, geeft de verwijzende rechter daaraan een ruime interpretatie en leidt hij hieruit af dat het verlies van vertrouwen vanwege het hoofd van de eredienst vereist dat het ambt van de door de Franse Gemeenschap benoemde inspecteur godsdienst wordt neergelegd.
Alors que le texte de la disposition en cause ne vise que la nomination de l'inspecteur de religion sur proposition du chef du culte, le juge a quo l'interprète largement et en déduit que la perte de la confiance du chef du culte impose la cessation des fonctions de l'inspecteur de religion nommé par la Communauté française.

Nota bene, vanwege vorsers en medewerkers van het NICC moet hij met de regelmaat van de klok aanhoren dat de onafhankelijke gerechtsdeskundigen incompetent zijn terwijl hij moet vaststellen dat het NICC er hoegenaamd niet in slaagt adequate, operationele forensische dienstverlening te voorzien naar de vorderende magistraten toe, niettegenstaande dit instituut hiervoor door Justitie gefinancierd wordt.
Il faut savoir, au demeurant, que les chercheurs et les collaborateurs de l'INCC nous rappellent régulièrement que les experts judiciaires indépendants sont incompétents, alors que force est de constater que l'INCC lui-même ne parvient pour ainsi dire pas à fournir des services d'expertise judiciaire adéquats et fonctionnels aux magistrats requérants, malgré le financement dont il bénéficie de la part de la Justice.

De verwijzende rechter vraagt het Hof of artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek een schending inhoudt van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 23 en 27 van de Grondwet en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in de interpretatie dat die bepaling zich ertegen verzet dat aan een rechtspersoon die is opgericht en in het rechtsverkeer optreedt ter verdediging van een collectief belang, zoals de bescherming van het leefmilieu of bepaalde bestanddelen ervan, een morele schadevergoeding wegens aantasting van het collectief belang waarvoor hij is opgericht wordt toegekend die verder gaat dan een symbolische vergoeding van 1 euro, enkel vanwege het feit dat elkeen belang zou hebben bij de vrijwaring van het collectief belang dat die rechtspersoon verdedigt, terwijl elkeen, natuurlijke persoon of rechtspersoon, voor eenzelfde schadeberokkenend feit in beginsel gerechtigd is op een schadeherstel dat in concreto wordt beoordeeld op grond van een volledige of integrale schadevergoeding.
Le juge a quo demande à la Cour si l'article 1382 du Code civil viole les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 23 et 27 de la Constitution et avec l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, dans l'interprétation selon laquelle cette disposition s'oppose à ce qu'une personne morale qui a été créée et qui agit en vue de défendre un intérêt collectif, comme la protection de l'environnement ou de certains éléments de celui-ci, reçoive, pour atteinte à l'intérêt collectif pour lequel elle a été créée, un dédommagement moral qui dépasse le dédommagement symbolique d'un euro, pour la seule raison que chacun aurait intérêt au respect de l'intérêt collectif que défend cette personne morale, alors que toute personne physique ou morale a en principe droit, pour un même fait dommageable, à une réparation qui s'apprécie concrètement en fonction d'un dédommagement entier ou intégral.

Het verwijzende rechtscollege wenst van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties volledig heeft stopgezet als gevolg van ziekte, recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat overeenstemt met de voltijdse betrekking die hij uitoefende vóór de volledige schorsing van zijn arbeidsovereenkomst, terwijl de arbeidsongeschikte werknemer die met toestemming van de adviserend geneesheer van zijn ziekenfonds het werk gedeeltelijk hervat, slechts recht zou hebben op een opzeggingsvergoeding waarvan het bedrag wordt bepaald op basis van het lopende loon waarop hij recht heeft voor zijn verminderde arbeidsprestaties en dit terwijl hij vanwege zijn gezondheidstoestand de keuze niet heeft al dan niet voltijds zijn arbeid te hervatten.
La juridiction a quo interroge la Cour sur le point de savoir si la disposition en cause viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que le travailleur qui est licencié au cours de la période pendant laquelle il a cessé totalement ses prestations de travail pour cause de maladie a droit à une indemnité de congé calculée sur la base de la rémunération correspondant à l'emploi à temps plein qu'il exerçait avant la suspension totale de son contrat de travail, alors que le travailleur en incapacité de travail qui reprend partiellement le travail avec l'accord du médecin-conseil de sa mutuelle aurait seulement droit à une indemnité de congé dont le montant est calculé sur la base de la rémunération en cours à laquelle il a droit pour ses prestations de travail réduites, alors qu'il n'a pas le choix, du fait de son état de santé, de reprendre à temps plein ou non le travail.

Laten wij het voorbeeld nemen van een vrouw (maar mannen kunnen zich in exact dezelfde situatie bevinden) die haar beroepsactiviteit heeft vertraagd, verminderd of zelfs stopgezet om allerlei redenen (opvoeding van de kinderen, hulp bij de beroepsactiviteit van haar man, verhuizing van het hele gezin naar het buitenland vanwege het beroep van de man..), terwijl haar man zijn loopbaan heeft voorgezet en promotie heeft gemaakt. Voortaan zal zij te horen krijgen dat, wanneer haar man haar op een avond bij zijn thuiskomst aankondigt dat hij zijn advocaat heeft opgedragen om een echtscheidingsprocedure in te stellen, zij zeven maanden later geen recht meer zal hebben om met haar kinderen gratis in de gezinswoning te verblijven of om haar man te vragen dat hij hulpverplichting op een andere manier nakomt (terugbetaling van de hypothecaire lening of andere lasten, terbeschikkingstelling van een wagen of een geldsom, .).
Pour prendre l'exemple d'une femme (mais les hommes peuvent se retrouver exactement dans la même situation) qui a ralenti, réduit ou parfois arrêté son activité professionnelle, pour toutes sortes de raisons (éducation des enfants, aide à l'activité professionnelle de son mari, déménagement de toute la famille à l'étranger en raison d'une expatriation professionnelle du mari .), alors que son mari a poursuivi sa carrière et bénéficié de promotions successives, on devra désormais lui dire, si son mari lui a annoncé, un soir en rentrant, qu'il avait chargé son avocat d'introduire une procédure en divorce, que sept mois plus tard, elle aura perdu tout droit de continuer à résider gratuitement avec les enfants dans le logement de la famille et d'obtenir l'exécution par son mari de son devoir de secours sous ses différentes modalités (remboursement du prêt hypothécaire ou de toute autre charge, mise à disposition d'un véhicule ou d'une somme d'argent, .).

Mevrouw De Schamphelaere verwijst naar de inleidende uiteenzetting van de heer Valkeniers in de Kamer, waar hij zegt : « Wetende dat men in een eerste huwelijk meestal spaart en opbouwt, terwijl men in een tweede huwelijk vooral nog wat van het leven wil genieten en dus eerder geld verteert, bestaat er vanwege de kant van de kinderen reeds de opmerking dat er door moeder of vader gespaard werd en door de volgende echtgenoot of echtgenote alleen werd « geprofiteerd » (stuk Kamer, nr. 50-1353/1, blz. 6).
Mme De Schampelaere renvoie à l'exposé introductif de M. Valkeniers à la Chambre, où l'on peut lire : « Lorsque l'on sait que c'est généralement au cours d'un premier mariage que l'on épargne et bâtit, alors qu'au cours d'un second mariage, l'on tient essentiellement à profiter encore un peu de la vie et l'on est dès lors plus dépensier, les enfants sont déjà enclins à dire que la mère ou le père a épargné et que le nouvel époux ou la nouvelle épouse n'a fait que « profiter » (doc. Chambre, nº 50-1353/1, p. 6).

Schendt artikel 1, lid 1, van de milieustakingswet van 12 januari 1993 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat via deze bepaling een particulier kan gedagvaard worden tot het nemen van een herstelmaatregel zonder enige voorafgaande vormelijke voorwaarde die geldt voor de bevoegde overheid, terwijl hij op grond van artikel 149 van het decreet ruimtelijke ordening minstens een voorafgaande administratieve rechtshandeling heeft en een verplicht voorafgaand advies vanwege de Hoge Raad voor het handhavingsbeleid ?
L'article 1, alinéa 1, de la loi du 12 janvier 1993 concernant un droit d'action en matière de protection de l'environnement viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que cette disposition permet qu'un particulier soit cité, aux fins de prendre une mesure de réparation, sans la moindre formalité préalable à laquelle est tenue l'autorité compétente, alors qu'en vertu de l'article 149 du décret portant organisation de l'aménagement du territoire, ce particulier dispose au moins d'un acte administratif préalable et d'un avis préalable obligatoire du Conseil supérieur de la politique de maintien ?

De verwijzende rechter vraagt het Hof of de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet zijn geschonden, in zoverre een bediende van een intercommunale die een aansprakelijkheidsvordering instelt tegen laatstgenoemde, onderworpen is aan de vijfjarige verjaring bepaald bij artikel 15 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten « vanwege het enkele feit dat hij heeft ingestemd met de voorwaarden van zijn dienstneming, zodat hij wordt beschouwd als zijnde onder contract en niet onder statuut », terwijl hij aanspraak zou kunnen maken op de dertigjarige verjaring « indien de rechtsverhoudingen tussen de partijen zouden zijn ontstaan uit de eenzijdige beslissing van de overheid ».
Le juge a quo demande à la Cour si les articles 10 et 11 de la Constitution ne sont pas violés en ce qu'un employé d'une intercommunale qui intente une action en responsabilité contre celle-ci est soumis à la prescription quinquennale prévue par l'article 15 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail « par le simple fait qu'il a marqué son accord sur les termes de son engagement de manière telle qu'il est considéré comme sous contrat et non sous statut », tandis qu'il bénéficierait de la prescription trentenaire « si les relations juridiques entre parties étaient nées de la décision unilatérale de l'autorité ».

« Is er geen schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre een bediende van de openbare sector, te dezen van een intercommunale, vanwege het enkele feit dat hij heeft ingestemd met de voorwaarden van zijn dienstneming, zodat hij wordt beschouwd als zijnde onder contract en niet onder statuut, de vergoeding voor zijn schade beperkt ziet door de verjaring op grond van artikel 15 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, terwijl, indien de rechtsverhoudingen tussen de partijen zouden zijn ontstaan uit de eenzijdige beslissing van de overheid, de op zijn vordering tot schadevergoeding van toepassing zijnde verjaring die van het gemeen recht zou zijn ?
« N'y a-t-il pas violation des articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où un employé du secteur public, en l'occurrence une intercommunale, par le simple fait qu'il a marqué son accord sur les termes de son engagement de manière telle qu'il est considéré comme sous contrat et non sous statut, voit l'indemnisation de son dommage limitée par la prescription tirée de l'article 15 de la loi du 3 juillet 1978 relative au contrat [lire : aux contrats] de travail alors que si les relations juridiques entre parties étaient nées de la décision unilatérale de l'autorité, la prescription applicable à son action en indemnisation serait celle du droit commun ?