De belangrijkste do
elstelling van deze plannen bestaat namelijk in het zeker stellen van de duurzaamheid van de h
ulpbronnen om zo de toekomst van de visserij te garanderen. De herstelplannen mogen dus niet leiden tot definitieve maatregelen voor het terugbrengen van de vangsten, zoals het uit de vaart ne
men van schepen, en evenmin tot de situatie dat vloten economisch niet meer houdbaar zijn omdat er geen maatregelen worden getroff
...[+++]en om de sociaal-economische gevolgen op te vangen.
Par conséquent, les plans de reconstitution ne doivent en aucun cas conduire à des mesures de réduction de la pêche définitives, telles que la démolition de navires de pêche ou la paralysie de flottes économiques non viables en l’absence de mesures de compensation socio-économique.