De door de Begrotingscommissie vastgestelde strategie staat volgens mij in het teken van de volgende principes: coherentie met de aanpak van de vorige jaren; het openhouden van alle mogelijke strategische opties voor het Parlement opdat tijdens de bemiddeling in november een eindbesluit kan worden genomen - niet door nu al het interinstitutioneel akkoord op te zeggen maar in plaats daarvan juist het flexibiliteitsinstrument maximaal te gebruiken -; waarborging van een geschikt algemeen niveau van betalingen; verzekering van een geschikt algemeen niveau van betalingen in de structuurfondsen; maximale ondersteuning van het streven naar de doelstellingen van Lissabon, via een verhoging van de kredieten voor het midden- en kleinbedrijf, ond
...[+++]erzoek, milieu en vooral het jeugdbeleid; verhoging van de financiële enveloppe in rubriek 4 voor extern optreden, waar het plafond het niet mogelijk maakt om zowel de van jaar tot jaar talrijker wordende noodsituaties - Afghanistan, Irak, Tsunami - als de traditionele prioriteiten van het Parlement te financieren.Je considère que la stratégie adoptée par la commission des budgets est basée sur les principes suivants: rester cohérent avec les approches des années pr
écédentes; laisser toutes les options stratégiques possibles ouvertes au Parlement, pour qu’une décision finale puisse être adoptée durant la procédure de conciliation de novembre, sans annuler l’accord interinstitutionnel à ce moment-là, mais en faisant usage au maximum de l’instrument de flexibilité afin de défendre toutes nos priorités; garantir un niveau général de paiements adéquat; garantir un niveau général adéquat de paiements des Fonds structurels; offrir un soutien maximal
...[+++] à la réalisation des objectifs de Lisbonne en augmentant le financement accordé en faveur des petites et moyennes entreprises, de l’environnement, de la recherche et, en tout premier lieu, des politiques de jeunesse; accroître le montant des sommes engagées à la rubrique 4 (actions extérieures), dont le plafond ne permet pas de financer simultanément les actions relatives aux nouvelles catastrophes qui s’ajoutent chaque année aux précédentes - Afghanistan, Iraq, le tsunami - et les priorités traditionnelles du Parlement.
