De impasse over de landbouwsector - een sector die zowel voor ontwikkelingslanden als voor ontwikkelde landen slechts een fractie van hun totale handelsvolume vertegenwoordigt - leidt er echter toe dat er tijdens de Doha-onderhandelingen geen aandacht besteed kan worden aan de handel op industrieel en dienstengebied terwijl op juist dat vlak in potentie de grootste economische voordelen in deze onderhandelingsronde gerealiseerd kunnen worden.
Cependant, c’est l’agriculture, l’habituelle pierre d’achoppement, un secteur qui ne représente en réalité qu’une infime partie des échanges commerciaux entre les pays en développement et les pays développés, qui empêche les parties aux négociations de Doha de s’accorder sur le commerce de produits manufacturés et de services.