De tweede verordening van de Commissie is vervolgens gewijzigd[4] om rapporteur-lidstaten aan te wijzen voor de twee resterende prioriteitenlijsten, evenals om bepaalde andere kwesties aan de orde te stellen die tijdens de uitvoering naar voren waren gekomen, zoals de mogelijkheid om tijdelijke afwijkingen te verlenen voor werkzame stoffen die niet op de lijst voor evaluatie stonden maar waarvan het gebruik van belang wordt geacht voor een of meer lidstaten.
Ce deuxième règlement de la Commission a ensuite été modifié[4] afin de désigner les États membres rapporteurs pour les deux listes prioritaires restantes et de régler certaines autres questions qui s'étaient posées durant la mise en œuvre, notamment la possibilité d'accorder des dérogations temporaires pour les substances actives dont l'évaluation n'était pas programmée mais dont l'utilisation a été jugée essentielle pour un ou plusieurs États membres.
