Vertaling van "tweede vraag zouden " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

tweede rapport over het terugdringen van de vraag naar drugs in de Europese Gemeenschap
deuxième rapport sur la réduction de la demande de drogue dans la Communauté européenne

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het onderzoek van de grondwettigheid van het verschil in behandeling dat is vermeld in de tweede prejudiciële vraag veronderstelt dat het Hof de regels kan identificeren die van toepassing zijn op de categorie van de « beoefenaars van vrije beroepen » (onder andere wat het verzoek om een voorschot op erelonen betreft) en die, volgens de prejudiciële vraag, zouden verschillen van die welke van toepassing zijn op de voornoemde advocaten, alsook de doelstellingen van die regels.
L'examen de la constitutionnalité de la différence de traitement évoquée par la seconde question préjudicielle suppose que la Cour soit en mesure d'identifier les règles applicables à la catégorie des « titulaires de professions libérales » (entre autres, en ce qui concerne la demande de provision sur honoraires) qui, selon la question préjudicielle, différeraient de celles qui sont applicables aux avocats précités, ainsi que les objectifs de ces règles.

Met de beide prejudiciële vragen wenst de verwijzende rechter te vernemen of artikel 464/1, § 8, vijfde lid, van het Wetboek van strafvordering (eerste vraag) en artikel 1675/13, § 3, eerste streepje, van het Gerechtelijk Wetboek (tweede vraag), bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het vertrouwensbeginsel, doordat personen die zich op de datum van inwerkingtreding van die bepalingen bevonden in een procedure van collectieve schuldenregeling, sinds die datum geen kwijtschelding meer zouden kunnen verkrijgen van penale boeten en van onderhoudsschulden, terwijl dat voor personen ten aanzien van wie de procedure vóór die datum reeds was beëindigd wel mogelijk zou zijn geweest.
En posant les deux questions préjudicielles, le juge a quo souhaite savoir si l'article 464/1, § 8, alinéa 5, du Code d'instruction criminelle (première question) et l'article 1675/13, § 3, premier tiret, du Code judiciaire (seconde question), sont compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec le principe de confiance, en ce que des personnes dont la procédure en règlement collectif de dettes était toujours en cours au jour de l'entrée en vigueur de ces dispositions ne pourraient plus, depuis cette date, obtenir une remise pour les dettes alimentaires et les amendes pénales alors que cette remise aurait été possible pour les personnes dont la procédure était clôturée avant cette date.

2. In verband met de tweede vraag bevatte het citaat uit de krant L'Echo van 2 januari 2016 de conclusies van de studie en van de impact ervan, als ze zouden worden toegepast.
2. Concernant la deuxième question, la citation reprise du journal L'Echo du 2 janvier 2016 reprenait les conclusions de l'étude et de leur impact s'ils étaient appliqués.

2. In zijn tweede vraag, vraagt het geachte lid in hoofdzaak of bij uitvoering van het arrest Padawan, de administratieve kosten die verband houden met de nodige terugbetalingen en/of vrijstellingen wanneer de kopie gebruikt wordt voor professionele doeleinden, in dergelijke gevallen geen afschaffing van de vergoeding voor kopiëren voor eigen gebruik zouden kunnen rechtvaardigen omwille van de minimale schade die deze privékopieën zouden vertegenwoordigen.
2. Dans sa deuxième question, nous comprenons que l'honorable membre demande en substance si, en cas d'application de l'arrêt Padawan, les coûts administratifs liés aux remboursements et/ou exemptions nécessaires lorsque la copie est utilisée à des fins professionnelles ne pourraient pas justifier dans ces cas, la suppression de la rémunération pour copie privée, en raison du préjudice minime que ces copies représenteraient.

In de tweede prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de in het geding zijnde bepalingen, in zoverre zij een rechter, in het gerechtelijk arrondissement Eupen, een functionele mobiliteit opleggen door een benoeming in subsidiaire orde in de andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement, terwijl alle andere gevallen van door de wetgever geregelde functionele mobiliteit de instemming van de desbetreffende magistraat zouden vereisen.
Par la deuxième question préjudicielle, la Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution des dispositions en cause en ce qu'elles imposent à un juge, dans l'arrondissement judiciaire d'Eupen, une mobilité fonctionnelle par une nomination en ordre subsidiaire aux autres tribunaux de l'arrondissement judiciaire, alors que tous les autres cas de mobilité fonctionnelle organisés par le législateur exigeraient le consentement du magistrat en question.

Het Koninkrijk België en de coöperatieve vennootschappen « Arcopar », « Arcoplus » en « Arcofin » hebben weliswaar bij het Gerecht van de Europese Unie beroepen tot nietigverklaring van dat besluit ingesteld en die beroepen zijn nog hangende, maar het Hof van Justitie heeft bij zijn onderzoek naar aanleiding van de tweede tot en met zesde prejudiciële vraag van het Hof geen feiten of omstandigheden vastgesteld die afbreuk zouden doen aan de geldigheid van het voormelde besluit van de Europese Commissie.
Certes, le Royaume de Belgique et les sociétés coopératives « Arcopar », « Arcoplus » et « Arcofin » ont introduit des recours en annulation de cette décision devant le Tribunal de l'Union européenne et ces recours sont toujours pendants, mais la Cour de justice, lors de son examen des deuxième à sixième questions préjudicielles posées par la Cour, n'a constaté aucun élément de nature à affecter la validité de la décision précitée de la Commission européenne.

De vraag rijst of die "op eenvormige wijze" gegeven ministeriële machtiging verenigbaar is met de beslissingen genomen met toepassing van artikel 13, eerste en tweede lid (de machtiging om de individuele bewapening buiten de dienst te dragen), en artikel 14, tweede zin (de uit bijzondere richtlijnen voortvloeiende machtiging om de individuele bewapening te dragen tijdens het traject van huis naar de plaats van tewerkstelling en vice versa), van het koninklijk besluit van 3 juni 2007, aangezien die beslissingen respectievelijk voorzien in "een geldigheidsperiode [en] praktische modaliteiten" of in "bijzondere richtlijnen" die zouden kunnen verschillen van de "bijzondere richtlijnen" uitgevaardigd door de minister met toepassing van het ontworpen artikel 14 bis.
La question se pose de la compatibilité de cette autorisation ministérielle à portée "uniforme" avec les décisions prises en application de l'article 13, alinéas 1 et 2 (autorisation de port de l'armement individuel en dehors du service), et de l'article 14, seconde phrase (autorisation de port de l'armement individuel pour ce qui concerne le trajet du domicile vers le lieu de travail et vice versa, découlant de directives particulières), de l'arrêté royal du 3 juin 2007 puisque ces décisions contiennent respectivement "une période de validité [et des] modalités pratiques » ou des « directives particulières" qui pourraient être différentes des "directives particulières" édictées par le ministre en application de l'article 14bis en projet.

Met de tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie wordt geschonden ten nadele van de voormelde mede-eigenaar, doordat hij in dat geval een vergoeding ten belope van de helft van de opbrengstwaarde van de woning verschuldigd is, terwijl het gemeen contractenrecht en het gemeen aansprakelijkheidsrecht slechts een foutloze vergoedingsplicht zouden kennen voor degene die een risicoscheppende activiteit aan de dag heeft gelegd.
Dans la deuxième question préjudicielle, le juge a quo demande à la Cour si le principe d'égalité et de non-discrimination est violé au détriment du copropriétaire précité, en ce que celui-ci est redevable dans ce cas d'une indemnité à concurrence de la moitié de la valeur de rapport de l'habitation, alors que le droit commun des contrats et le droit commun de la responsabilité ne connaîtraient une obligation d'indemnisation sans faute qu'à charge de celui qui a exercé une activité à risque.

Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 16 september 2013 in zake het openbaar ministerie tegen Christophe Briand, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 oktober 2015, heeft de Politierechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 62, § 8 [lees : achtste lid], van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer, in zoverre het bepaalt dat het afschrift van de processen-verbaal binnen een termijn van veertien dagen ' aan de overtreders ' en niet ' aan de overtreders en/of aan de houders van de nummerplaat ' moet worden toegezonden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat enkel de processen-verbaal waarvan een afschrift binnen de termijn van veertien dagen vanaf de datum van de vaststelling van het misdrijf werd verstuurd naar de overtreder, zoals een natuurlijke persoon die houder is van de nummerplaat (en die zodoende wordt vermoed de ' overtreder ' te zijn aangezien hij krachtens artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer wordt vermoed de overtreding te hebben begaan) of elke persoon van wie zou worden bevestigd dat hij de overtreder is, de in artikel 62, tweede lid, van de genoemde wet bedoelde bijzondere bewijswaarde hebben, terwijl de processen-verbaal waarvan een afschrift werd verstuurd naar een rechtspersoon die houder is van de nummerplaat, ten aanzien van wie er geen vermoeden van schuld bestaat, die bijzondere bewijswaarde niet zouden hebben ?
Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 16 septembre 2013 en cause du ministère public contre Christophe Briand, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 octobre 2015, le Tribunal de police de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 62, § 8, de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière en ce qu'il prévoit que la copie des procès-verbaux doit être adressée ' aux contrevenants ' dans un délai de 14 jours, et non pas ' aux contrevenants et/ou aux titulaires de la plaque d'immatriculation ', ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution dès lors qu'il s'interprète en ce sens que seuls les procès-verbaux dont copie a été envoyée au contrevenant, tel une personne physique titulaire de la plaque d'immatriculation (et de ce fait présumée ' contrevenant ' car présumée avoir commis l'infraction en vertu de l'article 67bis de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation) ou toute personne dont il se confirmerait qu'elle est la contrevenante, dans le délai de 14 jours à compter de la date de constatation de l'infraction, sont revêtus de la force probante spéciale prévue à l'article 62, alinéa 2, de ladite loi, tandis que les procès-verbaux dont copie a été envoyée à une personne morale, titulaire de la plaque d'immatriculation, à l'égard de laquelle n'existe aucune présomption de culpabilité, ne seraient pas revêtus de ladite force probante spéciale ?

De commissie die dit Fonds beheert, kan overeenkomstig artikel 31 van die wet een financiële hulp toekennen aan onder meer: "1° personen die ernstige lichamelijke of psychische schade ondervinden als rechtstreeks gevolg van een opzettelijke gewelddaad; 2° erfgerechtigden, in de zin van artikel 731 van het Burgerlijk Wetboek, tot en met de tweede graad van een persoon die overleden is als rechtstreeks gevolg van een opzettelijke gewelddaad of personen die in duurzaam gezinsverband samenleefden met de overledene; ". Dit roept de vraag op of bijvoorbeeld nabestaanden van de terroristen die aanslagen in België pleegden een beroep op dit fonds zouden kunnen doen (voor zover zij aan de criteria voldoen).
La Commission qui gère ce fonds peut, conformément à l'article 31 de cette loi, octroyer une aide financière, entre autres : "1° aux personnes qui subissent un préjudice physique ou psychique important résultant directement d'un acte intentionnel de violence; 2° aux successibles au sens de l'article 731 du Code civil, jusqu'au deuxième degré inclus, d'une personne dont le décès est la suite directe d'un acte intentionnel de violence, ou aux personnes qui vivaient dans un rapport familial durable avec elle; " Ces dispositions soulèvent la question de savoir si des proches de terroristes ayant commis des attentats en Belgique, par exemple, pourraient faire appel à ce fonds (pour autant qu'ils satisfassent aux critères).