Vertaling van "tweemaal te straffen wegens dezelfde " (Nederlands → Frans) :

Artikel 3 voorziet de aanrekening van de ondergane straffen wegens dezelfde feiten, ingeval het beginsel « ne bis in idem » niet wordt toegepast.
L'article 3 prévoit l'imputation des peines subies à raison des mêmes faits, pour le cas où le principe « ne bis in idem » ne serait pas appliqué.

Naar luid van artikel 11 van dezelfde bijzondere wet kunnen de decreten de niet-naleving van hun bepalingen strafbaar stellen en de straffen wegens de niet-naleving bepalen.
Aux termes de l'article 11 de la même loi spéciale, les décrets peuvent ériger en infraction les manquements à leurs dispositions et établir les peines punissant ces manquements.

Die rechtbank was er niet zeker van of een verweerder strafrechtelijk kan worden vervolgd wegens belastingfraude in de context van btw-aangiften wanneer die verweerder voorheen reeds een belastingboete is opgelegd voor het verstrekken van dezelfde onjuiste inlichtingen. Een dergelijke vervolging moest worden getoetst aan het ne-bis-in-idembeginsel (dat inhoudt dat een persoon niet tweemaal kan worden bestraft voor hetzelfde delict), als vastgelegd in artikel 50 van het Handvest, hoewel de nationale wetgeving tot omzetting van het EU-recht die de grondslag vormt voor deze administratieve boetes en strafrechtelijke vervolgingen nog niet was aangenomen.
Ces procédures devaient être examinées au regard du principe ne bis in idem (droit à ne pas être puni pénalement deux fois pour une même infraction), consacré à l’article 50 de la Charte, bien que les textes législatifs nationaux sous-jacents à ces sanctions administratives et à ces poursuites pénales n'eussent pas été adoptés pour transposer le droit de l’Union.

Dezelfde straffen worden toegepast wanneer de feiten begaan zijn jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan, wegens een van de beschermde criteria.
Les mêmes peines sont applicables lorsque les faits sont commis à l'égard d'un groupe, d'une communauté et de leurs membres, en raison de l'un des critères protégés.

2. Dezelfde regel geldt wanneer de aangezochte Partij ernstige redenen heeft om aan te nemen dat het verzoek tot uitlevering wegens een misdrijf van gemeen recht is ingediend met het doel een persoon te vervolgen of te straffen wegens zijn ras, zijn godsdienst, zijn nationaliteit of zijn politieke overtuiging of dat de toestand van die persoon om een van die redenen zou kunnen verslechteren.
2. La même règle s'appliquera si la Partie requise a des raisons sérieuses de croire que la demande d'extradition motivée par une infraction de droit commun a été présentée aux fins de poursuivre ou de punir un individu en raison de sa race, de sa religion, de sa nationalité ou de ses opinions politiques ou que la situation de cet individu risque d'être aggravée pour l'une ou l'autre de ces raisons.

Deze artikelen strekken ertoe hem die zich schuldig maakt aan ontvoering of verberging van een kwetsbaar persoon dezelfde straffen op te leggen als die waarin de artikelen 428 tot 430 van het Strafwetboek voorzien wegens dezelfde feiten gepleegd op minderjarigen.
Ces articles visent à punir celui qui se rend coupable d'enlèvement ou de recel d'une personne vulnérable des mêmes peines que celles prévues par les articles 428 à 430 du Code pénal pour les mêmes faits commis à l'encontre de mineurs.

De repressieve bedoeling ervan, die niet wordt aangetast door de vereenvoudigde procedure waarbij ze zijn opgelegd, verleent die tuchtstraffen daarom nog niet het karakter van strafrechtelijke sanctie : hoewel artikel 44 van de wet van 14 januari 1975, waarbij artikel 24 van de wet van 15 juni 1899 houdende titel I van het Wetboek van Militaire Strafvordering wordt gewijzigd, het het strafgerecht mogelijk maakt de verdachte militair naar diens korpscommandant te verwijzen, wanneer een misdrijf weinig ernstig schijnt te zijn, heeft het Hof van Cassatie beslist dat de korpscommandant in dat verband volledig onafhankelijk is en de commentaar die in de memorie van toelichting van de wet van 14 januari 1975 bij artikel 43 wordt gegeven, bevestigt dat de tuchtstraf van een andere orde is dan de strafrechtelijke sanctie; de zorg die daarin duidelijk wordt uitgedrukt om niet tweemaal te straffen wegens dezelfde feiten bevestigt dat, ongeacht de context waarin ze zich bevinden, maatregelen van « lichte tucht » sancties zijn.
Leur but répressif, qui n'est pas entamé par la procédure simplifiée par laquelle elles sont infligées, ne leur confère pas pour autant le caractère de sanction pénale : s'il est vrai que l'article 44 de la loi du 14 janvier 1975, modifiant l'article 24 de la loi du 15 juin 1899 comprenant le titre Ier du Code de procédure pénale militaire, permet à la juridiction pénale de renvoyer le prévenu militaire à son chef de corps lorsque l'infraction paraît présenter peu de gravité, la Cour de cassation a décidé que le chef de corps disposait dans ce cadre d'une complète indépendance et le commentaire que donne de l'article 43 l'exposé des motifs de la loi du 14 janvier 1975 confirme que la punition disciplinaire est d'un ordre différent de celui de la sanction pénale; le souci qui y est clairement manifesté de ne pas punir deux fois en raison des mêmes faits confirme que, quel que soit le contexte dans lequel elles se situent, les mesures de « petite discipline » sont des sanctions.