De toename van het aantal organen van de Gemeenschap en de Unie die naar aanleiding van de opeenvolgende Verdragen zijn opge
richt en die in hun diverse verschijningsvormen verband houden met de gemeenschappelijk-standpuntprocedure en de grote variëteit aan
regels die bij het Parlement en vooral bij de Raad gelden om besluit
en te kunnen nemen, heeft geleid tot een duizelingwekkende uitbreiding van het aantal besluitvormingsprocedure
...[+++]s dat voor de goedkeuring van besluiten wordt gehanteerd zonder dat we noch vanuit het oogpunt van doeltreffendheid noch vanuit het oogpunt van democratie het nut van een dergelijke overvloed kunnen begrijpen.
La multiplication des organes communautaires et de l’Union créés au fil des traités successifs et potentiellement associés sous une forme ou sous une autre à la prise de décision commune ainsi que la grande variété des règles de prise de décision au Parlement et surtout au Conseil ont donné naissance à une prolifération vertigineuse des procédures décisionnelles utilisées pour l’adoption des actes sans qu’on puisse pour autant apercevoir, ni du point de vue de l’efficacité ni de celui de la démocratie, le moindre sens à une telle surabondance.