Traduction de «verder moeten we duidelijk zijn tegen de opkomende economische machten » (Néerlandais → Français) :

Verder moeten we duidelijk zijn tegen de opkomende economische machten: bij een grotere rol op het wereldtoneel, horen grotere verplichtingen.
Il faut aussi dire clairement que si les puissances économiques émergentes veulent jouer un rôle plus important sur la scène internationale, elles doivent aussi accepter des engagements plus importants.

– (HU) Mijnheer de Voorzitter, in de aanloop naar de klimaatconferentie in Cancún moeten de Europese Unie en de EU-lidstaten eindelijk inzien dat we geen invloed kunnen uitoefenen op de Verenigde Staten, China en India door steeds nieuwe, eenzijdige streefcijfers vast te stellen of door opkomende economische machten in de strijd tegen klimaatverandering te betrekken.
– (HU) Monsieur le Président, à l’approche de la conférence de Cancún sur le climat, l’Union européenne et ses États membres devraient enfin se rendre compte que fixer toujours plus d’objectifs chiffrés unilatéraux n’aidera pas à influencer les États-Unis, la Chine et l’Inde, ou à inclure les économies émergentes dans la lutte contre le changement climatique.

12. is uiterst bezorgd over het feit dat, hoewel de betalingskredieten eind 2012 voor 99% zijn uitgevoerd, de nog betaalbaar te stellen vastleggingen (RAL – reste à liquider ) vorig jaar met 10 miljard EUR zijn gestegen en thans het ongeziene niveau van 217,3 miljard EUR hebben bereikt; verwacht dat het niveau van de RAL tegen eind 2013 nog verder zal oplopen; waarschuwt tegen een te rigoureuze toepassing van de regel van de ambtshalve vrijmaking als manier om de RAL op te lossen, omdat dit in strijd zou zijn met het Pact voor groei en banen dat de Europese Raad in 2012 is overeengekomen; is van mening dat er dit jaar interinstitutionele vergaderingen moeten worden georganiseerd om het verschil tussen vastleggings- en betalingskredieten grondig te onderzoeken, met de Commissie te overleggen om volledige opheldering te krijgen over de samenstelling van de RAL en te beoordelen of de huidige piek in de RAL hoofdzakelijk het gevolg is van de economische crisis of dat ze op meer algemene structurele problemen wijst; roept de instellingen in geval van deze laatste conclusie op samen te werken en een passend actieplan aan te nemen teneinde de kwestie van ongeziene RAL-niveaus tijdens het volgende MFK aan de orde te stellen; vraagt de Raad met aandrang het niveau van de betalingskredieten niet bij voorbaat vast te stellen zonder rekening te houden met de reële behoeften en de wettelijke verplichtingen; merkt voorts op dat een toenemende RAL in feite een slechte zaak is voor een transparante EU-begroting waarin duidelijk is hoe vastleggingen en betalingen in een bepaald begrotingsjaar met elkaar verband houden;
12. se dit préoccupé par le fait que, malgré un niveau d'exécution des paiements de 99 % à la fin 2012, le stock des engagements restant à liquider (RAL) a atteint le montant inédit de 217,3 milliards d'EUR; craint que le niveau du RAL soit encore plus élevé à la fin 2013; met en garde contre l'application trop stricte de la règle du dégagement automatique pour résoudre le problème du RAL, car cela irait à l'encontre du pacte pour la croissance et l'emploi adopté lors du Conseil européen de juin 2012; estime que les réunions interinstitutionnelles de cette année devraient examiner de près la différence entre crédits d'engagement et crédits de paiement afin d'engager un dialogue avec la Commission pour préciser clairement la composition du RAL et évaluer si le niveau record actuel du RAL est principalement dû à la crise économique ou s'il témoigne de problèmes structurels plus larges; invite les institutions, dans ce dernier cas, à collaborer et à adopter un plan d'action approprié pour régler le problème du niveau anormal du RAL pendant le prochain CFP; insiste pour que le Conseil s'abstienne de déterminer a priori le niveau des paiements sans tenir compte des besoins réels et des obligations juridiques; relève en outre que l'accumulation de RAL nuit à la transparence du budget de l'Union, qui doit indiquer clairement le lien entre les engagements et les paiements correspondants d'un exercice budgétaire donné;

12. is uiterst bezorgd over het feit dat, hoewel de betalingskredieten eind 2012 voor 99% zijn uitgevoerd, de nog betaalbaar te stellen vastleggingen (RAL – reste à liquider) vorig jaar met 10 miljard EUR zijn gestegen en thans het ongeziene niveau van 217,3 miljard EUR hebben bereikt; verwacht dat het niveau van de RAL tegen eind 2013 nog verder zal oplopen; waarschuwt tegen een te rigoureuze toepassing van de regel van de ambtshalve vrijmaking als manier om de RAL op te lossen, omdat dit in strijd zou zijn met het Pact voor groei en banen dat de Europese Raad in 2012 is overeengekomen; is van mening dat er dit jaar interinstitutionele vergaderingen moeten worden georganiseerd om het verschil tussen vastleggings- en betalingskredieten grondig te onderzoeken, met de Commissie te overleggen om volledige opheldering te krijgen over de samenstelling van de RAL en te beoordelen of de huidige piek in de RAL hoofdzakelijk het gevolg is van de economische crisis of dat ze op meer algemene structurele problemen wijst; roept de instellingen in geval van deze laatste conclusie op samen te werken en een passend actieplan aan te nemen teneinde de kwestie van ongeziene RAL-niveaus tijdens het volgende MFK aan de orde te stellen; vraagt de Raad met aandrang het niveau van de betalingskredieten niet bij voorbaat vast te stellen zonder rekening te houden met de reële behoeften en de wettelijke verplichtingen; merkt voorts op dat een toenemende RAL in feite een slechte zaak is voor een transparante EU-begroting waarin duidelijk is hoe vastleggingen en betalingen in een bepaald begrotingsjaar met elkaar verband houden;
12. se dit préoccupé par le fait que, malgré un niveau d'exécution des paiements de 99 % à la fin 2012, le stock des engagements restant à liquider (RAL) a atteint le montant inédit de 217,3 milliards d'EUR; craint que le niveau du RAL soit encore plus élevé à la fin 2013; met en garde contre l'application trop stricte de la règle du dégagement automatique pour résoudre le problème du RAL, car cela irait à l'encontre du pacte pour la croissance et l'emploi adopté lors du Conseil européen de juin 2012; estime que les réunions interinstitutionnelles de cette année devraient examiner de près la différence entre crédits d'engagement et crédits de paiement afin d'engager un dialogue avec la Commission pour préciser clairement la composition du RAL et évaluer si le niveau record actuel du RAL est principalement dû à la crise économique ou s'il témoigne de problèmes structurels plus larges; invite les institutions, dans ce dernier cas, à collaborer et à adopter un plan d'action approprié pour régler le problème du niveau anormal du RAL pendant le prochain CFP; insiste pour que le Conseil s'abstienne de déterminer a priori le niveau des paiements sans tenir compte des besoins réels et des obligations juridiques; relève en outre que l'accumulation de RAL nuit à la transparence du budget de l'Union, qui doit indiquer clairement le lien entre les engagements et les paiements correspondants d'un exercice budgétaire donné;

54. betreurt dat met nog maar één jaar te gaan, voor de Lissabon-strategie duidelijk gedefinieerde doelstellingen niet zijn gehaald en dat de vooruitgang op bepaalde programmaterreinen ontoereikend is; is van mening dat de lidstaten tekort zijn geschoten bij de uitvoering van maatregelen om de doelen van de Lissabon-strategie te benaderen; meent dat de Lissabon-strategie moet worden beschouwd als belangrijk richtsnoer voor toekomstgericht beleid met het oog op een sterke, concurrerende en groeivriendelijke EU; wijst erop dat zij derhalve meer serieus moeten worden genomen door de lidstaten en niet slechts als reeks verafgelegen doelen mag worden opgevat, maar moet worden gezien als actieplan voor de verdere ontwikkeling van Europa; stelt voor verdere gedachten over een Lissabon-plus-agenda (die in 2010 van start moet gaan) te baseren op de algemene constructie van de huidige Strategie van Lissabon (mededingingsvermogen en groenere Europese industrie, meer en betere banen, sociale integratie, duurzaamheid), maar wijst erop dat er een homogenere en onderling meer steunende aanpak moet worden gepresenteerd waardoor het mogelijk is het Europese sturingsvermogen uit hoofde van Lissabon in beslissende mate op te voeren; verzoekt de Commissie vóór eind 2009 een grondige beoordeling van de afgelopen negen jaar van Strategie van Lissabon en van de totstandbrenging van en inzet voor de doelen van de Strategie van Lissabon door de lidstaten in te dienen; verzoekt de Commissie het nut van een vervolgstrategie van Lissabon met nieuwe doelen te analyseren en met name te onderzoeken of de lidstaten bereid zijn zo'n nieuw programma ten uitvoer te leggen, en of zo'n programma levensvatbaar zou zijn; wijst erop dat de IPG opnieuw moeten worden ingesteld tegen de achtergrond van de economische neergang en verzoekt de Raad met klem maatregelen voor de korte termijn vast te stellen tot behoud van de werkgelegenheid van 2008, te investeren in de bestrijding van de klimaatveranderi ...
54. regrette qu'à un an de l'échéance fixée pour la stratégie de Lisbonne, certains objectifs clairement définis n'ont pas été atteints et que les progrès accomplis dans le cadre de ce programme sont insuffisants; estime que les États membres ne sont pas suffisamment employés à mettre en œuvre les mesures nécessaires pour se rapprocher des objectifs de la stratégie de Lisbonne; considère que la stratégie de Lisbonne doit être perçue comme une ligne directrice importante pour la mise en œuvre de politiques tournées vers l'avenir, visant à développer une UE forte, compétitive et propice à la croissance; estime donc qu'elle doit être prise plus au sérieux par les États membres et ne pas être considérée simplement comme un ensemble d'objectifs éloignés, mais plutôt comme un plan d'action pour le développement futur de l'Europe; propose que la suite de la réflexion relative à un "programme Lisbonne Plus" (qui devrait démarrer en 2010) se base sur l'architecture générale de la stratégie de Lisbonne actuelle (compétitivité et "écologisation" des industries européennes, amélioration quantitative et qualitative de l'emploi, inclusion sociale, durabilité), mais souligne la nécessité de présenter une approche plus homogène et solidaire, capable d'améliorer de façon décisive la capacité de gouvernance économique de l'Europe; demande à la Commission de présenter d'ici fin 2009 une évaluation en profondeur des neuf années passées de la stratégie de Lisbonne, des résultats obtenus par rapport aux objectifs de ladite stratégie et de l'engagement des États membres en faveur de ces objectifs; demande à la Commission d'analyser l'utilité d'une stratégie post-Lisbonne assortie de nouveaux objectifs, et surtout d'évaluer la viabilité d'un tel nouveau programme et la volonté des États membres de le mettre en œuvre; souligne la nécessité de recadrer les lignes directrices intégrées dans le contexte de la récession économique, et demande instamment au Conseil de définir des mesures ...